سوره زخرف – صفحه ۴۱۳ قران

آیات استخاره سوره زخرف به همراه ترجمه

سوره زخرف (صفحه ۴۱۳)

فِی ﭐلْعَذَابِ مُشْتَرِکُونَ (۳۹)

(ولى به آن‌ها مى‏ گوییم:) هرگز این گفتگو‌ها امروز به حال شما سودى ندارد، چرا که ظلم کردید؛ و همه در عذاب مشترکید! (۳۹)

❈❈❈

أَفَأَنتَ تُسْمِعُ ﭐلصُّمَّ أَوْ تَهْدِی ﭐلْعُمْیَ وَمَن کَانَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ (۴۰)

(اى پیامبر!) آیا تو مى ‏توانى سخن خود را به گوش کران برسانى، یا کوران و کسانى را که در گمراهى آشکارى هستند هدایت کنى؟! (۴۰)

❈❈❈

فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِکَ فَإِنَّا مِنْهُم مُّنتَقِمُونَ (۴۱)

و هرگاه تو را از میان آن‌ها ببریم، حتما از آنان انتقام خواهیم گرفت؛ (۴۱)

❈❈❈

أَوْ نُرِیَنَّکَ ﭐلَّذِی وَعَدْنَاهُمْ فَإِنَّا عَلَیْهِم مُّقْتَدِرُونَ (۴۲)

یا اگر (زنده بمانى و) و آنچه را (از عذاب) به آنان وعده داده ‏ایم به تو نشان دهیم، باز ما بر آن‌ها مسلطیم! (۴۲)

❈❈❈

فَـﭑسْتَمْسِکْ بِـﭑلَّذِی أُوحِیَ إِلَیْکَ إِنَّکَ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ (۴۳)

آنچه را بر تو وحى شده محکم بگیر که تو بر صراط مستقیمى. (۴۳)

❈❈❈

وَإِنَّهُ لَذِکْرٌ لَّکَ وَلِقَوْمِکَ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ (۴۴)

و این مایه یادآورى (و عظمت) تو و قوم تو است و بزودى سؤال خواهید شد. (۴۴)

❈❈❈

وَﭐسْأَلْ مَنْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ مِن رُّسُلِنَا أَجَعَلْنَا مِن دُونِ ﭐلرَّحْمَـٰنِ ءَالِهَةً یُعْبَدُونَ (۴۵)

از رسولانى که پیش از تو فرستادیم بپرس: آیا غیر از خداوند رحمان معبودانى براى پرستش قرار دادیم؟! (۴۵)

❈❈❈

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِئَایَاتِنا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَقَالَ إِنِّی رَسُولُ رَبِّ ﭐلْعَالَمِینَ (۴۶)

ما موسى را با آیات خود به سوى فرعون و درباریان او فرستادیم؛ (موسى به آنها) گفت: «من فرستاده پروردگار جهانیانم‏» (۴۶)

❈❈❈

فَلَمَّا جَاءَهُم بِئَایَاتِنا إِذَا هُم مِّنْهَا یَضْحَکُونَ (۴۷)

ولى هنگامى که او آیات ما را براى آن‌ها آورد، به آن مى ‏خندیدند! (۴۷)

❈❈❈

وَمَا نُرِیهِم مِّنْ ءَایَةٍ إِلَّا هِیَ أَکْبَرُ مِنْ أُخْتِهَا وَأَخَذْنَاهُم بِـﭑلْعَذَابِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ (۴۸)

ما هیچ آیه (و معجزه‏اى) به آنان نشان نمى‏ دادیم مگر اینکه از دیگرى بزرگتر (و مهمتر) بود؛ و آن‌ها را به (انواع) عذاب گرفتار کردیم شاید بازگردند! (۴۸)

❈❈❈

وَقَالُواْ یَا أَیُّهَا ﭐلسَّاحِرُ ﭐدْعُ لَنَا رَبَّکَ بِمَا عَهِدَ عِندَکَ إِنَّنَا لَمُهْتَدُونَ (۴۹)

(وقتى گرفتار بلا مى‏ شدند مى) گفتند: «اى ساحر! پروردگارت را به عهدى که با تو کرده بخوان (تا ما را از این بلا برهاند) که ما هدایت خواهیم یافت (و ایمان مى ‏آوریم)!» (۴۹).

❈❈❈

فَلَمَّا کَشَفْنَا عَنْهُمُ ﭐلْعَذَابَ إِذَا هُمْ یَنکُثُونَ (۵۰)

اما هنگامى که عذاب را از آن‌ها برطرف مى‏ ساختیم پیمان خود را مى ‏شکستند! (۵۰)

❈❈❈

وَنَادَىٰ فِرْعَوْنُ فِی قَوْمِهِ قَالَ یَا قَوْمِ أَلَیْسَ لِی مُلْکُ مِصْرَ وَهَـٰذِهِ ﭐلْأَنْهَارُ تَجْرِی مِن تَحْتِی أَفَلَا تُبْصِرُونَ (۵۱)

فرعون در میان قوم خود ندا داد و گفت: اى قوم من! آیا حکومت مصر از آن من نیست، و این نهر‌ها تحت فرمان من جریان ندارد؟ آیا نمى ‏بینید؟ (۵۱)

❈❈❈

أَمْ أَنَاْ خَیْرٌ مِّنْ هَـٰذَا ﭐلَّذِی هُوَ مَهِینٌ وَلَا یَکَادُ یُبِینُ (۵۲)

مگر نه این است که من از این مردى که از خانواده و طبقه پستى است و هرگز نمى‏تواند فصیح سخن بگوید برترم؟ (۵۲)

❈❈❈

فَلَوْلَا أُلْقِیَ عَلَیْهِ أَسْوِرَةٌ مِّن ذَهَبٍ أَوْ جَاءَ مَعَهُ ﭐلْمَلَائِکَةُ مُقْتَرِنِینَ (۵۳)

(اگر راست مى‏ گوید) چرا دستبندهاى طلا به او داده نشده، یا اینکه چرا فرشتگان دوشادوش او نیامده ‏اند (تا گفتارش را تایید کنند)؟! (۵۳)

❈❈❈

فَـﭑسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ إِنَّهُمْ کَانُواْ قَوْماً فَاسِقِینَ (۵۴)

(فرعون) قوم خود را سبک شمرد، در نتیجه از او اطاعت کردند؛ آنان قومى فاسق بودند! (۵۴).

❈❈❈

فَلَمَّا ءَاسَفُونَا

اما هنگامى که ما را به خشم آوردند