غزل شماره ۴۷۸ حافظ: نوش کن جام شراب یک منی

معنی و تفسیر غزل شماره ۴۷۸ حافظ

نوش کن جام شراب یک منی
تا بدان بیخ غم از دل برکنی

جام شراب بزرگ به اندازه یک من انتخاب کن تا به این وسیله بتوانی غم و اندوه دلت را از ریشه نابود سازی. من واحد وزن و معادل سه کیلوگرم است.

دل گشاده دار چون جام شراب
سر گرفته چند چون خم دنی

مانند ساغر باده گشاده‌دل باش و هرچه در درون داری نمایان ساز و ریا مکن و سرپوشیده مانند خم بزرگ قیراندود شراب مباش که باطن تو ناپیدا باشد.

چون ز جام بیخودی رطلی کشی
کم زنی از خویشتن لاف منی

چون از ساغر رستن از قید خودی و گذشتن از خودپرستی پیمانه‌ای بنوشی، هرگز ادعای خودپرستی و انانیت و هستی نخواهی کرد.

سنگسان شو در قدم نی همچو آب
جمله رنگ آمیزی و تردامنی

در مقام پایداری و استقامت مثل سنگ پابرجا باش و مانند آب ریاکاری مکن که به رنگ‌های گوناگون درآیی و به هر چیزی آلوده شوی.

دل به می‌ دربند تا مردانه وار
گردن سالوس و تقوا بشکنی

به شراب تعلق خاطر و دلبستگی داشته باش تا چون مردان راه گردن اهریمن فریب و ظاهرنمایی و پارسایی آمیخته با ریاکاری را خرد کنی و خویش را آزاد سازی.

خیز و جهدی کن چو حافظ تا مگر
خویشتن در پای معشوق افکنی