بیوگرافی فاطمه نقوی، همسر آتیلا پسیانی

ستاره | سرویس چهره ها – بیوگرافی فاطمه نقوی را در این مطلب بخوانید.

 

بیوگرافی فاطمه نقوی

فاطمه نقوی متولد سال ۱۳۳۳ در تهران است. او همسر دیگر بازیگر تئاتر و سینما آتیلا پسیانی است. نقوی لیسانس روان‌شناسی کودک از مدرسه عالی شمیران دارد. او فارغ‌التحصیل سال ۵۶ است. فاطمه نقوی بازیگر سینما و تئاتر است. بازی در تئاتر را از سال ۱۳۵۶ و حضور جلوی دوربین را از سال ۱۳۵۷ با فیلم کوتاه «سکوت و سلام» با همکاری «شاهرخ غیاثی» تجربه کرد و همین‌‌طور بازی در سینما را از سال ۱۳۶۰ با «عفریت» با همکاری «فرشید فلک نازی» شروع کرد.

 

مراسم تقدیر از فاطمه نقوی

در مراسم تقدیر از “فاطمه نقوی” از این بازیگر به عنوان هنرمندی متعهد، جدی و حرفه‌ای یاد شد که بر روی صحنه تئاتر زندگی می‌کند. به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران، شامگاه ۲۵ مرداد ماه نمایش «ننه دلاور» به کارگردانی زهرا صبری ویژه هنرمندان به صحنه رفت که این اجرا با تقدیر از فاطمه نقوی که از بازیگران این نمایش بود، همراه شد.

 

 

ساعت را از روی آمدن فاطمه نقوی تنظیم می‌کنم

بعد از پایان این اجرا، زهرا صبری درباره شخصیت فاطمه نقوی گفت: «فاطی جون» از سال ۵۳ تاکنون روی صحنه است و الان ۴۰ سال است که از حضورش در صحنه می‌گذرد. واقعا او از منظم‌ترین بازیگران تئاتر است. من ساعت را از روی آمدنش کوک می‌کنم واقعا از ایشان یاد گرفتم حرفه‌ای بودن در تئاتر یعنی چه.

 

فاطمه نقوی اصلا بازیگر نیست!

فرهاد مهندس‌پور دیگر هنرمند تئاتر در بخش دیگری از سخنانش گفت: امشب این افتخار نصیب من شد که دراین اجرای ویژه حضور داشته باشم. من خاطره‌ای از خانم فاطمه نقوی دارم، افتخار این را داشتم که با ایشان در نمایشی بازی کنم البته ما هیچ صحنه مشترکی با هم نداشتیم ولی هیچ شبی نبود که از کنار ایشان رد شوم و میزان زیادی انرژی دریافت نکنم.

او ادامه داد: فاطمه نقوی به این معنی که ما در کشورمان بازیگر داریم، اصلا بازیگر نیست. فاطمه همیشه در حال زندگی کردن است حتی لحظاتی که روی صحنه است. او آدم بسیار منظم و متعهدی است. فاطمه به یک معنا حرفه‌ای است ولی به معنای دیگر حرفه‌ای نیست و آن لحظاتی است که در حال زندگی کردن است. فاطمه در تمام لحظات زندگی‌اش خودش بوده است.

مهندس‌پور تصریح کرد: یک بار یک دوست انگلیسی درباره فاطمه نقوی به من گفت؛ او آدم بسیار جدی است، این حرف کاملا درست است فاطمه در خلال کار از همه ما جدی‌تر بود و هیچ چیز وجود نداشت که بخواهد او را تحت تاثیر قرار دهد.

همچنین آتیلا پسیانی بازیگر و کارگردان تئاتر و همسر فاطمه نقوی در سخنانی یادآور شد: فاطمه تئاتر را با هرمز هدایت شروع کرد و سال ۵۷ به کارگاه نمایش پیوست. ما سال ۶۸ با فاطمه و حسین عاطفی گروه تئاتر «بازی» را راه انداختیم و این گروه تا امروز به فعالیتش ادامه داده است، مطمئنا فاطمه ستون خیمه تئاتر گروه «بازی» است.

این بازیگر بعد از پایان صحبت هایش دست همسرش را بوسید.

در بخش پایانی این مراسم حسین طاهری (ریس اداره هنر‌های نمایشی) که در اواخر اجرا وارد سالن نمایش شده بود روی صحنه آمد و دست گلی را به فاطمه نقوی تقدیم کرد و هدایای دیگری هم از طرف گروه اجرایی نمایش «ننه دلاور» به فاطمه نقوی تقدیم شد.

فاطمه نقوی که اشک در چشمانش جمع شده بود، همه را عزیزان خود دانست و به خاطر این تقدیر از همگی تشکر کرد. در بخش دیگری هنرمندان حاضر در این اجرای ویژه بر تابلویی که تصویر فاطمه نقوی بر روی آن حک شده بود،‌ جملاتی را به یادگار نگاشتند و آن را امضا کردند. در این اجرا هنرمندانی چون همایون اسعدیان‌، کمال تبریزی‌، حمیدرضا صدر‌،مسعود فروتن،‌ امیر پوریا، سیف‌الله صمدیان‌، مرضیه برومند و … حضور داشتند.

همچنین فاطمه نقوی و ستاره پسیانی همسر و دختر آتیلا پسیانی، نمایشی را که به قلم محمد چرمشیر نوشته شده و رضا حداد کارگردانی آن را بر عهده داشته به روی صحنه برده‌اند. اما نکته عجیب در مورد این نمایش، نام طولانی آن است. نام این نمایش “کابوس‌های خنده‌دار برای شب و چندتایی هم برای روز اگر تصمیم گرفته باشی دوباره بخوابی بر روی همان تختی که آن را گم کرده‌ای در روزگاری دور که دیگر به یادش نداری” است. خانواده پسیانی که شامل آتیلا پسیانی پدر، فاطمه نقوی مادر، ستاره پسیانی دختر و خسرو پسیانی پسر می شوند، از فعالان عرصه تئاتر محسوب می‌شوند. سی و شش سال از اولین حضور فاطمه نقوی بر صحنه تئاتر می گذرد و او هم چنان سالی دست کم اجرای یک نمایش را در سال به کارنامه حرفه ای خود اضافه میکند

 

 

فعالیت‌های هنری فاطمه نقوی

 

 

• “دیوار چین” (داریوش فرهنگی) تهران، تئاترشهر، ۱۳۵۶
• ‏‏”اژدها” (صدرالدین زاهد) تهران، تئاترشهر، ۱۳۵۸‏
• ‏”زیبا اهل خرم‌آباد” (اسماعیل خلج)تهران،‌ تئاترشهر، ۱۳۵۸‏
• ‏”همشهری” (مهدی هاشمی)تهران، تالار مولوی ۱۳۵۶
• ‏”بازی قتل عام” (بانی پال‌بابلا)تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ ۱۳۵۷‏
• ‏”موضوع جدی نیست” (ایرج انور)تهران، تالار انجمن ایران و امریکا؛ ۱۳۵۷
• ‏”در اعماق اجتماع” (کوثر)تهران، تالار مولوی؛ ۱۳۵۹
• ‏‏”شب جنایتکاران” (حمید لیقوانی)تهران، خانه نمایش؛ ۱۳۶۰
• ‏‏”مرگ تصادفی یک آنارشیست” (فردوس کاویانی)تهران، تئاترشهر،۱۳۶۰‏ ‏
• “غریب” (هادی اسلامی) البرز؛ ۱۳۶۲
• ‏‏”آژاکس” (آتیلا پسیانی) تهران، تئاترشهر،۱۳۶۶
• ‏‏”مسیح هرگز نخواهد گریست” (جمشید اسماعیل‌خانی) تهران، تالار چهارسو؛ ۱۳۶۶‏
• ‏”تک‌پرده‌ای‌های چخوف” (آتیلا پسیانی) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۶۷‏
• ‏”جشن سالگرد” (حسین عاطفی) ۱۳۶۸‏‏
• “مخمل” (رضا فیاضی) نمایشنامه‌خوانی؛ ۱۳۶۸
• ‏‏”ارکستر زنان آشویتس” (آتیلا پسیانی) ۱۳۶۸‏ ‏
• “یک نوکر و دو ارباب” (حسین نصر‌آبادی) ۱۳۶۹
• ‏‏”مجلس تقلید هفت خوان” (آتیلا پسیانی) ۱۳۶۹‏
• ‏”آئورا” (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۰‏
• ‏”واقعه خوانی جهازجادو” (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۰‏
• ‏”آئورا” (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۲‏‏
• “بودن یا نبودن” (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۲
• ‏‏”فاطمه عنبر” (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۳‏
• ‏”بودن یا نبودن” (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۳‏
• ‏”ت مثل تئاتر” (رضا فیاضی) ۱۳۷۳
• ‏‏”رویای ماه” (مریم کاظمی) ۱۳۷۳‏
• ‏”آبی که مار می‌خورد زهر می‌شود” (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۵‏
• ‏”اینم از این” (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۶
• ‏‏”شهود” (مریم کاظمی) ۱۳۷۷‏
• ‏”ساز سحرآمیز” (ستاره پسیانی) ۱۳۷۷‏
• ‏”برف سبز” (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۷
• ‏‏”تبار خون” (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۷
• ‏‏”رستخیز” (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۸
• ‏‏”قهوه قجری” (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۸
• ‏‏”لباس باشکوه حاکم” (رضا فیاضی) ۱۳۷۸
• ‏‏”درد دل با سگ” (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۹
• ‏‏”گنگ خواب دیده” (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۹‏
• ‏”بسه دیگه، خفه شو!” (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۱و ۱۳۸۰
• ‏‏”بازی در گالری” (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۱
• ‏‏”کالیگولا، شاعر خشونت” (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۱‏
• ‏”بحرالغریب” (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۲
• ‏‏”کالیگولا، شاعر خشونت” (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۲‏
• ‏”نجوای خاک” (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۲
• ‏‏”غلیظ مثل عسل” (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۲‏‏
• “کلاغ و دوچرخه” (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۳‏
• “زمین صفر” (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۳
• ‏‏”باغ کاغذی” (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۳‏ ‏
• “تلخ مثل عسل” (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۳
• ‏‏”گنگ خواب دیده” (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۴‏
• ‏”التریا” (وحید رهبانی)تهران، کارگاه نمایش؛ ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴
• ‏‏”وقتی در خانه‌ام ایستاده‌ام”(تینوش نظم‌جو) اصفهان، خانه هنرمندان، ۱۳۸۳‏‏
• “آرامش از نوعی دیگر”(شبنم فرشادجو) تهران، ‌تالار مولوی؛ ۱۳۸۵‏‏
• “زخمه بر رمل” (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۵‏‏
• “یک سمفونی ناکوک” (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۶
• ‏‏”کشتی شیطان” (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۶‏‏
• “خون تازه سبزی خشک” (امیررضا کوهستانی) اجرا در اروپا و آسیا؛ ۱۳۸۶
• ‏‏”متابولیک” (آتیلا پسیانی) تهران،۱۳۸۷
• ‏‏”وقتی در خانه‌ام ایستاده‌ام” (اصغر دشتی) تهران، خانه هنرمندان، نمایشنامه‌خوانی؛ ۱۳۸۷
• ‏‏”مده‌آ رپرتاژ” (مهدی صدر) تهران، تالارسایه؛ ۱۳۸۷
• ‏‏”ملانصرالدین” (اصغر دشتی) تهران، تالار مولوی؛ ۱۳۸۸‏