نماز خواندن در خانه ای که سگ دارد حکمش چیست؟

ستاره | سرویس مذهبی – نگهداری در سگ در منزل برای اشخاص متدین بسیار سخت است چون با لیس زدن یا خیس شدن بدن یا با ریختن موی سگ بر روی فرش و… نجاست به راحتی به بدن، لباس و محل نماز شخص سرایت می کند.

 

نماز خواندن در خانه ای که سگ دارد

با توجه به این که در بعضی از خانه ها از سگ نگهداری می کنند ممکن است این سوال ها مطرح شود:

• تکلیف خواندن نماز در خانه ای که سگ نگهداری می شود و نمی توان فهمید که سگ از این اتاق و از این محل عبور کرده یا نه چیست؟
• آیا نجاست دست یا لباسی که با سگ تماس داشته با یکبار آب کشیدن برطرف می شود؟
• اگر فرد مقید به احكام به عنوان مهمان در این گونه جاها باشد تكلیفش چیست؟
• اگر سگ با لباس شخص و بدن تماس پیدا كند نمازش با آن لباس صحیح است یا با لمس بدن حیوان بدن نجس می شود؟

پاسخ از نظر اسلام، اصل اولی در همه چیز طهارت است یعنی تا ما یقین به نجاست چیزی پیدا نکنیم باید اصل طهارت را جاری کنیم و بگوییم پاک است مگر در مواردی که صد درصد احراز نجاست کنیم، بنابراین شما مشکلی از این جهت ندارید و صرف بودن سگ در خانه دلیل بر نجس بودن هر چیزی که در آن خانه است نمی باشد البته اگر با چشم خود ببینید که سگ مثلا جایی را نجس کرده است مثل اینکه به ظرفی یا لباسی لیس زده است یا ادرار کرده است یا بدن خیس خود را به آن مالیده است در این صوت باید از آن وسائل اجتناب نمود و برای تطهیر نمودن آن ظرفی که سگ در آن آب یا چیز روان دیگر خورده و یا آن را لیسیده،‌ باید اول با خاکمال شستشو کرد و پس با آب شست و اگر با آب قلیل شسته می شود باید پس از خاکمال، دو مرتبه شسته شود.

اما در لباس و امثالهم از برطرف کردن عین نجاست،‌ اگر یک بار آن را در آب کر یا جاری فرو ببرند یا زیر شیری که به کر متصل است بگیرند به طوری که آب به همه جاهایی که نجس شده بود، برسد پاک می شود و در فرش و لباس و امثال آن بنابر احتیاط باید آن را پس از فرو بردن در آب فشار یا تکان بدهند.

بنابراین از نظر اسلام شما باید اصل را بر طهارت همه چیز بگذارید و لازم نیست اتاق مخصوص برای نماز داشته باشید. اگر شما یک دست لباس پاک در کمد یا کیف خود داشته باشید و یک سجاده پاک هم داشته باشید در هر کجای خانه تان می توایند نماز بخوانید.

 

فتوای آیت الله خامنه ای درباره نماز در خانه ای که سگ دارد

اگر سگ با رطوبت جایی تردد کند یا با رطوبت لباس و بدن کسی را آلوده کند یا آب دهنش در جایی بریزد آنجا و نیز بدن و لباس نجس می شود ولی اگر در حالی که خشک است تردد کند یا به بدن و لباس یا چیزی برخورد کند حکم به نجاست نمی شود. البته اگر موی سگ در لباس یا بدن باشد ولو خشک باشد نجس هست و نماز با موی سگ باطل است.

 

 

هدف از نگهداری سگ در خانه

نگهداری سگ در دو شیوه متفاوت آن از نظر اسلام دارای دو حکم متفاوت است به این ترتیب که:

الف: گروهی از سگها دارای منافع واقعی برای انسانها بوده و از آنها برای نگهبانی منازل، دام و یا شکار استفاده می شده که اکنون کاربردهای جدیدی همانند جستجوی مواد منفجره، مواد مخدر و نیز عملیات امداد و نجات در زلزله ها و بلایای طبیعی و موارد مشابه دیگری نیز به کاربردهای قبلی سگ ها اضافه گردیده است.

ب: در شیوه ای دیگر، نگهداری سگ توسط انسان، برای استفاده از فواید و منافع آن نبوده بلکه تنها برای سرگرمی و خوشگذرانی می باشد.

بی شک نهی از نگهداری این حیوان در محیط زندگی و نهی از نزدیک شدن به آن، برای آلوده بودن آن و زمینه انتقال برخی از میکروب ها و نجس بودن آن از نظر حکم فقهی است و روشن است که حفظ و نظافت و بهداشت خود و محیط زندگی و پاکی بدن و لباس و ظروف و ابزار و وسایل خورد و خوراک از نظر تعالیم دینی اهمیت بسیاری دارد.

با این حال داشتن سگ آموزش دیده که از آن برای اهدافی مانند نگهبانی مزرعه، کارخانه و گله یا در شکار و جست و جوی اجناس قاچاق استفاده می شود، در صورتی که سه نکته یاد شده (نظافت، طهارت و بهداشت) درباره آن مراعات شود از نظر احکام اسلامی اشکال ندارد.

بعد از مشخص شدن تفاوت میان دو شیوه متفاوتی که بیان شد، به این نتیجه می رسیم که نگهداری سگ در خانه به منظور بهره بردن از منافع آن ایرادی نداشته و به نماز و دعا نیز آسیبی وارد نمی نماید و تنها باید مراعات پاکیزگی را برای عبادات از یاد نبرد. اما نگهداری سگ به عنوان سرگرمی به خودی خود موجب رویگردان شدن خداوند و فرشتگان رحمت خداوندی از خانه ای است که در آن، سگ نگهداری می شود و در این زمینه امام صادق (ع) می فرمایند: در خانه ای که در آن سگ نگهداری می شود، نماز گزارده نمی شود، زیرا فرشتگان داخل خانه ای که در آن سگ نگهداری شود نمی گردند، مگر اینکه سگ شکاری بوده و او را در قسمت جداگانه ای نگهداری نمایند که در این صورت ایرادی ندارد.

مساله نجس بودن سگ، غیر از حرمت نگهداری از آن است. نگهداری از سگ برای کسانی که استفاده عقلایی از آن ندارند، کراهت شدید دارد؛ و در روایات، امری ناپسند دانسته شده است. بنابراین نگهداری سگ برای نگهبانی و شکار، و سگی که امروزه مورد استفاده پلیس و نیروهای امداد می باشد، مکروه نیست. (البته این به معنای عدم نجاست این سگ ها نمی باشد.)

 

 

روایاتی در مورد نگهداری از سگ در خانه

پیامبر اسلام(ص):

خانه ای که سگ در آن باشد، ملائکه الهی به آن در نمی آیند.

همانا جبرئیل بر من وارد شد و گفت: ما ملائکه بر خانه ای که در آن سگ و مجسمه و ظرفی که در آن ادرار می کنند، وجود دارد، داخل نمی شویم.

امیرمومنان علی (ع):

از نگهداری سگ در خانه بپرهیزید.

در نگهداری سگ خیری نیست، مگر در سگ شکاری برای نگهبانی و سگ همراه گله گوسفندان.

امام صادق (ع):

ناپسند است در خانه مرد مسلمان سگ باشد.

سگ شکاری را در خانه‌ات نگهداری مکن مگر اینکه بین تو و او دربی باشد. (محل زندگی او جدا باشد)

زراره از امام صادق (ع) نقل می کند: کسی سگی را نگهداری نمی کند مگر اینکه هر روز از عمل او کاسته می شود.

 

 

نماز خواندن در خانه ای که سگ دارد مکروه است

در چند جا نماز خواندن مكروه است یعنی ثواب نماز را كم می كند:

• در حمام، ولو در رخت كن آن باشد
• جاهای كثیف
• خانه ای كه در او چیز مست كننده ای مانند شراب باشد
• در آشپزخانه و هركجا كه كوره آتش باشد
• زمین نمكزار
• هر زمینی كه در آن عذاب بر كسی نازل شده باشد
• مقابل انسان
• مقابل دری كه باز است
• در جاده و خیابان و كوچه، اگر برای كسانی كه عبور می كنند زحمت نباشد و چنانچه زحمت باشد، حرام است، ولی نماز را باطل نمی كند
• مقابل آتش و چراغ
• مقابل چاه و چاله ای كه محل بول باشد
• روبروی عكس و مجسمه چیزی كه روح دارد، مگر آن كه روی آن پرده بكشند
• در جایی كه عكس باشد، اگر چه روبروی نمازگزار نباشد
• در اتاقی كه جنب در آن باشد
• در قبرستان، مقابل قبر، روی قبر یا بین دو قبر
• جایی كه مقابل انسان چیزی باشد كه حواس انسان را مشغول كند، مانند نوشته و یا نقاشی و…
• خانه ای كه در آن سگ باشد (غیر از سگ شكارى)