سوره ق – صفحه ۴۳۷ قران

آیات استخاره سوره ق به همراه ترجمه

سوره ق (صفحه ۴۳۷)

وَقَوْمُ تُبَّعٍ کُلٌّ کَذَّبَ ﭐلرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِیدِ (۱۴)

و قوم تبع (که در سرزمین یمن زندگى مى‏ کردند)، هر یک از آن‌ها فرستادگان الهى را تکذیب کردند و وعده عذاب درباره آنان تحقق یافت! (۱۴)

❈❈❈

أَفَعَیِینَا بِـﭑلْخَلْقِ ﭐلْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِی لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِیدٍ (۱۵)

آیا ما از آفرینش نخستین عاجز ماندیم (که قادر بر آفرینش رستاخیز نباشیم)؟! ولى آن‌ها (با این همه دلایل روشن) باز در آفرینش جدید تردید دارند! (۱۵)

❈❈❈

وَلَقَدْ خَلَقْنَا ﭐلْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ ﭐلْوَرِیدِ (۱۶)

ما انسان را آفریدیم و وسوسه ‏هاى نفس او را مى‏ دانیم، و ما به او از رگ قلبش نزدیکتریم! (۱۶)

❈❈❈

إِذْ یَتَلَقَّى ﭐلْمُتَلَقِّیَانِ عَنِ ﭐلْیَمِینِ وَعَنِ ﭐلشِّمَالِ قَعِیدٌ (۱۷)

(به خاطر بیاورید) هنگامى را که دو فرشته راست و چپ که ملازم انسانند اعمال او را دریافت مى ‏دارند؛ (۱۷)

❈❈❈

مَا یَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ (۱۸)

انسان هیچ سخنى را بر زبان نمى ‏آورد مگر اینکه همان دم، فرشته ‏اى مراقب و آماده براى انجام ماموریت (و ضبط آن) است! (۱۸)

❈❈❈

وَجَاءَتْ سَکْرَةُ ﭐلْمَوْتِ بِـﭑلْحَقِّ ذَالِکَ مَا کُنتَ مِنْهُ تَحِیدُ (۱۹)

و سرانجام، سکرات (و بیخودى در آستانه) مرگ بحق فرا مى‏ رسد (و به انسان گفته مى‏ شود:) این همان چیزى است که تو از آن مى‏ گریختى! (۱۹)

❈❈❈

وَنُفِخَ فِی ﭐلصُّورِ ذَالِکَ یَوْمُ ﭐلْوَعِیدِ (۲۰)

و در «صور» دمیده مى ‏شود؛ آن روز، روز تحقق وعده وحشتناک است! (۲۰)

❈❈❈

وَجَاءَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَائِقٌ وَشَهِیدٌ (۲۱)

هر انسانى وارد محشر مى ‏گردد در حالى که همراه او حرکت دهنده و گواهى است! (۲۱)

❈❈❈

لَقَدْ کُنتَ فِی غَفْلَةٍ مِّنْ هَـٰذَا فَکَشَفْنَا عَنکَ غِطَاءَکَ فَبَصَرُکَ ﭐلْیَوْمَ حَدِیدٌ (۲۲)

(به او خطاب مى ‏شود:) تو از این صحنه (و دادگاه بزرگ) غافل بودى و ما پرده را از چشم تو کنار زدیم، و امروز چشمت کاملا تیزبین است! (۲۲)

❈❈❈

وَقَالَ قَرِینُهُ هَـٰذَا مَا لَدَیَّ عَتِیدٌ (۲۳)

فرشته همنشین او مى ‏گوید: «این نامه اعمال اوست که نزد من حاضر و آماده است!» (۲۳)

❈❈❈

أَلْقِیَا فِی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفَّارٍ عَنِیدٍ (۲۴)

(خداوند فرمان مى ‏دهد:) هر کافر متکبر لجوج را در جهنم افکنید! (۲۴)

❈❈❈

مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ مُّرِیبٍ (۲۵)

آن کسى که به شدت مانع خیر و متجاوز و در شک و تردید است (حتى دیگران را به تردید مى افکند)؛ (۲۵)

❈❈❈

ﭐلَّذِی جَعَلَ مَعَ ﭐللَّهِ إِلَـٰهاً ءَاخَرَ فَأَلْقِیَاهُ فِی ﭐلْعَذَابِ ﭐلشَّدِیدِ (۲۶)

همان کسى که معبود دیگرى با خدا قرار داده، (آرى) او را در عذاب شدید بیفکنید! (۲۶)

❈❈❈

قَالَ قَرِینُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَیْتُهُ وَلَـٰکِن کَانَ فِی ضَلَالٍ بَعِیدٍ (۲۷)

و همنشینش (از شیاطین) مى ‏گوید: «پروردگارا! من او را به طغیان وانداشتم، لکن او خود در گمراهى دور و درازى بود!» (۲۷)

❈❈❈

قَالَ لَا تَخْتَصِمُواْ لَدَیَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَیْکُم بِـﭑلْوَعِیدِ (۲۸) 

(خداوند) مى ‏گوید: «نزد من جدال و مخاصمه نکنید؛ من پیشتر به شما هشدار داده ‏ام (و اتمام حجت کرده‏ ام)! (۲۸)

❈❈❈

مَا یُبَدَّلُ ﭐلْقَوْلُ لَدَیَّ وَمَا أَنَاْ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیدِ (۲۹)

سخن من تغییر ناپذیر است، و من هرگز به بندگان ستم نخواهم کرد!» (۲۹)

❈❈❈

یَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ ﭐمْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِن مَّزِیدٍ (۳۰)

(به خاطر بیاورید) روزى را که به جهنم مى ‏گوییم: «آیا پر شده ‏اى؟» و او مى ‏گوید: «آیا افزون بر این هم هست؟!» (۳۰)

❈❈❈

وَأُزْلِفَتِ ﭐلْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ غَیْرَ بَعِیدٍ (۳۱)

(در آن روز) بهشت را به پرهیزگاران نزدیک مى ‏کنند، و فاصله ‏اى از آنان ندارد! (۳۱)

❈❈❈

هَـٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِکُلِّ أَوَّابٍ حَفِیظٍ (۳۲)

این چیزى است که به شما وعده داده مى ‏شود، و براى کسانى است که بسوى خدا باز مى ‏گردند و پیمان‌ها و احکام او را حفظ مى‏ کنند، (۳۲)

❈❈❈

مَنْ خَشِیَ ﭐلرَّحْمَـٰنَ بِـﭑلْغَیْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُّنِیبٍ (۳۳)

آن کس که از خداوند رحمان در نهان بترسد و با قلبى پرانابه در محضر او حاضر شود! (۳۳)