ستاره | سرویس سلامت – التهاب لگن، بیماری عفونی اعضای فوقانی اعضای تناسلی شامل: رحم، لوله های فالوپ، تخمدان و سایر ساختارهای تناسلی میباشد. هنگامی که باکتریها از گردن رحم عبور میکنند و وارد رحم و تخمدان میشوند این بیماری رخ میدهد. معمولا ترکیبی از چند باکتری عامل به وجود آورندهی عفونت و ایجاد این بیماری میشوند.
عفونتهای لگنی معمولا در زنان جوان کمتر از ۲۵ سال بروز میکند و خیلی کم اتفاق میافتد که تا قبل از اولین دوره قاعدگی و یا در زمان بارداری ایجاد شود. پس از تشخیص دادن این بیماری باید سریعا به دکتر مراجعه شود؛ در غیر این صورت عواقبی مانند ناباروری، حاملگی خارج از رحم، تشدید عفونت به سایر اعضای بدن و دردهای مزمن لگنی را به دنبال خواهد داشت.
علت بیماری التهاب لگن چیست؟
باکتریها، عامل اصلی ایجاد بیماری هستند که از مهمترین آنها میتوان به باکتریهای “سوزاک” و “کلامیدیا” اشاره کرد که عامل اصلی بیماریهای مقاربتی میباشند. لوازم جراحی آلوده نیز عاملی برای ایجاد این بیماری میباشد. از علتهای دیگر بروز این التهاب میتوان به داشتن روابط جنسی متعدد و غیر بهداشتی و همچنین انجام دوش واژینال به صورت مکرر اشاره کرد.
علائم بیماری التهاب لگن
- احساس درد در دو طرف تحتانی لگن یا شکم به طوری که با لمس و فشار دادن بدتر شود
- احساس درد در تخمدانها و لولههای فالوپ
- احساس درد در گردن رحم
- تب
- ترشحات واژینال
- احساس درد در هنگام نزدیکی
- بیشتر شدن تعداد سلولهای سفید خون
- خونریزی قاعدگی غیرطبیعی
- احساس درد در حین ادرار کردن
اگر خانمی این علائم را داشته باشد باید هرچه زودتر به پزشک زنان مراجعه کند زیرا که در صورت عدم معالجه سریع عوارض غیر قابل بازگشتی به وجود خواهد آمد. متخصصان هشدار میدهند که این بیماری می تواند حتی در شرایط پیشرفته منجر به ناباروری شود.
راه های پیشگیری از التهاب لگن
مهمترین روش پیشگیری، جلوگیری از ابتلا به بیماریهای مقاربتی است. هرگونه علامت غیر عادی در دستگاه تناسلی خود از جمله زخم، خونریزی کم یا زیاد، ترشح بودار، سوزش ادرار و انواع درد را جدی بگیرید و به پزشک مراجعه کنید.
درمان التهاب لگن
یکی از درمانها که به مرحله مشخصی از بیماری اختصاص دارد، با آنتیبیوتیکهای خوراکی درمان میشود. در مواردی که بیماری شدت مییابد آنتیبیوتیکها به صورت وریدی تجویز میشوند. در بارداری و یا نقص و ضعف سیستم ایمنی بدن در بیمار مبتلا به التهاب لگن، امکان بستری شدن در بیمارستان وجود دارد. بعضی از موارد به درمان شدید احتیاج دارند و بعضی دیگر حتی به عمل جراحی نیاز پیدا میکنند تا قسمت متورم و اضافی که درمان نشده است خارج شود.