دعای حاجت فوری

ستاره | سرویس مذهبی – دعاهای زیادی از امامان معصوم (ع) نقل شده است که مورد اجابت واقع شده و سریع الاجابة هستند، در این مقاله تعدادی از دعاهای حاجت ائمه معصومین (ع) را خواهیم خواند؛ دعای حاجت فوری …

 

دعای حاجت از پیامبر (ص)

این دعای حاجت برای رفع سختی و ایمن شدن از سلاطین است. از پیامبر اکرم (ص) نقل است که فرمود: هر گاه غم‌ها و اندوه‌ها بر شما فراوان گشت یا ترس از سلطانی یا حاجتی به خداوند داشتید این دعای حاجت را بخوان به حق آن که من را مبعوث کرد من آن را در هیچ کاری نخواندم مگر پیروز شوم و بر هیچ دشمنی نخواندم مگر غلبه کردم و دیدم آنچه را که دوست داشتم:

«یَا عَالِمَ‏ الْغُیُوبِ‏ وَ السَّرَائِرِ یَا مُطَاعُ یَا عَزِیزُ یَا عَلِیمُ یَا هَازِمَ الْأَحْزَابِ لِأَحْمَدَ یَا کَائِدَ فِرْعَوْنَ لِمُوسَى یَا مُنْجِیَ عِیسَى مِنْ أَیْدِی الظَّلَمَةِ یَا مُخَلِّصَ نُوحٍ مِنَ الْغَرَقِ یَا قَاصِدَ کُلِّ خَیْرٍ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا خَالِقَ الْخَیْرِ یَا أَهْلَ الْخَیْرِ رَغِبْتُ إِلَیْکَ فِی کَذَا وَ کَذَا (به جای کذا و کذا حاجت خویش را بگوید) فَصَلِّ اللَّهُمَّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ فَرِّجْ عَنِّی وَ أَغِثْنِی وَ اسْتَجِبْ لِی وَ ارْحَمْنِی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.»

 

 

دعای حاجت از حضرت علی (ع)

دعای حاجت که حضرت امیر المؤمنین (ع) به فرزند خود حضرت امام حسن (ع) تعلیم نموده‌‏اند و فرمودند که: هرگاه تو دیدن شخصى را براى حاجتى قصد نمایی، پس این دعای حاجت را بنویس و آن را در دست راست خود نگاهدار و به آنجا که خواهى روان شو و آن دعای حاجت این است:

«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ یَا وَتْرُ یَا نُورُ یَا صَمَدُ یَا مَنْ مَلَأَتْ أَرْکَانُهُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَسْخَرَ لِی قَلْبَ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ کَمَا سَخَّرْتَ الْحَیَّهَ لِمُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تَسْخَرَ لِی قَلْبَهُ کَمَا سَخَّرْتَ لِسُلَیْمانَ جُنُودَهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ الطَّیْرِ فَهُمْ یُوزَعُونَ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تَلِینَ لِی قَلْبَهُ کَمَا لَیَّنْتَ الْحَدِیدَ لِدَاوُدَ عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُذَلِّلَ لِی قَلْبَهُ کَمَا ذَلَّلْتَ نُورَ الْقَمَرِ لِنُورِ الشَّمْسِ یَا اللَّهُ هُوَ عَبْدُکَ ابْنُ أَمَتِکَ وَ أَنَا عَبْدُکَ ابْنُ أَمَتِکَ أَخَذْتَ بِقَدَمَیْهِ وَ بِنَاصِیَتِهِ فَسَخِّرْهُ لِی حَتَّى یَقْضِیَ حَاجَتِی هَذِهِ وَ مَا أُرِیدُ إِنَّکَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ وَ هُوَ عَلَى مَا هُوَ فِیمَا هُوَ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ‏»

 

از حضرت علی (ع) منقول است که فرمود: هر کس که صد آیه از هر جای قرآن بخواند، بعد هفت مرتبه «یا الله» بگوید، اگر بر صخره هم دعا کند، خداوند متعال آن را می شکافد.

 

دعای حاجت از امام سجاد (ع)

مرحوم کلینی می‌گوید از پسر ابوحمزه نقل است که می‌گفت: از حضرت سجاد (ع) شنیدم که به پسرش می‌فرمود هر گاه بر یکی از شما مصیبتی نازل شود وضو کامل گرفته سپس دو رکعت یا چهار رکعت نماز بخواند و در آخر آن ها این دعای حاجت را بگوید:

«یَا مَوْضِعَ‏ کُلِ‏ شَکْوى‏، وَ یَا سَامِعَ‏ کُلِّ نَجْوى‏، وَ شَاهِدَ کُلِّ مَلَأٍ، وَ عَالِمَ کُلِّ خَفِیَّةٍ، وَ یَا دَافِعَ مَا یَشَاءُ مِنْ بَلِیَّةٍ،وَ یَا خَلِیلَ إِبْرَاهِیمَ، وَ یَا نَجِیَّ مُوسى‏، وَ یَا مُصْطَفِیَ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله، أَدْعُوکَ دُعَاءَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ، وَ قَلَّتْ حِیلَتُهُ، وَ ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ، دُعَاءَ الْغَرِیقِ الْغَرِیبِ، الْمُضْطَرِّ الَّذِی لَایَجِدُ لِکَشْفِ مَا هُوَ فِیهِ إِلَّا أَنْتَ، یَاأَرْحَمَ الرَّاحِمِین‏»

به یقین هر کس این دعای حاجت را بخواند خداوند برای او گشایش خواهد کرد.

 

 

دعای حاجت از امام باقر (ع)

مرحوم کلینی می‌گوید: عبدالله بن عبدالرحمن از امام باقر (ع) نقل کرده است که حضرتش به من فرمود آیا نمی‌خواهی دعای حاجتی به تو یاد بدهم که هر گاه امری ناراحت کننده بر ما اهل البیت وارد می‌شود و از سلطان ترس داشته باشیم به این دعای حاجت تمسک می‌جوییم؟ گفتم بلی پدر و مادرم به فدایت حضرت فرمود بگو:

«یا کائِناً قَبْلَ کُلِّ شَی ءٍ و یا مُکَوِّنَ کُلِّ شَیٍ و یا باقِیَ بَعْدَ کُلِّ شَیٍ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی» (سپس حاجت خود را بگو)

 

دعای حاجت از امام صادق (ع)

در کتاب من لا یحضره الفقیه از حضرت امام جعفر صادق (ع) روایت شده است که هر گاه تو را حاجت مهمی به سوی خدای عزوجل پیدا شود پس سه روز پی در پی روزه بدار که چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه بوده باشد پس چون روز جمعه شد غسل کن و لباس نو بپوش و بر بام برو و دو رکعت نماز بجا بیاور. آن گاه دست‌هایت را به سوی آسمان بلند کن و این دعای حاجت را بگو:

«اللَّهُمَ‏ إِنِّی‏ حَلَلْتُ‏ بِسَاحَتِکَ‏ لِمَعْرِفَتِی‏ بِوَحْدَانِیَّتِکَ وَ صَمَدَانِیَّتِکَ‏ وَ أَنَّهُ لَا قَادِرَ عَلَى حَاجَتِی غَیْرُکَ وَ قَدْ عَلِمْتُ یَا رَبِّ أَنَّهُ کُلَّمَا تَظَاهَرَتْ نِعْمَتُکَ عَلَیَّ اشْتَدَّتْ فَاقَتِی إِلَیْکَ وَ قَدْ طَرَقَنِی هَمُّ کَذَا وَ کَذَا وَ أَنْتَ بِکَشْفِهِ عَالِمٌ غَیْرُ مُعَلَّمٍ وَاسِعٌ غَیْرُ مُتَکَلِّفٍ‏ فَأَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی وَضَعْتَهُ عَلَى الْجِبَالِ فَنُسِفَتْ‏ وَ وَضَعْتَهُ عَلَى السَّمَاءِ فَانْشَقَّتْ وَ عَلَى النُّجُومِ فَانْتَثَرَتْ وَ عَلَى الْأَرْضِ فَسُطِحَتْ وَ أَسْأَلُکَ بِالْحَقِّ الَّذِی جَعَلْتَهُ عِنْدَ مُحَمَّدٍ وَ الْأَئِمَّةِ ع وَ تُسَمِّیهِمْ إِلَى آخِرِهِمْ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ أَنْ تَقْضِیَ حَاجَتِی وَ أَنْ تُیَسِّرَ لِی عَسِیرَهَا وَدتَکْفِیَنِی مُهِمَّهَا فَإِنْ فَعَلْتَ فَلَکَ الْحَمْدُ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَلَکَ الْحَمْدُ غَیْرَ جَائِرٍ فِی حُکْمِکَ وَ لَا مُتَّهَمٍ فِی قَضَائِکَ وَ لَا حَائِفٍ فِی عَدْلِک‏»

آن گاه صورت خود را بر زمین می چسبانی و می گویی:

«اللَّهُمَّ إِنَّ یُونُسَ بْنَ مَتَّى عَبْدَکَ دَعَاکَ فِی بَطْنِ الْحُوتِ وَ هُوَ عَبْدُکَ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ‏ وَ أَنَا عَبْدُکَ أَدْعُوکَ فَاسْتَجِبْ لِی ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ لَرُبَّمَا کَانَتِ الْحَاجَةُ لِی فَأَدْعُو بِهَذَا الدُّعَاءِ فَأَرْجِعُ وَ قَدْ قُضِیَت‏»

حضرت فرمودند: بسا می شود که از برای من حاجتی رو می دهد پس این عمل را بجا می آورم چون بر می گردم حاجتم روا شده است.

 

 

در بحار از حضرت امام حسن عسگری (ع) روایت شده است که حضرت صادق (ع) فرمودند: هر که را حاجتی باشد به سوی خدای تعالی روز چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه را روزه بدارد و در این اوقات حیوانی نخورد و در روز جمعه این دعا را بخواند حق تعالی حاجتش را روا فرماید انشاء الله و دعای حاجت این است:

«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی بِهِ ابْتَدَعْتَ عَجَائِبَ الْخَلْقِ فِی‏ غَامِضِ‏ الْعِلْمِ‏ بِجُودِ جَمَالِ وَجْهِکَ مِنْ عَظِیمِ عَجِیبِ خَلْقِ أَصْنَافِ غَرِیبِ أَجْنَاسِ الْجَوَاهِرِ فَخَرَّتِ الْمَلَائِکَةُ سُجَّداً لِهَیْبَتِکَ مِنْ مَخَافَتِکَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِلْکَلِیمِ عَلَى الْجَبَلِ الْعَظِیمِ فَلَمَّا بَدَأَ شُعَاعُ نُورٍ مِنْ حِجَابِ الْعَظَمَةِ أَثْبَتَّ مَعْرِفَتَکَ فِی قُلُوبِ الْعَارِفِینَ بِمَعْرِفَةِ تَوْحِیدِکَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی تَعْلَمُ بِهِ رَجْمَ خَوَاطِرِ الظُّنُونِ بِحَقَائِقِ الْإِیمَانِ وَ غَیْبَ عَزِیمَاتِ الْیَقِینِ وَ کَسْرَ الْحَوَاجِبِ وَ إِغْمَاضَ الْجُفُونِ وَ مَا اسْتَقَلَّتْ بِهِ الْأَعْطَافُ وَ إِدَارَةَ لَحْظِ الْعُیُونِ وَ حَرَکَاتِ السُّکُونِ فَکَوَّنْتَ مَا شِئْتَ أَنْ یَکُونَ مِمَّا إِذَا لَمْ تُکَوِّنْهُ فَکَیْفَ یَکُونُ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی فَتَقْتَ بِهِ رَتْقَ عَقِیمِ غَوَاشِی جُفُونِ حَدَقِ عُیُونِ قُلُوبِ النَّاظِرِینَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی خَلَقْتَ بِهِ فِی الْهَوَاءِ بَحْراً مُعَلَّقاً عَجَّاجاً مُغَطْمِطاً فَحَبَسْتَهُ فِی الْهَوَاءِ عَلَى صَمِیمِ تَیَّارِ الْیَمِّ الزَّاخِرِ فِی مُسْتَفْحَلَاتِ عَظِیمِ تَیَّارِ أَمْوَاجِهِ عَلَى ضَحْضَاحِ صَفَاءِ الْمَاءِ فَعَزْلَجَ الْمَوْجُ فَسَبَّحَ مَا فِیهِ لِعَظَمَتِکَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ‏ الَّذِی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَتَحَرَّکَ وَ تَزَعْزَعَ وَ اسْتَفْرَکَ وَ دَرَجَ اللَّیْلُ الْحَلَکُ وَ دَارَ بِلُطْفِهِ الْفَلَکُ فَهَمَکَ فَتَعَالَى رَبُّنَا فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا نُورَ النُّورِ یَا مَنْ بَرَأَ الْحُورَ کَدُرٍّ مَنْثُورٍ بِقَدَرٍ مَقْدُورٍ لِعَرَضِ النُّشُورِ لِنَقْرَةِ النَّاقُورِ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا وَاحِدُ یَا مَوْلَى کُلِّ أَحَدٍ یَا مَنْ هُوَ عَلَى الْعَرْشِ وَاحِدٌ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مَنْ لَا یَنَامُ وَ لَا یُرَامُ وَ لَا یُضَامُ وَ یَا مَنْ بِهِ تَوَاصَلَتِ الْأَرْحَامُ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْته»

امام صادق (ع) فرمودند: اگر کسی می خواهد حاجت خود را از خداوند بگیرد نصف شب از خواب بیدار شود و چهار رکعت نماز به نیت نماز حاجت بخواند و پس از نماز سجده شکر به جا آرد و بعد از فراغ از آن صد بار بگوید «ماشااللهُ» آن گاه خداوند متعال به بنده خود ندا می‌دهد که چقدر می‌گویی ماشا الله من پروردگار تو ام و مشیت به سوی من است و در حقیقت قضاء حاجت تو را خواستم هر چه می‌خواهی بگو. حال می‌توانید خواسته خود را بگویید.

 

دعای حاجت امام کاظم (ع)

كفعمى در بلدالأمین دعای حاجتى مروىّ از حضرت امام موسى كاظم ‏(ع) نقل كرده و فرموده عظیم ‏الشّأن و سریع ‏الإجابه است و آن این است:

اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَطَعْتُكَ فى‏ اَحَبِ‏ الْأَشْیآءِ اِلَیْكَ وَهُوَ التَّوْحیدُ، وَلَمْ اَعْصِكَ فى‏ اَبْغَضِ الْأَشْیآءِ اِلَیْكَ وَهُوَ الْكُفْرُ، فَاغْفِرْ لى‏ ما بَیْنَهُما یا مَنْ اِلَیْهِ مَفَرّى‏ آمِنّى‏ مِمَّا فَزِعْتُ مِنْهُ‏ اِلَیْكَ، اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الْكَثیرَ مِنْ مَعاصیكَ، وَاقْبَلْ مِنِّى‏ الْیَسیرَ مِنْ‏ طاعَتِكَ، یا عُدَّتى‏ دُونَ الْعُدَدِ، وَیا رَجآئى‏ وَالْمُعْتَمَدَ، وَیا كَهْفى‏ وَالسَّنَدَ، وَیا واحِدُ یا اَحَدُ، یا قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ، اَللَّهُ الصَّمَدُ، لَمْ یَلِدْ وَلَمْ‏ یُولَدْ، وَلَمْ یَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ، اَسْئَلُكَ بِحَقِّ مَنِ اصْطَفَیْتَهُمْ مِنْ خَلْقِكَ‏ وَلَمْ تَجْعَلْ فى‏ خَلْقِكَ مِثْلَهُمْ اَحَداً، اَنْ‏تُصَلِّىَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَتَفْعَلَ‏ بى‏ ما اَنْتَ اَهْلُهُ، اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَسْئَلُكَ بِالْوَحْدانِیَّهِ الْكُبْرى‏ وَالْمُحَمَّدِیَّهِ الْبَیْضآءِ، وَالْعَلَوِیَّهِ الْعُلْیا، وَبِجَمیعِ مَا احْتَجَجْتَ بِهِ عَلى‏ عِبادِكَ، وَبِالْإِسْمِ الَّذِى‏ حَجَبْتَهُ عَنْ‏خَلْقِكَ، فَلَمْ یَخْرُجْ مِنْكَ اِلاَّ اِلَیْكَ، صَلِ‏عَلى‏ مُحَمِّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلْ لى‏مِنْ اَمْرى‏ فَرَجاً وَمَخْرَجاً، وَارْزُقْنى‏ مِنْ‏حَیْثُ‏ اَحْتَسِبُ وَمِنْ حَیْثُ لااَحْتَسِبُ، اِنَّكَ تَرْزُقُ مَنْ تَشآءُ بِغَیْرِ حِسابٍ.

پس حاجت خود را بطلب.

 

 

دعای حاجت از امام هادی (ع)

از امام هادی (ع) روایت شده که فرمود: من در بسیاری از اوقات خدا را با این دعای حاجت را می خوانم و از درگاه خداوند خواسته ام که هر کس در کنار قبرم، این دعای حاجت را بخواند، خداوند او را ناامید نکند و آن دعا این است:

«یا عدتی عند العدد، و یا رجائی و المعتمد، و یا کهفی و السند، و یا واحد و یا واحد، و یا «قل هو الله احد» اسئلک اللهم بحق من خلقته من خلقک و لم تجعل فی خلقک مثلهم احدا، صل علی جماعتهم، و افعل بی کذا و کذا (حاجت دعا کننده ذکر شود)»

 

دعای حاجت در مفاتیج الجنان

«اللهم إنی أسئلک باسمک العظیم الأعظم الأجل الأکرم المخزون المکنون النور الحق البرهان المبین الذی هو نور مع نور و نور من نور و نور فی نور و نور فی کل نور و نور فوق کل نور و نور تضیئ به کل ظلمة ویکسر به کل شدة وکل شیطان مرید وکل جبار عنید لاتقر به أرض ولایقوم به سماء ویأمن به کل خائف ویبطل به سحر کل ساحر وبغی کل باغ وحسد کل حاسد ویتصد لعظمة البر والبحر ویستقل به الفلک حین یتکلم به الملک فلایکون للموج علیه سبیل وهو اسمک الأعظم الأعظم الأجل الأجل النور الأکبر الذی سمیت به نفسک واستویت به علی عرشک وأتوجه إلیک بمحمد وأهل بیته وأسئل بک وبهم أن تصلی علی محمد وآل محمد ومحمد أن تفعل بی کذا و کذا ـ و بجای کذا و کذا حاجت بخواهد.