سوره قیامه – صفحه ۴۹۳ قران

سوره قیامه (صفحه ۴۹۳)

یَوْمَئِذٍ ﭐلْمُسْتَقَرُّ (۱۲)

آن روز قرارگاه نهایى است؛ (۱۲)

❈❈❈

یُنَبَّأُ ﭐلْإِنسَانُ یَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ (۱۳)

و در آن روز انسان را از تمام کارهایى که از پیش یا پس فرستاده آگاه مى ‏کنند! (۱۳)

❈❈❈

بَلِ ﭐلْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ (۱۴)

بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است، (۱۴)

❈❈❈

وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِیرَهُ (۱۵)

هر چند (در ظاهر) براى خود عذرهایى بتراشد! (۱۵)

❈❈❈

لَا تُحَرِّکْ بِهِ لِسَانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ (۱۶)

زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن (قرآن) حرکت مده، (۱۶)

❈❈❈

إِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ وَقُرْءَانَهُ (۱۷)

چرا که جمع‏ کردن و خواندن آن بر عهده ماست! (۱۷)

❈❈❈

فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَـﭑتَّبِعْ قُرْءَانَهُ (۱۸)

پس هر گاه آن را خواندیم، از خواندن آن پیروى کن! (۱۸)

❈❈❈

ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا بَیَانَهُ (۱۹)

سپس بیان و (توضیح) آن (نیز) بر عهده ماست! (۱۹)

❈❈❈

کَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ ﭐلْعَاجِلَةَ (۲۰)

چنین نیست که شما مى ‏پندارید (و دلایل معاد را کافى نمى ‏دانید)؛ بلکه شما دنیاى زودگذر را دوست دارید (و هوسرانى بى ‏قید و شرط را)! (۲۰)

❈❈❈

وَتَذَرُونَ ﭐلْئَاخِرَةَ (۲۱)

و آخرت را رها مى ‏کنید! (۲۱)

❈❈❈

وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ (۲۲)

(آرى) در آن روز صورتهایى شاداب و مسرور است، (۲۲)

❈❈❈

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (۲۳)

و به پروردگارش مى‏ نگرد! (۲۳)

❈❈❈

وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ (۲۴)

و در آن روز صورتهایى عبوس و در هم کشیده است، (۲۴)

❈❈❈

تَظُنُّ أَن یُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (۲۵)

زیرا مى ‏داند عذابى در پیش دارد که پشت را در هم مى ‏شکند! (۲۵)

❈❈❈

کَلَّا إِذَا بَلَغَتِ ﭐلتَّرَاقِیَ (۲۶)

چنین نیست (که انسان مى ‏پندارد! او ایمان نمى ‏آورد) تا موقعى که جان به گلوگاهش رسد، (۲۶)

❈❈❈

وَقِیلَ مَنْ رَاقٍ (۲۷)

و گفته شود: «آیا کسى هست که (این بیمار را از مرگ) نجات دهد؟!» (۲۷)

❈❈❈

وَظَنَّ أَنَّهُ ﭐلْفِرَاقُ (۲۸)

و به جدائى از دنیا یقین پیدا کند، (۲۸)

❈❈❈

وَﭐلْتَفَّتِ ﭐلسَّاقُ بِـﭑلسَّاقِ (۲۹)

و ساق پا‌ها (از سختى جان‏دادن) به هم بپیچد! (۲۹)

❈❈❈

إِلَىٰ رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ ﭐلْمَسَاقُ (۳۰)

(آرى) در آن روز مسیر همه بسوى (دادگاه) پروردگارت خواهد بود! (۳۰)

❈❈❈

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ (۳۱)

(در آن روز گفته مى ‏شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند، (۳۱)

❈❈❈

وَلَـٰکِن کَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (۳۲)

بلکه تکذیب کرد و روی‏گردان شد، (۳۲)

❈❈❈

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ یَتَمَطَّىٰ (۳۳)

سپس بسوى خانواده خود بازگشت در حالى که متکبرانه قدم بر مى ‏داشت! (۳۳)

❈❈❈

أَوْلَىٰ لَکَ فَأَوْلَىٰ (۳۴)

(با این اعمال) عذاب الهى براى تو شایسته ‏تر است، شایسته ‏تر! (۳۴)

❈❈❈

ثُمَّ أَوْلَىٰ لَکَ فَأَوْلَىٰ (۳۵)

سپس عذاب الهى براى تو شایسته‏تر است، شایسته ‏تر! (۳۵)

❈❈❈

أَیَحْسَبُ ﭐلْإِنسَانُ أَن یُتْرَکَ سُدًى (۳۶)

آیا انسان گمان مى‏کند بى‏ هدف رها مى ‏شود؟! (۳۶)

❈❈❈

أَلَمْ یَکُ نُطْفَةً مِّن مَّنِیٍّ یُمْنَىٰ (۳۷)

آیا او نطفه ‏اى از منى که در رحم ریخته مى ‏شود نبود؟! (۳۷)

❈❈❈

ثُمَّ کَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ (۳۸)

سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت، (۳۸)

❈❈❈

فَجَعَلَ مِنْهُ ﭐلزَّوْجَیْنِ ﭐلذَّکَرَ وَﭐلْأُنثَىٰ (۳۹)

و از او دو زوج مرد و زن آفرید! (۳۹)

❈❈❈

أَلَیْسَ ذَالِکَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن یُحْیِیَ ﭐلْمَوْتَىٰ (۴۰)

آیا چنین کسى قادر نیست که مردگان را زنده کند؟! (۴۰)