سوره قمر – صفحه ۴۴۷ قران

آیات استخاره سوره قمر به همراه ترجمه

سوره قمر (صفحه ۴۴۷)

تَجْرِی بِأَعْیُنِنَا جَزَاءً لِّمَن کَانَ کُفِرَ (۱۴)

مرکبى که زیر نظر ما حرکت مى‏ کرد! این کیفرى بود براى کسانى که (به او) کافر شده بودند! (۱۴)

❈❈❈

وَلَقَد تَّرَکْنَاهَا ءَایَةً فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ (۱۵)

ما این ماجرا را بعنوان نشانه‏ اى در میان امت‌ها باقى گذاردیم؛ آیا کسى هست که پند گیرد؟! (۱۵)

❈❈❈

فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ (۱۶)

(اکنون بنگرید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (۱۶)

❈❈❈

وَلَقَدْ یَسَّرْنَا ﭐلْقُرْءَانَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ (۱۷)

ما قرآن را براى تذکر آسان ساختیم؛ آیا کسى هست که متذکر شود؟! (۱۷)

❈❈❈

کَذَّبَتْ عَادٌ فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ (۱۸)

قوم عاد (نیز پیامبر خود را) تکذیب کردند؛ پس (ببینید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (۱۸)

❈❈❈

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحاً صَرْصَراً فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ (۱۹)

ما تندباد وحشتناک و سردى را در یک روز شوم مستمر بر آنان فرستادیم... (۱۹)

❈❈❈

تَنْزِعُ ﭐلنَّاسَ کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ (۲۰)

که مردم را همچون تنه‏ هاى نخل ریشه‏ کن شده از جا بر مى‏ کند! (۲۰)

❈❈❈

فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ (۲۱)

پس (ببینید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (۲۱)

❈❈❈

وَلَقَدْ یَسَّرْنَا ﭐلْقُرْءَانَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ (۲۲)

ما قرآن را براى تذکر آسان ساختیم؛ آیا کسى هست که متذکر شود! (۲۲)

❈❈❈

کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِـﭑلنُّذُرِ (۲۳)

طایفه ثمود (نیز) انذارهاى الهى را تکذیب کردند، (۲۳)

❈❈❈

فَقَالُواْ أَبَشَراً مِّنَّا وَاحِداً نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذاً لَّفِی ضَلَالٍ وَسُعُرٍ (۲۴)

و گفتند: «آیا ما از بشرى از جنس خود پیروى کنیم؟! اگر چنین کنیم در گمراهى و جنون خواهیم بود! (۲۴)

❈❈❈

أَأُلْقِیَ ﭐلذِّکْرُ عَلَیْهِ مِن بَیْنِنَا بَلْ هُوَ کَذَّابٌ أَشِرٌ (۲۵)

آیا از میان ما تنها بر او وحى نازل شده؟! نه، او آدم بسیار دروغگوى هوسبازى است! (۲۵)

❈❈❈

سَیَعْلَمُونَ غَداً مَّنِ ﭐلْکَذَّابُ ﭐلْأَشِرُ (۲۶)

ولى فردا مى‏ فهمند چه کسى دروغگوى هوسباز است! (۲۶)

❈❈❈

إِنَّا مُرْسِلُواْ ﭐلنَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَـﭑرْتَقِبْهُمْ وَﭐصْطَبِرْ (۲۷)

ما «ناقه‏» را براى آزمایش آن‌ها مى‏فرستیم؛ در انتظار پایان کار آنان باش و صبر کن! (۲۷)

❈❈❈

وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ ﭐلْمَاءَ قِسْمَةٌ بَیْنَهُمْ کُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ (۲۸)

و به آن‌ها خبر ده که آب (قریه) باید در میانشان تقسیم شود، (یک روز سهم ناقه، و یک روز براى آنها) و هر یک در نوبت خود باید حاضر شوند! (۲۸)

❈❈❈

فَنَادَوْاْ صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ (۲۹)

آن‌ها یکى از یاران خود را صدا زدند، او به سراغ این کار آمد و (ناقه را) پى کرد! (۲۹)

❈❈❈

فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ (۳۰)

پس (بنگرید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (۳۰)

❈❈❈

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ صَیْحَةً وَاحِدَةً فَکَانُواْ کَهَشِیمِ ﭐلْمُحْتَظِرِ (۳۱)

ما فقط یک صیحه (صاعقه عظیم) بر آن‌ها فرستادیم و بدنبال آن همگى بصورت گیاه خشکى درآمدند که صاحب چهارپایان (در آغل) جمع‏ آورى مى‏ کند! (۳۱)

❈❈❈

وَلَقَدْ یَسَّرْنَا ﭐلْقُرْءَانَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ (۳۲)

ما قرآن را براى یادآورى آسان ساختیم؛ آیا کسى هست که متذکر شود؟! (۳۲)

❈❈❈

کَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِـﭑلنُّذُرِ (۳۳)

قوم لوط انذار‌ها (ى پى‏درپى پیامبرشان) را تکذیب کردند؛ (۳۳)

❈❈❈

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ حَاصِباً إِلَّا ءَالَ لُوطٍ نَّجَّیْنَاهُم بِسَحَرٍ (۳۴)

ما بر آن‌ها تندبادى که ریگ‌ها را به حرکت در مى ‏آورد فرستادیم (و همه را هلاک کردیم)، جز خاندان لوط را که سحرگاهان نجاتشان دادیم! (۳۴)

❈❈❈

نِعْمَةً مِّنْ عِندِنَا کَذَالِکَ نَجْزِی مَن شَکَرَ (۳۵)

این نعمتى بود از ناحیه ما؛ این گونه هر کسى را که شکر کند پاداش مى‏ دهیم! (۳۵)

❈❈❈

وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْاْ بِـﭑلنُّذُرِ (۳۶)

او آن‌ها را از مجازات ما بیم داد، ولى بر آن‌ها اصرار بر مجادله و القاى شک داشتند! (۳۶)

❈❈❈

وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَیْفِهِ

آن‌ها از لوط خواستند میهمانانش را در اختیارشان بگذارد