بیوگرافی ارنست همینگوی ، نویسنده برنده جایزه نوبل ادبیات

ستاره | سرویس چهره ها – بیوگرافی ارنست همینگوی ، نویسنده برنده جایزه نوبل ادبیات را در ادامه بخوانید.

بیوگرافی ارنست همینگوی

ارنِست میلر هِمینگوی نویسنده برجسته معاصر ایالات متحده آمریکا و برنده جایزه نوبل ادبیات در تاریخ ۲۱ ژوئیه ۱۸۹۹ (۳۰ تیر ۱۲۷۸) در اوک پارک ایالت ایلینوی متولد شد. پدرش کلارنس یک پزشک و مادرش گریس معلم پیانو و آواز بود. وی از پایه‌گذاران یکی از تأثیرگذارترین انواع ادبی، موسوم به «وقایع‌نگاری ادبی» شناخته می‌شود. ارنست میان شش فرزند دومین پسر خانواده بود.

مطالبی كه خودش در مورد زندگی نامه‌اش نوشته می‌گوید: “پدر و مادرم به طور كلی با هم هیچ توافق اخلاقی نداشتند و از این لحاظ خانواده ما و به خصوص من دچار گرفتاری و ناراحتی بودیم.”

تحصیلات

هنگامی كه ارنست پا به مدرسه گذاشت احساس كرد كه به ادبیات بیشتر از درس‌های دیگر علاقه مند است.

خود در این باره می‌گوید: “از قیافه و از بیان آموزگار ادبیاتم خوشم می‌آمد. احساس می‌كردم چیزی در من هست كه او در قالب ادبیات و شعرهایی كه می‌خواند خوب بازگو می‌كند. اما این كشش را نسبت به درس‌های دیگرم آنچنان نداشتم.”

او پس از اتمام دوره دبیرستان، در سال ۱۹۱۷ برای مدتی در کانزاس‌سیتی به عنوان گزارشگر گاهنامه استار مشغول به کار شد. در جنگ جهانی اول او داوطلب خدمت در ارتش شد اما ضعف بینایی او را از این کار بازداشت در عوض به عنوان راننده آمبولانس صلیب سرخ در نزدیکی جبهه ایتالیا به خدمت گرفته شد. وی در ۸ ژوئیه ۱۹۱۸ مجروح شد و ماه‌ها در بیمارستان بستری بود.

در بازگشتش به ایالت متحده مردم شهر و محله‌اش در اوک پارک از او مانند قهرمانان استقبال کردند. ارنست کار خبرنگاری را از سر گرفت. در پاریس ارنست برای تورنتو استار مشغول به کار شد. وی به داستان‌نویسی مشغول شد و طی همین دوران یعنی بین سال‌های ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۶ بود که او در مقام یک نویسنده به شهرت رسید.

ازدواج

در سال ۱۹۲۱ با هدلی ریچاردسن اهل سن لوییز آشنا و عاشق او شد. آنها با هم ازدواج کردند و بنا بر توصیه شروود اندرسن برای شروع زندگی، پاریس را انتخاب کردند.

در سال ۱۹۲۶ ارنست همینگوی با پائولین فایفر ثروتمند دیدار کرد و این آشنایی ازدواج اول او را به جدایی کشاند. ارنست و پائولین در سال ۱۹۲۷ با یکدیگر ازدواج کردند و صاحب دو پسر شدند. پاتریک در سال ۱۹۲۸ و گرگوری درسال ۱۹۳۱ به دنیا آمد. او در همان دوران زندگی‌اش با پائولین خانه‌ای در شهر کی وست فلوریدا خرید.

در اواخر دهه ۱۹۳۰ همینگوی عاشق زنی روزنامه‌نگار و نویسنده به نام مارتا گلهورن شد و در سال ۱۹۴۰ با او ازدواج کرد. ارنست همچنین در سال ۱۹۴۴ با ماری ولش ملاقات کرد و این بار دلباخته او شد، از مارتا در سال ۱۹۴۵ جدا شد و در ۱۹۴۶ با ماری ازدواج کرد.

ارنست همینگوی بیشتر عمرش سرگرم ماجراجویی بود. از زخمی‌شدن در ایتالیا بر اثر اصابت ۲۰۰ تکه ترکش گلوله نیروهای اتریشی در خلال جنگ جهانی اول تا شرکت در خط مقدم جبهه‌های جنگ داخلی اسپانیا یا سفرهای توریستی به حیات‌وحش آفریقا تا ماهی‌گیری و شکار حیوانات وحشی و زندگی در کوبا.

برنده جایزه نوبل ادبی

همینگوی در سال ۱۹۵۲ كتاب پیر مرد و دریا را نوشت و این سال برای همینگوی سال خوشی بود. همینگوی در این سال جایزه نوبل ادبی را به خاطر همه كارهایش و كتاب معروفش پیرمرد و دریا دریافت نمود. داستان پیرمرد و دریا از این جا شروع می شود كه یک پیرمرد صید كننده ماهی به بدشانسی برمی‌خورد و هر روز كه به صید ماهی می‌رود دست خالی بر می‌گرد در حالی كه بقیه صیادان ماهی صید می‌كردند و كم كم پسركی كه با پیرمرد همراه بوده است پدر و مادرش او را از پیرمرو جدا می‌كنند به خاطر بدشانسی پیرمرد كه ماهی صید نمی‌كند و در كنار صیاد دیگر مشغول به كار می‌شود. نكته قابل توجه داستان این است كه پیرمرد هیچ وقت از كار خودش ناامید نمی‌شود و هر روز به صید ادامه می‌دهد هر چند كه دست خالی برمی‌گشت و……

آثار ارنست همینگوی

• سه داستان و ده شعر (۱۹۲۳)

• در زمان ما (۱۹۲۴)

• مردان بدون زنان (۱۹۲۷)

• برنده هیچ نمی‌برد (۱۹۳۳)

• خورشید هم طلوع می‌کند (۱۹۲۶)

• وداع با اسلحه (۱۹۲۹)

• مرگ در ساعت یک بعد از ظهر (۱۹۳۲)

• تپه‌های سبز آفریقا (۱۹۳۵)

• داشتن و نداشتن (۱۹۳۷)

• ستون پنجم و چهل و نه داستان کوتاه (۱۹۳۸)

• زنگ‌ها برای که به صدا در می‌آیند (۱۹۴۰)

• بهترین داستان‌های جنگ تمام زمان‌ها (۱۹۴۲)

• در امتداد رودخانه به سمت درخت‌ها (۱۹۵۰)

• پیرمرد و دریا (۱۹۵۲)
• مجموعه اشعار (۱۹۶۰)

• پاریس جشن بیکران (مترجم: فرهاد غبرایی) (۱۹۶۴)

• عیش مدام (مترجم: سیروس طاهباز، ترجمه ناقص) (۱۹۶۴)

• ضیافت سیار (۱۹۶۴)

• با نام ارنست همینگوی (یادداشت‌های همینگوی از سال‌های اولیه اقامت در پاریس) (۱۹۶۷)

• داستان‌های کانزاس سیتی استار (۱۹۷۰)

• جزایر در طوفان (۱۹۷۰)

• باغ عدن (رمان ناتمام) (۱۹۷۰)

• حقیقت در اولین تابش (۱۹۹۹)
• تابستان خطرناک (مترجم: غلام مرادی، ۱۳۸۶) (۱۹۶۱)

مرگ ارنست همینگوی

ارنست همینگوی در تاریخ ۲ ژوئیه ۱۹۶۱ (۱۱ تیرماه ۱۳۴۰) میلادی با یکی از تفنگ‌های محبوبش، دولول ساچمه‌زنی باس‌اندکو، خودکشی کرد؛ خانواده‌اش در ابتدا اعلام کردند که ارنست مشغول تمیز کردن اسلحه بوده که تیری از آن دررفته و باعث مرگ وی شده است اما پس از پنج سال همسر وقتش، ماری ولش، به انجام خودکشی توسط همینگوی اعتراف کرد.