نویسنده: مجله ستاره
بروزرسانی: 8 آذر 1395
یاشار نورایی در نقدی تند درباره ادامه اکران دو فیلم در هنر و تجربه بعد از ورود به نمایش خانگی می‌نویسد:
حق کشی صغیر و کبیر نمی‌شناسند!
بعد از مدت‌ها و بیش از یک سال تصمیم می‌گیرم دو مستند (موج نو و نویسنده بودن) و فیلم مینور و ماژور را در سینماهای “هنر و تجربه” تماشا کنم. یکی دو سانس در دو سینما به فاصله چند روز از هم هست؛ اینقدر پراکنده که می‌توانی برای دیدن هر سه فیلم ده روز وقت بگذاری!
ولی فیلمی مثل “لانتوری” را که اکران عمومی‌اش تمام شده، مفصل نشان می‌دهند و عملا سانس‌های خوب را به این فیلم و “فروشنده” بخشیده‌اند.
مسخره‌تر از آن ادادمه دادن اکران “هیهات” است که نسخه نمایش خانگی آن چند روزی است به بازار آمده یا ادامه نمایش “ماهی و گربه” وقتی دی وی دی آن ماه‌ها پیش به فروش رفته است.
به نظرم مثل خیلی از کارهایی که قرار بود گره‌ای از کار فروبسته فرهنگ باز کند و عملا طرح‌های نیمه تمام و غلط شده‌اند، هنر و تجربه با برنامه‌ریزی بیهوده، نادرست، انحصار طلب و رفع و رجوع و سمبل‌کاری پیش می‌رود و سانس‌های محدود زا به شکل حمایت‌گرا بین آدم‌های مشخصی تقسیم می‌کند که با این میزان حمایت دولیت و اصلا مردمی، نیازی به اکران در این گروه ندارند.
مجله اینترنتی ستاره
