سوره واقعه – صفحه ۴۵۳ قران

آیات استخاره سوره واقعه به همراه ترجمه

سوره واقعه (صفحه ۴۵۳)

أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَاباً وَعِظَاماً أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (۴۷)

«هنگامى که ما مردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا برانگیخته خواهیم شد؟! (۴۷)

❈❈❈

أَوَ ءَابَاؤُنَا ﭐلْأَوَّلُونَ (۴۸)

یا نیاکان نخستین ما (برانگیخته مى شوند)؟!» (۴۸)

❈❈❈

قُلْ إِنَّ ﭐلْأَوَّلِینَ وَﭐلْئَاخِرِینَ (۴۹)

بگو: اولین و آخرین، (۴۹)

❈❈❈

لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِیقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ (۵۰)

همگى در موعد روز معینى گردآورى مى ‏شوند، (۵۰)

❈❈❈

ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا ﭐلضَّالُّونَ ﭐلْمُکَذِّبُونَ (۵۱)

سپس شما اى گمراهان تکذیب‏ کننده! (۵۱)

❈❈❈

لَئَاکِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ (۵۲)

قطعا از درخت زقوم مى‏ خورید، (۵۲)

❈❈❈

فَمَالِؤُونَ مِنْهَا ﭐلْبُطُونَ (۵۳)

و شکم‌ها را از آن پر مى‏ کنید، (۵۳)

❈❈❈

فَشَارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ ﭐلْحَمِیمِ (۵۴)

و روى آن از آب سوزان مى‏ نوشید، (۵۴)

❈❈❈

فَشَارِبُونَ شُرْبَ ﭐلْهِیمِ (۵۵)

و همچون شتران مبتلا به بیمارى عطش، از آن مى‏ آشامید! (۵۵)

❈❈❈

هَـٰذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ ﭐلدِّینِ (۵۶)

این است وسیله پذیرایى از آن‌ها در قیامت! (۵۶)

❈❈❈

نَحْنُ خَلَقْنَاکُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ (۵۷)

«ما شما را آفریدیم؛ پس چرا (آفرینش مجدد را) تصدیق نمى‏ کنید؟! (۵۷)

❈❈❈

أَفَرَأَیْتُم مَّا تُمْنُونَ (۵۸)

آیا از نطفه‏ اى که در رحم مى‏ ریزید آگاهید؟! (۵۸)

❈❈❈

ءَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ ﭐلْخَالِقُونَ (۵۹)

آیا شما آن را (در دوران جنینى) آفرینش (پى در پى) مى‏ دهید یا ما آفریدگاریم؟! (۵۹)

❈❈❈

نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ ﭐلْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ (۶۰)

ما در میان شما مرگ را مقدر ساختیم؛ و هرگز کسى بر ما پیشى نمى‏ گیرد! (۶۰)

❈❈❈

عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَکُمْ وَنُنشِئَکُمْ فِی مَا لَا تَعْلَمُونَ (۶۱)

تا گروهى را به جاى گروه دیگرى بیاوریم و شما را در جهانى که نمى ‏دانید آفرینش تازه‏ اى بخشیم! (۶۱)

❈❈❈

وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ ﭐلنَّشْأَةَ ﭐلْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَکَّرُونَ (۶۲)

شما عالم نخستین را دانستید؛ چگونه متذکر نمى‏ شوید (که جهانى بعد از آن است)؟! (۶۲)

❈❈❈

أَفَرَأَیْتُم مَّا تَحْرُثُونَ (۶۳)

آیا هیچ درباره آنچه کشت مى ‏کنید اندیشیده‏ اید؟! (۶۳)

❈❈❈

ءَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ ﭐلزَّارِعُونَ (۶۴)

آیا شما آن را مى‏ رویانید یا ما مى ‏رویانیم؟! (۶۴)

❈❈❈

لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَاماً فَظَلْتُمْ تَفَکَّهُونَ (۶۵)

هرگاه بخواهیم آن را مبدل به کاه در هم کوبیده مى‏ کنیم که تعجب کنید! (۶۵)

❈❈❈

إِنَّا لَمُغْرَمُونَ (۶۶)

(بگونه‏ اى که بگویید:) براستى ما زیان کرده‏ ایم، (۶۶)

❈❈❈

بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (۶۷)

بلکه ما بکلى محرومیم! (۶۷)

❈❈❈

أَفَرَأَیْتُمُ ﭐلْمَاءَ ﭐلَّذِی تَشْرَبُونَ (۶۸)

آیا به آبى که مى‏ نوشید اندیشیده ‏اید؟! (۶۸)

❈❈❈

ءَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ ﭐلْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ ﭐلْمُنزِلُونَ (۶۹)

آیا شما آن را از ابر نازل کرده ‏اید یا ما نازل مى‏ کنیم؟! (۶۹)

❈❈❈

لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجاً فَلَوْلَا تَشْکُرُونَ (۷۰)

هرگاه بخواهیم، این آب گوارا را تلخ و شور قرار مى‏ دهیم؛ پس چرا شکر نمى‏ کنید؟! (۷۰)

❈❈❈

أَفَرَأَیْتُمُ ﭐلنَّارَ ﭐلَّتِی تُورُونَ (۷۱)

آیا درباره آتشى که مى‏ افروزید فکر کرده ‏اید؟! (۷۱)

❈❈❈

ءَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ ﭐلْمُنشِؤُونَ (۷۲)

آیا شما درخت آن را آفریده ‏اید یا ما آفریده‏ ایم؟! (۷۲)

❈❈❈

نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْکِرَةً وَمَتَاعاً لِّلْمُقْوِینَ (۷۳)

ما آن را وسیله یادآورى (براى همگان) و وسیله زندگى براى مسافران قرار داده ‏ایم! (۷۳)

❈❈❈

فَسَبِّحْ بِـﭑسْمِ رَبِّکَ ﭐلْعَظِیمِ (۷۴)

حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح کن (و او را پاک و منزه بشمار)! (۷۴)