سوره مجادله – صفحه ۴۵۹ قران

آیات استخاره سوره مجادله به همراه ترجمه

سوره مجادله (صفحه ۴۵۹)

ثُمَّ یَعُودُونَ لِمَا قَالُواْ فَتَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مِّن قَبْلِ أَن یَتَمَاسَّا ذَالِکُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَﭐللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ (۳)

سپس از گفته خود باز مى‏ گردند، باید پیش از آمیزش جنسى با هم، برده ‏اى را آزاد کنند؛ این دستورى است که به آن اندرز داده مى ‏شوید؛ و خداوند به آنچه انجام مى‏ دهید آگاه است! (۳)

❈❈❈

فَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْنِ مِن قَبْلِ أَن یَتَمَاسَّا فَمَن لَّمْ یَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّینَ مِسْکِیناً ذَالِکَ لِتُؤْمِنُواْ بِـﭑللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتِلْکَ حُدُودُ ﭐللَّهِ وَلِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ (۴)

و کسى که توانایى (آزاد کردن برده‏ اى) نداشته باشد، دو ماه پیاپى قبل از آمیزش روزه بگیرد؛ و کسى که این را هم نتواند، شصت مسکین را اطعام کند؛ این براى آن است که به خدا و رسولش ایمان بیاورید؛ این‌ها مرزهاى الهى است؛ و کسانى که با آن مخالفت کنند، عذاب دردناکى دارند! (۴)

❈❈❈

إِنَّ ﭐلَّذِینَ یُحَادُّونَ ﭐللَّهَ وَرَسُولَهُ کُبِتُواْ کَمَا کُبِتَ ﭐلَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَقَدْ أَنزَلْنَا ءَایَاتٍ بَیِّنَاتٍ وَلِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ مُّهِینٌ (۵)

کسانى که با خدا و رسولش دشمنى مى‏ کنند خوار و ذلیل شدند آن‏گونه که پیشینیان خوار و ذلیل شدند؛ ما آیات روشنى نازل کردیم، و براى کافران عذاب خوارکننده‏ اى است… (۵)

❈❈❈

یَوْمَ یَبْعَثُهُمُ ﭐللَّهُ جَمِیعاً فَیُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُواْ أَحْصَاهُ ﭐللَّهُ وَنَسُوهُ وَﭐللَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ (۶)

در آن روز که خداوند همه آن‌ها را بر مى‏ انگیزد و از اعمالى که انجام دادند با خبر مى‏ سازد، اعمالى که خداوند حساب آن را نگه داشته و آن‌ها فراموشش کردند؛ و خداوند بر هر چیز شاهد و ناظر است! (۶)

❈❈❈

أَلَمْ تَرَ أَنَّ ﭐللَّهَ یَعْلَمُ مَا فِی ﭐلسَّمَاوَاتِ وَمَا فِی ﭐلْأَرْضِ مَا یَکُونُ مِن نَّجْوَىٰ ثَلَاثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلَا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلَا أَدْنَىٰ مِن ذَالِکَ وَلَا أَکْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَیْنَ مَا کَانُواْ ثُمَّ یُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُواْ یَوْمَ ﭐلْقِیَامَةِ إِنَّ ﭐللَّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ (۷)

آیا نمى ‏دانى که خداوند آنچه را در آسمان‌ها و آنچه را در زمین است مى ‏داند؛ هیچ گاه سه نفر با هم نجوا نمى‏ کنند مگر اینکه خداوند چهارمین آنهاست، و هیچ گاه پنج نفر با هم نجوا نمى‏ کنند مگر اینکه خداوند ششمین آنهاست، و نه تعدادى کمتر و نه بیشتر از آن مگر اینکه او همراه آنهاست هر جا که باشند، سپس روز قیامت آن‌ها را از اعمالشان آگاه مى ‏سازد، چرا که خداوند به هر چیزى داناست! (۷)

❈❈❈

أَلَمْ تَرَ إِلَى ﭐلَّذِینَ نُهُواْ عَنِ ﭐلنَّجْوَىٰ ثُمَّ یَعُودُونَ لِمَا نُهُواْ عَنْهُ وَیَتَنَاجَوْنَ بِـﭑلْإِثْمِ وَﭐلْعُدْوَانِ وَمَعْصِیَتِ ﭐلرَّسُولِ وَإِذَا جَاؤُوکَ حَیَّوْکَ بِمَا لَمْ یُحَیِّکَ بِهِ ﭐللَّهُ وَیَقُولُونَ فِی أَنفُسِهِمْ لَوْلَا یُعَذِّبُنَا ﭐللَّهُ بِمَا نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ یَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ ﭐلْمَصِیرُ (۸)

آیا ندیدى کسانى را که از نجوا (سخنان درگوشى) نهى شدند، سپس به کارى که از آن نهى شده بودند باز مى‏ گردند و براى انجام گناه و تعدى و نافرمانى رسول خدا به نجوا مى‏پردازند و هنگامى که نزد تو مى‏ آیند تو را تحیتى (و خوشامدى) مى‏ گویند که خدا به تو نگفته است، و در دل مى‏ گویند: «چرا خداوند ما را بخاطر گفته هایمان عذاب نمی کند؟!» جهنم برای آنان کافی است، وارد آن مى‏ شوند، و چه بد فرجامى است! (۸)

❈❈❈

یَا أَیُّهَا ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ إِذَا تَنَاجَیْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْاْ بِـﭑلْإِثْمِ وَﭐلْعُدْوَانِ وَمَعْصِیَتِ ﭐلرَّسُولِ وَتَنَاجَوْاْ بِـﭑلْبِرِّ

اى کسانى که ایمان آورده‏ اید! هنگامى که نجوا مى‏ کنید، و به گناه و تعدى و نافرمانى رسول (خدا) نجوا نکنید، و نجوا کنید به کار نیک