رازهای صعود به قله اورست!

ستاره | سرویس گردشگری – قبل از ادموند هیلاری و نتزینگ نورگی تلاش بقیه کوهنوردان برای فتح قله اورست به شکست انجامیده بود، به طوری‌که یا در میان راه تسلیم شده و بازمی‌گشتند و یا دچار حادثه شده و جان خود را از دست می‌دادند. این دو کوهنورد توانستند برای نخستین‌بار به قله اورست صعود کنند و رکوردی جهانی به ثبت برسانند.

حدود ۶۰ سال بعد از هیلاری و نورگی، هزاران نفر از کوهنوردان، موفق به کسب این افتخار شدند اما همچنان تعدادی از این افراد در راه فتح قله، جان خود را از دست می‌دهند.

بسیاری از منتقدین معتقدند، که دیگر فتح قله اورست کار سخت و مهمی نیست. ما در اینجا با کمک دو تن از کوهنوردانی که تمام عمر خود را وقف کوه اورست کرده‌اند، آلن آرنت و دکتر اریک جانسون، به سوالاتی که راجع به قلع اورست و فتح آن مطرح می‌شود پاسخ می‌دهیم.

 

انتظار چه چیزی را دارید؟

آلن آرنت معتقد است که “صعود به قله اوست، آزمایشی برای سنجش میزان آمادگی جسمانی و روحی فرد است”. آرنت از سن ۳۸ سالگی کوهنوردی را آغاز کرد و تا به امروزه ۳۶ صعود مهم و عمده را در کارنامه خود به ثبت رسانده که قله اورست و K2 نیز جزو آنها هستند.

اعزام‌شوندگان به اورست قبل از سفر، حدود دو ماه را دور از خانه می‌گذرانند و در این مدت، تلاش می‌کنند تا بدن خود را با فشار هوا در ارتفاعات بالا و همچنین دمای هوای مشابه دمای قله اورست تطبیق دهند. قبل از اینکه به اورست بروید باید با خود کنار بیایید و ذهن خود را برای مواقعی که با شرایط سخت مواجه می‌شوید آماده کنید.

 

نگاه اجمالی به مسیر صعود به قله اورست

برای صعود به قله اورست چهار بخش عمده را باید در نظر بگیرید:

اکثر افراد سفر خود را از یک مسیر ده روزه از فرودگاه کوچک لوکلا (ازتفاع ۹۴۰۰ پایی) به سمت کمپ اصلی اورست (ارتفاع ۱۷۵۰۰ پایی) آغاز می‌کنند تا بدن خود را با شرایط دمایی و فشار هوا وفق دهد. سپس صعود خود را به سمت قله آغاز کرده و در طول راه، در اردوگاهی در ارتفاع ۲۳۵۰۰ پایی بدون اکسیژن کمکی شب را به صبح می‌رسانند. البته امروزه بسیاری از کوهنوردان سفر خود را از قله‌های نزدیک مانند آبشار یخی خومبو در ارتفاقع ۲۰۷۵۰ پایی آغاز می‌کنند تا سفر کوتاه‌تری داشته باشند.

بعد از تطبیق بدن با شرایط، کوهنوردان بین ۱ تا ۵ روز منتظر پیش‌بینی هوا می‌مانند و وقتی هوا آرام شد سفر خود را به سمت قله آغاز می‌کنند.

بخش نهایی، بازگشت از قله و نبرد با کاتماندو است.

 

صعود به اورست حدودا چند روز به طول می‌انجامد؟

از زمانی که کوهنوردان به کمپ اصلی می‌رسند، کل زمان صعود چیزی حدود ۶ تا ۹ هفته به طول می‌انجامد. از زمان رسیدن به کمپ اصلی تا صعود به قله، حدود ۴۰ روز طول می‌کشد. البته نباید فراموش کرد که زمان تطبیق بدن با آب و هوا را نمی‌توان به اجبار کوتاه‌تر نمود.

 

 

 

چطور برای صعود به اورست برنامه‌ریزی کنیم؟

امروزه اکثر افرادی که تصمیم به صعود به قله اورست می‌گیرند، از یک اکیپ راهنما کمک می‌گیرند. شرکت‌هایی در این زمینه فعالیت می‌کنند که قیمت خدمات خود را بر اساس فاکتورهای مختلفی طبقه‌بندی می‌کنند.

برخی دیگر از افراد نیز بدون کمک‌گرفتن از این شرکت‌ها، اقدام به سفر می‌کنند که در این صورت باز هم هزینه‌ای در قبال مجوز، هزینه حمل و نقل، تجهیزات و دستمزدی مشخص برای راهنمایان محلی که شرپا نام دارند از آنها دریافت می شود.

 

آموزش صعود به قله اورست

بهترین حالت آموزش صعود به قله به کوهنوردان، آموزش در دنیای واقعی است یعنی مثلا، افراد سفری ۸ ساعته همراه با تجهیزات و کوله‌باری سنگین و چگونگی بالا و پایین‌رفتن از کوه را تجربه خواهند کرد. برنامه‌های آموزشی سخت و مداوم برای آمادگی صد درصدی کوهنوردان چیزی حدود یک سال به طول می انجامد. برخی از علاقمندان همچنین دوره‌های آموزشی تخصصی به منظور ایجاد آمادگی جسمانی قلبی-عروقی و افزایش استقامت بدن را نیز طی می‌نمایند. این دوره‌ها شامل آموزش دویدن، دوچرخه‌سواری و تمرینات هوازی خواهد بود.

آمادگی جسمانی در این سفر بسیار مهم است اما مهم‌تر از آن، آمادگی ذهنی است. شما باید از قبل، ذهن خود را برای سفری طولانی و طاقت‌فرسا آماده کنید و فراموش نکنید که ذهن یک کوهنورد باید آماده رویارویی با هرگونه چالش و شرایط پیش‌بینی نشده باشد.

 

چه مقدار آمادگی جسمانی ضروری است؟

آرنت می‌گوید: سفر به اورست نیاز به فرم بدن اورستی دارد یعنی؛ بهترین حالت ممکنی که بدن یک فرد سالم می‌تواند داشته باشد. بدن شما باید بتواند خون را در ارتفاعات بالا نیز به درستی به پاها منتقل نماید، همچنین باید بتوانید کوله بار سنگین خود که شامل: بطری‌های آب، کیسه خواب، منبع اکسیژن و غذا می‌شود را نیز به راحتی حمل نمایید.

 

هزینه سفر به اورست حدودا چقدر می‌شود؟

هزینه چنین سفری طبق فاکتورهای مختلفی محاسبه می‌شود و سال‌به‌سال نیز تغییر می‌کند ولی برای مثال افرادی که به شرکت‌های برنامه‌ریزی مراجعه کرده و از راهنمای شخصی کمک می‌گیرند، بدون درنظر گرفتن هزینه پرواز و اسباب و لوازم شخصی، چیزی حدود ۳۰ هزار تا ۷۰ هزار دلار هزینه خواهند داشت. گروه‌های کوهنوری پر جمعیت نیز باید روی ۱۰۰ هزار دلار یا بیشتر حساب کنند.

شرکت‌های مختلفی برای این منظور تاسیس شده‌اند که کوهنوردان می‌توانند طبق اولویت‌بندی خود از میان آنها یکی را انتخاب نمایند.

 

لوازم ضروری سفر به قله اورست

مهم‌ترین وسایل مورد نیاز کوهنوردان چکمه مناسب، دستکش و کیسه خواب با کیفیت هستند زیرا قله اورست ناجوانمردانه سرد است و لازم است که کوهنوردان تمام تمهیدات لازم برای جلوگیری از سرمازدگی بافت‌های بدن را از پیش در نظر بگیرند.

 

 

فتح قله اورست تا چه حد خطرناک است؟

خطر واژه‌ای جدایی‌ناپذیر از اورست است و باید بدانید که هر چقدر هم که تدابیر امنیتی اندیشیده شود، بازهم احتمال خطر به صفر نمی‌رسد. آمار نشان می‌دهد که سالانه حدود ۶ نفر در این سفرها جان خود را از دست می‌دهند که اکثرا به دلیل سقوط از کوه اتفاق می‌افتد اما دو سال گذشته تراژیک‌ترین دوران برای کوهنوردان بوده است. در آوریل سال ۲۰۱۴ ۱،شش نفر از شرپاها در اثر انتشار شکاف یخی در قسمت آبشار یخی خومبو جان خود را از دست داند. همچنین در آوریل سال ۲۰۱۵، نوزده نفر از کوهنوردان در اثر زلزله ۷/۸ ریشتری که در فاصله ۲۰۰ متری نپال اتفاق افتاد زیر بهمن مانده و جان خود را از دست دادند.

البته بزگ‌ترین خطر برای کوهنوردانی که قصد صعود به قله اورست را دارند آماده نبودن و بی‌تجربگی است. مشکل اینجاست که بسیاری از افراد تصور می‌کنند رفتن به قله اورست مثل یک پیاده‌روی معمولی در مسیری سربالایی است و عملا کوهنوردی محسوب نمی‌شود و اگرهم مشکلی پیش بیاید، شرپاها به آنها کمک می‌کنند. اما حقیقت این است که در مواقع بروز خطر، هر کسی به فکر خویش است و ممکن است اصلا برای نجات افراد دیگر هیچ کاری انجام ندهد به همین دلیل است که باید با آمادگی جسمانی، روحی، تجهیزات کامل و گروهی مورد اعتماد سفر کنید.

بین سال‌های ۱۹۲۱ تا ۱۹۹۹ و در ۱۱۶۹ صعود به قله اورست، ۱۷۰ نفر جان خود را از دست داده‌اند اما خوشبختانه در قرن اخیر با وجود افزایش ۵ برابری تعداد سفرهای صعودی به اورست، میزان مرگ‌ومیر کاهش چشم‌گیری داشته است. بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ و طی ۵۸۳۲ صعود انجام گرفته به قله اورست، ۱۱۲ مورد مرگ گزارش شده است.

با توجه به گزارش پایگاه‌های کوهنوری هیمالیا در پاییز سال ۲۰۱۵ بیماری‌های مرتبط با ارتفاع با ۹۰ مورد مرگ در صدر جدول آمار مرگ‌ومیر قرار دارند و بعد از آن سقوط با آماری ۶۷ نفری، در درجه دوم قرار دارد. همچنین در منطقه آبشار یخی خومو تا‌بحال ۳۱ مورد مرگ گزارش شده است.