معرفی جاذبه های گردشگری رودبار

“تپه مارلیک” یا “چراغعلی تپه” در دره گوهر رود در كنار شهر رودبار استان گيلان قرار گرفته است. اين تپه با وسعت حدود يک هكتار در كنار باغهای زيتون و بيجارهای برنج قرار دارد. تپه مارلیک بقایای به جای مانده از تمدن باستانی متعلق به دست کم ۳۰۰۰ سال پیش است. دکتر عزت اله نگهبان باستانشناس و استاد باستانشناسی دانشگاه تهران در کاوش های انجام شده در تپه مارلیک ۵۳ گور کشف کرد، که قبرها مربوط به سلاطین آماردی بوده است. در همهٔ آرامگاه‌ ها اشیایی مانند ظروف سفالین، دکمه‌ های تزئینی، انواع سرگرز، پیکان، جام‌ های چینی، طلا، نقره و مفرغ، خنجر، شمشیر، مجسمه‌ های برنزی و سفالی، سرنیزه و کلاه‌ خود و… پیدا شده‌ است، حفاری در اين تپه از سال ۱۳۴۰ خورشیدی آغاز شد.

تپه مارلیک گنجینه ای ارزنده از هنر و تمدن بشری را در طول قرنها درخود پنهان و حفظ کرده بود، در حقیقت تپه طبیعی و صخره ای است که ازسنگهای سولفات آهن تشکیل گردیده و لایه های طبیعی و تحتانی آنچنان است که شکافهای بزرگ در درون تپه ایجاد کرده و همین حفره ها موجب شده تا حیواناتی از قبیل موش و مار به فراوانی در آن لانه کنند. گروهی از پژوهشگران نام مارلیک را برگرفته از واژگان گیلکی “مار” و “لیک” (سوراخ) می‌دانند که افسانه مار و گنج در این تپه صدق می کند. گروهی دیگر مارلیک را برگرفته از نام قوم آمارد می‌ شمارند. آنها مارلیک را ساخته شده از ۲ واژه “مارد” (اشاره به آماردها) و “لیک” (قوم) می‌دانند. اگر این نظریه درست باشد این تمدن به مردم آمارد تعلق دارد. در این دشت تپه‌ های باستانی زیادی وجود دارند که ۵ تپه مارلیک، زینب بیجار، دور بیجار، پیلاقلعه و جازم کول از همه مهمتر هستند.

روستای داماش

داماش یکی از روستاهای ییلاقی جیرنده از بخش عمارلو می باشد که در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان رودبار و ۱۳۰ کیلومتری رشت در استان گیلان است روستا داماش در حدفاصل جاده رشت به تهران، بین لوشان و منجیل قرار دارد. روستای داماش در منطقه ای کوهستانی و در رشته کوه های البرز و در ارتفاع ۲۲۰۰ متری از سطح آبهای آزاد واقع شده است. روستای زیبای داماش در سال ۱۳۸۷ به عنوان روستای نمونه گردشگری به ثبت رسید.

گل سوسن چلچراغ نخستین گیاهی است که به عنوان میراث ملی در ایران به ثبت رسیده است. از آنجا که شکوفه های این گل با رنگ سفید به صورت واژگون باز می شوند نام سوسن چلچراغی به خود گرفته است. انتهای گلبرگ های آن پوشیده از دانه های برجسته و پرچم های بسیار بلند است. قامت این گل حدود یک متر است. گل سوسن چلچراغ از جمله گل های نادر و کمیابی است که تاکنون، فقط در دو نقطه جهان شناسایی شده است؛ یکی در روستای داماش و دیگری در منطقه لنکرن جمهوری آذربایجان.

ییلاق سلانسر رودبار

سلانسر روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان رودبار و یکی از زیباترین ییلاقات رودبار رستم آباد از شهرهای شهرستان رودبار در استان گیلان است و در ۱۵ کیلومتری رودبار قرار دارد. این منطقه دارای طبیعت بی نظیر و بسیار زیبایی است که هر بیننده ای رو جذب خودش می کند.

ییلاق سلانسر در ارتفاع ۱۲۵۰ متری از سطح دریا قرار دارد و در دامنه این ییلاق درختان تنومند و بزرگ و در بلندای آن علفزارهای زیبایی وجود دارد. سلانسر تابستان های بسیار خنک دارد، ارتفاع زیاد و طبیعت همیشه مه گرفته اون از زیبایی های دیگر این ییلاق به شمار می‌آید. سلانسر از زیباترین ییلاقات منطقه رودبار است، به علاوه روستای سلانسر در ارتفاعات شهر رستم آباد قرار گرفته است و نزدیک ترین منطقه ی توریستی وگردشگری به مرکز استان گیلان می‌باشد.

چشمه آب گرم ماستخور رودبار

آتشفشان درفک

درفک نام آتشفشان خاموشی در استان گیلان و در رشته‌ کوه البرز است درفک رشته کوهی هشت کیلومتری دارد که از جنوب شرقی به شمال غربی کشیده شده و چندین قله بلند در آن به چشم می خورد قله هایی که اگر اهل کوهنوردی باشید حتما نام آن را شنیده اید. پرترددترین قله این رشته کوه هم قله درفک است که با ارتفاع ۲۷۱۴ متر در محدوده شهرستان رودبار، بخش رحمت‌آباد و بلوکات، دهستان دشتویل و در ۲۷ کیلومتری شمال شرقی مرکز شهرستان رودبار قرار گرفته است. آتشفشانی که سال ها از آخرین جوش و خروش آن می گذرد و شاید بتوان گفت که بکرترین طبیعت و آب و هوا را در میان قله های دیگر دارد. به عبارتی این قله در ۵۰ کیلومتری جنوب شرقی رشت در استان گیلان و مقابل رستم آباد در بخش خورگام شهرستان رودبار در منطقه جنگلی سیاهکل واقع شده ‌است.

نام قله درفک که محلی ها با نام های دال فَک، دورفک، دُلفَک هم می شناسند به روایتی از دال فَک ( دٌلفَک) آمده است که در گویش دیلمی، دال، نام پرنده‌ای است از خانواده عقاب و فَک به معنی آشیان و آشیانه است. بنابراین دالفک، یعنی آشیانه عقاب. اما بر اساس روایت دیگری، نام درفک از قوم دربیک آمده که تیره‌ای از ساکنان حوالی دریای خزر بوده ‌اند. اما با این حال تعبیر اول از وجه تسمیه این قله متداول تر است.

سفر به درفک یک سفر کوتاه پر از جنگل، کوه، غار و کلبه های روستایی است و یکی از دیدنی ‌ترین جاذبه‌های طبیعی استان گیلان به شمار می رود. درفک در پاییز، رویایی ترین آب و هوای خود را تجربه می کند. آب و هوای خنکی که در آن نه خبری از هوای مرطوب و شرجی و دم کرده‏ گیلان است و نه طبیعت یک دست سرسبز این منطقه. شما در پاییز درفک رنگین کمانی از رنگ ها را می بینید که ذهنیتتان را درباره سرسبزی گیلان عوض خواهد کرد. به تمام این ها مه غلیظ و ابرهایی که در ارتفاعات تا زیر پای شما می رسند را اضافه کنید تا متوجه شوید که چرا سفر به درفک در پاییز می تواند بهترین تجربه طبیعت گردی شما باشد.

روستای کلشتر رودبار

کلشتر یکی از روستاهای استان گیلان در ایران است. روستای کلشتر در فاصله سه کیلومتری شهر رودبار و در کوهپایۀ کوهستان البرز غربی و در ارتفاع پانصد و پنجاه متری از سطح دریا و مشرف بر شهر رودبار واقع شده ‌است. این روستا در بخش مرکزی شهرستان رودبار جای دارد و مرکز دهستان کلشتر است. محصول اصلی آن زیتون است. به دلیل آب و هوای مدیترانه ‌ای باغات زیتون توسعه خوبی داشته و زمستان و تابستان معتدلی دارد.

این روستا روزگاری دارای خان ‌های بزرگی بوده که تمام اطراف و اکناف رودبار جهت رسیدگی به تمامی امور زندگی از خرید تا مسائل قضایی به آنها مراجعه می ‌کردند. روستای کلشتر از نظر مناظر دیدنی به خاطر موقعیت کوهستانی و وجود درختان همیشه سبز مثل زیتون و کاج در چهار فصل سال زیبا و دیدنی است. در بهار و تابستان این زیبایی چندین برابر می‌شود. درون بافت مسکونی روستا تعداد زیادی چشمه و نهر آب وجود دارد.

آبشار زیبایی که بیش از بیست متر ارتفاع دارد یکی دیگر از مکان های دیدنی روستا به شمار می ‌رود. روستای کلشتر به دلیل شرایط خاص، مساحت عمده جنگل های منطقه را به خود اختصاص داده‌ است. جنگل های پر درخت و بکر در ارتفاع ۱۰۰۰ متری از سطح دریا و کوه آسمانسرا با دشتی زیبا با علف های بلند و سبز در ارتفاع ۱۹۰۰ متری از سطح دریا یکی دیگر از نقاط دیدنی روستای کلشتر است.

درخت سرو هرزیل

درخت سرو هرزویل درختى کهنسال با ارتفاع ۳۰ متر و قطر تنه چهارمتر به روایات مختلف از ۱۰۰۰ تا۳۰۰۰ سال سن دارد که در خاک روستای هرزویل در ۲ کیلومتری شهر منجیل از توابع شهرستان رودبار ریشه دوانده است. حتى ناصرخسرو قبادیانى (شاعر نام‌آور ایران‌) در سفرنامه اش از درخت سرو زیبا و کهنسالى در منطقه هرزویل یاد مى کند.

قسمت هایی از شاخه درخت به علت آسیب دیدگی فتوسنتز به خوبی انجام نمی گیرد. ساکنان هرزویل این سرو را “نظر کرده” می ‌دانند و جهت نذورات اقدام به بستن پارچه و کوبیدن سکه و نصب بیرق نموده و حتی برخی افراد ناآگاه جهت نشانه گیری روی درخت اقدام به تیراندازی به این اثر طبیعی ملی با ارزش نموده و موجب آسیب رسانی به آن می شوند.