سوره بقره – صفحه ۱۷ قران

آیات استخاره سوره بقره به همراه ترجمه

سوره بقره (صفحه ۱۷)

نِعْمَتِیَ ﭐلَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَأَنِّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَى ﭐلْعَالَمِینَ (۱۲۲)

نعمت مرا، که به شما ارزانى داشتم، و (نیز به خاطر آورید) که من شما را بر جهانیان برترى بخشیدم! (۱۲۲)

❈❈❈

وَﭐتَّقُواْ یَوْماً لَّا تَجْزِی نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَیْئاً وَلَا یُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا تَنفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَلَا هُمْ یُنصَرُونَ (۱۲۳)

از روزى بترسید که هیچ کس از دیگرى دفاع نمى ‏کند؛ و هیچ‏گونه عوضى از او قبول نمى ‏شود؛ و شفاعت، او را سود نمى ‏دهد؛ و (از هیچ سوئى) یارى نمى‏ شوند! (۱۲۳)

❈❈❈

وَإِذِ ﭐبْتَلَىٰ إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَاماً قَالَ وَمِن ذُرِّیَّتِی قَالَ لَا یَنَالُ عَهْدِی ﭐلظَّالِمِینَ (۱۲۴)

(به خاطر آورید) هنگامى که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونى آزمود؛ و او به خوبى از عهده این آزمایش‌ها برآمد. خداوند به او فرمود: «من تو را امام و پیشواى مردم قرار دادم!» ابراهیم عرض کرد: «از دودمان من (نیز امامانى قرار بده!)» خداوند فرمود: «پیمان من، به ستمکاران نمى‏ رسد! (و تنها آن دسته از فرزندان تو که پاک و معصوم باشند، شایسته این مقامند)». (۱۲۴)

❈❈❈

وَإِذْ جَعَلْنَا ﭐلْبَیْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَأَمْناً وَﭐتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبْرَاهِیمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ أَن طَهِّرَا بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَﭐلْعَاکِفِینَ وَﭐلرُّکَّعِ ﭐلسُّجُودِ (۱۲۵)

و (به خاطر بیاورید) هنگامى که خانه کعبه را محل بازگشت و مرکز امن و امان براى مردم قرار دادیم! و (براى تجدید خاطره) از مقام ابراهیم، عبادتگاهى براى خود انتخاب کنید! و ما به ابراهیم و اسماعیل امر کردیم که: «خانه مرا براى طواف‏ کنندگان و مجاوران و رکوع‏ کنندگان و سجده ‏کنندگان، پاک و پاکیزه کنید!»

❈❈❈

وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ ﭐجْعَلْ هَـٰذَا بَلَداً ءَامِناً وَﭐرْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ ﭐلثَّمَرَاتِ مَنْ ءَامَنَ مِنْهُم بِـﭑللَّهِ وَﭐلْیَوْمِ ﭐلْئَاخِرِ قَالَ وَمَن کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِیلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَىٰ عَذَابِ ﭐلنَّارِ وَبِئْسَ ﭐلْمَصِیرُ (۱۲۶)

(۱۲۵) و (به یاد آورید) هنگامى را که ابراهیم عرض کرد: «پروردگارا! این سرزمین را شهر امنى قرار ده! و اهل آن را -آن‌ها که به خدا و روز بازپسین، ایمان آورده‏ اند- از ثمرات (گوناگون)، روزى ده!» (گفت:) «ما دعاى تو را اجابت کردیم؛ و مؤمنان را از انواع برکات، بهره ‏مند ساختیم؛ (اما به آن‌ها که کافر شدند، بهره کمى خواهیم داد؛ سپس آن‌ها را به عذاب آتش مى ‏کشانیم؛ و چه بد سرانجامى دارند»

❈❈❈

وَإِذْ یَرْفَعُ إِبْرَاهِیمُ ﭐلْقَوَاعِدَ مِنَ ﭐلْبَیْتِ وَإِسْمَاعِیلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنتَ ﭐلسَّمِیعُ ﭐلْعَلِیمُ (۱۲۷)

(۱۲۶) و (نیز به یاد آورید) هنگامى را که ابراهیم و اسماعیل، پایه‏ هاى خانه (کعبه) را بالا مى ‏بردند، (و مى‏ گفتند:) «پروردگارا! از ما بپذیر، که تو شنوا و دانایى! (۱۲۷)

❈❈❈

رَبَّنَا وَﭐجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَمِن ذُرِّیَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّکَ وَأَرِنَا مَنَاسِکَنَا وَتُبْ عَلَیْنَا إِنَّکَ أَنتَ ﭐلتَّوَّابُ ﭐلرَّحِیمُ (۱۲۸)

پروردگارا! ما را تسلیم فرمان خود قرار ده! و از دودمان ما، امتى که تسلیم فرمانت باشند، به وجود آور! و طرز عبادتمان را به ما نشان ده و توبه ما را بپذیر، که تو توبه‏ پذیر و مهربانى!

❈❈❈

رَبَّنَا وَﭐبْعَثْ فِیهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ یَتْلُواْ عَلَیْهِمْ ءَایَاتِکَ وَیُعَلِّمُهُمُ ﭐلْکِتَابَ وَﭐلْحِکْمَةَ وَیُزَکِّیهِمْ إِنَّکَ أَنتَ ﭐلْعَزِیزُ ﭐلْحَکِیمُ (۱۲۹)

(۱۲۸) پروردگارا! در میان آن‌ها پیامبرى از خودشان برانگیز، تا آیات تو را بر آنان بخواند، و آن‌ها را کتاب و حکمت بیاموزد، و پاکیزه کند؛ زیرا تو توانا و حکیمى (و بر این کار، قادرى)!» (۱۲۹)

❈❈❈

وَمَن یَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاهِیمَ

چه کسى از آیین ابراهیم، (با آن پاکى و درخشندگى) روی‏گردان خواهد شد