سوره عبس و تکویر – صفحه ۵۰۱ قران
استخاره شما برای کاری که در نظر دارید بد است و نیاز به صبر و تفکر بیشتری دارد. در آیات اولیه این استخاره در سوره عبس و تکویر درباره خلقت انسان از یک نطفه ناچیز سخن به میان آمده است که خداوند با دقت آن را اندازه گیری و موزون کرده است.
نتیجه استخاره:
شرح استخاره:
این کار آن طور که باید به سرانجام نمی رسد پس چند روزی صبر کن تا پس از اندیشیدنی درست و محکم با دقت و آسودگی خاطر به سراغ آن بروی.آیات استخاره سوره عبس و تکویر به همراه ترجمه
سوره عبس و تکویر (صفحه ۵۰۱)
شَیْءٍ خَلَقَهُ (۱۸)
او را آفریده است؟! (۱۸)
❈❈❈
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ (۱۹)
او را از نطفه ناچیزى آفرید، سپس اندازه گیرى کرد و موزون ساخت، (۱۹)
❈❈❈
ثُمَّ ﭐلسَّبِیلَ یَسَّرَهُ (۲۰)
سپس راه را براى او آسان کرد،(۲۰)
❈❈❈
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ (۲۱)
بعد او را میراند و در قبر پنهان نمود، (۲۱)
❈❈❈
ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ (۲۲)
سپس هرگاه بخواهد او را زنده مى کند! (۲۲)
❈❈❈
کَلَّا لَمَّا یَقْضِ مَا أَمَرَهُ (۲۳)
چنین نیست که او مى پندارد؛ او هنوز آنچه را (خدا) فرمان داده، اطاعت نکرده است! (۲۳)
❈❈❈
فَلْیَنظُرِ ﭐلْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ (۲۴)
انسان باید به غذاى خویش (و آفرینش آن) بنگرد! (۲۴)
❈❈❈
أَنَّا صَبَبْنَا ﭐلْمَاءَ صَبّاً (۲۵)
ما آب فراوان از آسمان فرو ریختیم، (۲۵)
❈❈❈
ثُمَّ شَقَقْنَا ﭐلْأَرْضَ شَقّاً (۲۶)
سپس زمین را از هم شکافتیم، (۲۶)
❈❈❈
فَأَنبَتْنَا فِیهَا حَبّاً (۲۷)
و در آن دانه هاى فراوانى رویاندیم، (۲۷)
❈❈❈
وَعِنَباً وَقَضْباً (۲۸)
و انگور و سبزى بسیار، (۲۸)
❈❈❈
وَزَیْتُوناً وَنَخْلًا (۲۹)
و زیتون و نخل فراوان، (۲۹)
❈❈❈
وَحَدَائِقَ غُلْباً (۳۰)
و باغهاى پردرخت، (۳۰)
❈❈❈
وَفَاکِهَةً وَأَبّاً (۳۱)
و میوه و چراگاه، (۳۱)
❈❈❈
مَّتَاعاً لَّکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ (۳۲)
تا وسیلهاى براى بهره گیرى شما و چهارپایانتان باشد! (۳۲)
❈❈❈
فَإِذَا جَاءَتِ ﭐلصَّاخَّةُ (۳۳)
هنگامى که آن صداى مهیب (صیحه رستاخیز) بیاید، (کافران در اندوه عمیقى فرو مى روند)! (۳۳)
❈❈❈
یَوْمَ یَفِرُّ ﭐلْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ (۳۴)
در آن روز که انسان از برادر خود مى گریزد، (۳۴)
❈❈❈
وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ (۳۵)
و از مادر و پدرش، (۳۵)
❈❈❈
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ (۳۶)
و زن و فرزندانش؛ (۳۶)
❈❈❈
لِکُلِّ ﭐمْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ (۳۷)
در آن روز هر کدام از آنها وضعى دارد که او را کاملا به خود مشغول مى سازد! (۳۷)
❈❈❈
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ (۳۸)
چهره هائى در آن روز گشاده و نورانى است، (۳۸)
❈❈❈
ضَاحِکَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ (۳۹)
خندان و مسرور است؛ (۳۹)
❈❈❈
وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ (۴۰)
و صورتهایى در آن روز غبارآلود است، (۴۰)
❈❈❈
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ (۴۱)
و دود تاریکى آنها را پوشانده است، (۴۱)
❈❈❈
أُوْلَـٰئِکَ هُمُ ﭐلْکَفَرَةُ ﭐلْفَجَرَةُ (۴۲)
آنان همان کافران فاجرند! (۴۲)
❈❈❈
سوره ﭐلتکویر
بِسْمِ ﭐللَّهِ ﭐلرَّحْمَـٰنِ ﭐلرَّحِیمِ
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
❈❈❈
إِذَا ﭐلشَّمْسُ کُوِّرَتْ (۱)
در آن هنگام که خورشید در هم پیچیده شود، (۱)
❈❈❈
وَإِذَا ﭐلنُّجُومُ ﭐنکَدَرَتْ (۲)
و در آن هنگام که ستارگان بىفروغ شوند، (۲)
❈❈❈
وَإِذَا ﭐلْجِبَالُ سُیِّرَتْ (۳)
و در آن هنگام که کوهها به حرکت درآیند، (۳)
❈❈❈
وَإِذَا ﭐلْعِشَارُ عُطِّلَتْ (۴)
و در آن هنگام که باارزشترین اموال به دست فراموشى سپرده شود، (۴)
❈❈❈
وَإِذَا ﭐلْوُحُوشُ حُشِرَتْ (۵)
و در آن هنگام که وحوش جمع شوند، (۵)
❈❈❈
وَإِذَا ﭐلْبِحَارُ سُجِّرَتْ (۶)
و در آن هنگام که دریاها برافروخته شوند، (۶)
❈❈❈
وَإِذَا ﭐلنُّفُوسُ زُوِّجَتْ (۷)
و در آن هنگام که هر کس با همسان خود قرین گردد، (۷)
❈❈❈
وَإِذَا ﭐلْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ (۸)
و در آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سؤال شود: (۸)