متن شعر بیداد (برگ خزان) به همراه نت آهنگ بیداد زمان

بیداد زمان ترانه ماندگار دهه چهل، در دستگاه آواز بیات اصفهان از دستگاه‌های موسیقی ایرانی ساخته شده است. این شعر را با نام‌های مختلف از جمله بیداد، بیداد زمان، برگ خزان، به رهی دیدم… و غیره می‌شناسند و نسل‌های متمادی به شنیدن این آهنگ علاقه‌مند هستند.

خوانندگانی از جمله مرضیه، ایرج بسطامی و شکیلا این آهنگ را خوانده‌اند. شاعر اثر بیژن ترقی و آهنگساز آن پرویز یاحقی است. پرویز یاحقی و بیژن ترقی با هم دوستی دیرین داشتند. از بیژن ترقی شعر تا بهار دلنشین به جای مانده که بسیار ماندگار شده است. 

درباره ساخته شدن شعر بیداد زمان می‌گویند: در یک غروبِ پاییز، بیژن ترقی و پرویز یاحقی با هم به یکی از روستاهای خارج از شهر تهران می‌رفتند. یاحقی در حال رانندگی بود و ترقی در کنار او نشسته بود. در آن لحظه بادی می‌وزد و برگ خشکی از درختی می‌افتد و به برف پاک‌کن ماشین گیر می‌کند. صدای خش خش برگ، زیرِ بارانِ پاییزی شعری را به ذهن ترقی می‌آورد و او در همان حال زمزمه می‌کند که: «به رهی دیدم برگِ خزان… پژمرده ز بیدادِ زمان» و در همین حال یاحقی این شعر را با ملودی معروفش زمزمه می‌کند. در ادامه متن تصنیف برگ خزان را بخوانید و نت آهنگ را مشاهده کنید.

 

 

متن شعر بیداد زمان

به رهی دیدم برگ خزان
پژمرده ز بیداد زمان
کز شاخه جدا بود

چو ز گلشن روکرده نهان
در رهگذرش باد خزان
چون پیک بلا بود

ای برگ ستمدیده پاییزی
آخر تو ز گلشن ز چه بگریزی

روزی تو هم آغوش گلی بودی
دلداده و مدهوش گلی بودی

ای عاشق شیدا دلداده  رسوا
گویمت چرا فسرده ام

در گل نه صفایی باشد نه وفایی
جز ستم ز وی نبرده ام

آه خار غمش در دل بنشاندم
در ره او من جان بفشاندم

تا شود نوگل گلشن و زیب چمن
رفت آن گل من از دست
با خار و خسی پیوست

من ماندم و صد خار ستم
وین پیکر بی جان

ای تازه گل گلشن
پژمرده شوی چون من
هر برگ تو افتد به رهی
پژمرده و لرزان
(تکرار)

 

 

نت آهنگ بیداد زمان

 

 

امیدواریم از خواندن شعر بیداد زمان لذت برده باشید و نت آهنگ برای شما مفید بوده باشد.