نویسنده: مجله ستاره
بروزرسانی: 11 آذر 1400
ستاره | سرویس روانشناسی – متاسفانه تجاوز به عنف یا تجاوز جنسی به زنان و دختران ، یا تجاوز به عنف حقیقتی است که وجود دارد زیرا گاهی به دلیل باورهای غلط اجتماعی، مردم از خود این عمل وحشتناک چشم‌پوشی کرده و تمام تقصیر را به گردن قربانی می اندازند و خود او را سرزنش می‌کنند. این طرز برخورد غلط در ادبیات، ادیان، قوانین، موسیقی، علوم، تبلیغات، مکالمات رومزه و خلاصه در همه جای فرهنگ ما دیده می‌شود. آنچه در ادامه می‌آید، فهرستی از باورهای غلطی است که درباره تجاوز جنسی در بین مردم رواج دارد.
حقایق تجاوز به عنف
باور غلط: تجاوز به عنف، یک جنایت آنی و عملی برای ارضا جنسی شخص است.
حقیقت: ۹۰% از تجاوزهای گروهی، ۵۷% از تجاوزهای فردی و در کل ۷۵% از انواع تجاوزها از پیش تعیین شده و برنامه‌ریزی شده هستند. نکته مهم دیگر این‌که، فرد متجاوز کاملا روی رفتار خود کنترل دارد و در واقع این عمل یک حرکت غیر قابل کنترل و ناگهانی نیست. معمولا فرد متجاوز ابتدا با پرخاشگری، سلطه‌جویی و عصبانیت رفتار کرده و در نهایت از سکس به عنوان سلاحی برای تحمیل خشونت، تحقیر و غلبه بر فرد استفاده می‌کند.
باور غلط: تجاوز به عنف یک مشکل جدی نیست.
حقیقت: تجاوز یکی از جنایت‌هایی است که معمولا گزارش نمی‌شود. بسیاری از زنان در همه کشورهای جهان دست کم یک‌بار مورد تجاوز قرار می‌گیرند. برای مثال در کشور آمریکا از هر ۱۰ کودک زیر ۱۶ سال، ۴ تا ۵ نفر از آن‌ها مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند که نیمی از آنان پسر هستند. مطالعات نشان می‌دهد که ۹۰% از این کودکان از طرف فردی که می‌شناختند مورد آزار قرار گرفته‌اند. از هر ۱۰ تجاوز به بزرگ‌سالان تنها یک مورد گزارش می‌شود و در مورد کودکان این آمار بسیار کم‌تر است.
باور غلط: تنها زنان جوان و زیبا مورد تجاوز قرار می‌گیرند.
حقیقت: اگرچه زنان بین ۱۵ تا ۲۵ سال بیش از بقیه گروه‌های سنی در معرض خطر تجاوز به عنف قرار دارند اما در آمریکا رنج سنی قربانیان تجاوز، از کودک یک ماهه تا فرد ۹۳ ساله گزارش شده است.
باور غلط: انسان‌های خوب مورد تجاوز قرار نمی‌گیرند.
حقیقت: متجاوزان و مجرمان جنسی قربانیان خود را از میان همه اقشار و گروه‌های سنی انتخاب می‌کنند ولی هنوز عده‌ای فکر می‌کنند که فقط انسان‌های بد دچار این حوادث می‌شوند. در واقع این جمله نوعی مکانیزم دفاعی محسوب می‌شود زیرا اکثر مردم به دنبال بهانه‌ای هستند تا احساس امنیت کنند. آن‌ها فکر می‌کنند با گفتن چنین جملاتی از این گونه جنایت‌ها در امان خواهند ماند اما در واقع این خطرناک‌ترین چیزی است که یک نفر می‌تواند باور کند.
باور غلط: اگر کسی واقعا بخواهد می‌تواند جلوی مهاجم را بگیرد و اجازه چنین کاری را به او ندهد. هیچ کس بر خلاف میل باطنی خود مورد تجاوز قرار نمی‌گیرد.
حقیقت: اولین چیزی که در این مواقع به ذهن فرد می‌رسد زنده‌ماندن است. هیچ کس نمی‌تواند خود را جای یک قربانی گذاشته و ترس و نگرانی او را در زمان تجاوز درک کند و یا فکر کند که در آن موقع قادر به انجام چه کاری بوده است. هرگز نباید قربانیان تجاوز را به خاطر احساس ترس و تلاش برای زنده‌ماندن سرزنش کرد. در واقع نمی‌توان از کسی توقع داشت که به خاطر حفظ آبرو و نگاه داشتن بکارت، از جان خود دست بکشند.
منبع: domestic violence services
