آشنایی با مفاهیم زبان بدن؛ حالت‌های مختلف بدن نشانه‌ چیست؟

ستاره | سرویس روانشناسی – زبان بدن یا ارتباط غیرکلامی یک ابزار مهم در ارتباطات محسوب می‌شود. نحوه ارتباط شما از این طریق می‌تواند موفقیت شما را در انواع روابط حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای تعیین کند. تا ۹۳ درصد ارتباط می‌تواند غیرکلامی باشد بنابراین توجه بیشتر به پیام‌هایی که از طریق زبان بدن ارسال می‌شود به موفقیت شما کمک می‌کند. در این مقاله با ۶ مفهموم از مفاهیم و اشاراتی که در حرکات و حالات افراد وجود دارد آشنا می‌شویم.

 

۱- استفاده از زبان بدن باز

یک دست دادن قاطعانه و نشستن با آرامش باعث می‌شود پرانرژی و مسلط بر خود به نظر برسید.

 

 

• وضعيت شما بايد آرام ولی پشتتان باید صاف باشد. این نشان می‌دهد شما فردی آرام، راحت و مطمئن هستند. موقع صحبت کردن گاهی مکث کنید تا نظر شنونده را جلب کرده و اعتماد به‌ نفس خود را نشان دهید.
• جدا کردن پاها از یکدیگر، فضای بیشتری را گرفته و اعتمادبه‌نفس بیشتری را نشان می‌دهد. زمانی که کسی صحبت می‌کند کمی به سمت اومتمایل شوید تا توجه خود را نشان دهید (دور شدن احساس خصومت را نشان می‌دهد).
• دست‌هایتان را در هم گره نکنید. به‌جای آن می‌توانید دستتان را در جیبتان قرار داده یا در اطرافتان رها کنید. این حالت به دیگران نشان می‌دهد که نسبت به آنان باز و پذیرا هستید.
• صمیمانه دست بدهید اما بیش‌ازحد دست طرف مقابل را نفشارید. در چشمان طرف مقابل نگاه کنید، اما بیش‌ازحد خیره نشوید. پلک بزنید و گاهی به اطراف نگاه کنید تا طرف مقابلتان احساس نکند سعی دارید او را بترسانید یا بر او مسلط شوید.
• با تن صدای خود بازی کنید. تن صدا با اعتمادبه‌نفس در ارتباط است و کلید موفقیت اعتمادبه‌نفس به خرج دادن است.

 

۲- شناخت زبان بدن احساسی

شما می‌توانید با توجه کردن به اشارات غیرکلامی، هیجان و احساس طرف مقابل را شناسایی کنید. اگرچه، باید موقعیت و زمینه احساسی که این نشانه‌ها را در آن مشاهده می‌کنید در نظر بگیرید.

 

 

• هنگامی‌که مردم عصبانی هستند، چهره آن‌ها هیجان‌زده و گرگرفته می‌شود، دندان‌هایشان را آشکارمی‌کنند، مشت‌هایشان را گره می‌کنند و گاهی اوقات به سمت جلو متمایل می‌شوند.
• هنگامی‌که مردم عصبی و یا دچار اضطراب می‌شوند، رنگشان می‌پرد، دهانشان خشک می‌شود (بنابراین ممکن است آب بنوشند یا لب‌هایشان را خیس کنند)، لحن گفتارشان تغییر می‌کند و در عضلاتشان تنش دارند (به‌طوری‌که ممکن است دست‌به‌سینه شده یا دست‌های خود را مشت کرده و آرنج‌هایشان را به خودشان نزدیک‌تر کنند.) دیگر نشانه‌های عصبی بودن عبارتند از لرزش لب‌ها، بی‌قراری، احساس خفگی یا تنگی نفس.

 

۳- بسته نباشید

اگر شما در حال گزارش دادن  یا سخنرانی هستید، باید تا آنجایی که می‌توانید نسبت به شنوندگان خود باز و پذیرا باشید. بنابراین، شما باید موانع فیزیکی را که توانایی ارتباط شمارا محدود می‌کند، حذف کنید.

 

 

• تریبون، رایانه‌ها، صندلی‌ها و حتی یک پوشه می‌تواند بین سخنران و مخاطب فاصله ایجاد کند و مانع احساس ارتباط بین سخنران و شنونده شود.
• دست‌به‌سینه بودن و بازوها را در هم قفل‌کردن یا نشستن در پشت یک مانیتور کامپیوتر هر دو رفتارهایی بسته و مانع ارتباط هستند.

 

 ۴- تشخیص زمانی که کسی دروغ می‌گوید

شناخت زبان بدن به شما کمک می‌کند که از دورغگوها دور شوید. آن‌ها ممکن است دروغ‌های خود را در کلمات خود پنهان کنند، اما بدن آن‌ها اغلب داستان دیگری را می‌گوید.

 

 

• دروغ‌گوها احتمال کمتری دارد که تماس چشمی برقرار کنند، و مردمک چشمشان تنگ‌تر به نظر می‌رسد.
• چرخاندن بدن به سمت مخالف شما و دور شدن از شما یکی از نشانه‌های دروغ‌گویی است.
• تغییرات پیچیده مانند قرمز شدن گردن یا صورت، عرق کردن و تغییرات صدا مثل پاک کردن گلو همه می‌تواند از نشانه‌های دروغ گفتن باشد.
• توجه داشته باشید که برخی از نشانه‌های دروغ گفتن مانند عرق کردن، عدم تماس چشمی یا تماس چشمی ضعیف، همچنین می‌تواند نشانه عصبانیت یا ترس هم باشد.

 

۵- رعایت فاصله‌ فیزیکی مناسب هنگام ارتباط با دیگران

در فرهنگ‌های مختلف نظرات مختلفی در مورد فاصله فیزیکی که باید بین شما و دیگری حفظ شود، وجود دارد. بااین‌وجود می‌توان فاصله اجتماعی را به چهار دسته تقسیم کرد.

 

 

• فاصله صمیمانه: این فاصله ۴۵ سانتی‌متر تعریف‌شده به شکلی که بتوانید شخص مقابل را لمس کنید. اگر شما وارد محدوده  فاصله صمیمی‌تان شوید، ممکن است برای طرف مقابل خیلی ناراحت‌کننده باشد مگر اینکه با شما صمیمی بوده یا بخواهد که با شما صمیمی شود.
• فاصله شخصی:  ۴۵ سانتیمتر تا ۱.۲ متر. شما به‌اندازه کافی نزدیک هستید تا با یکدیگر دست بدهید و تظاهرات و حرکات چهره یکدیگر را ببینید.  
• فاصله اجتماعی: فاصله اجتماعی یک فاصله نرمال در شرایط غیرشخصی یا معاملات کاری است و از ۱.۲ تا ۳.۶ متر تعریف‌شده است. در این فاصله صدا باید بلندتر بوده و تماس چشمی همچنان مهم است.
• فاصله عمومی: ۳.۷ تا ۴.۵ متر. معلمان یا افرادی که برای یک گروه صحبت می‌کنند، نمونه‌هایی از کسانی هستند که در یک فاصله عمومی فعالیت می‌کنند. ارتباطات غیرکلامی حیاتی است اما در اغلب موارد  اغراق‌آمیز می‌شود. حرکات دست و حرکات سر نسبت به تظاهرات چهره که کمتر درک می‌شوند، اهمیت بیشتری دارد.

 

۶- الگوهای زبان بدن خود را شناسایی کنید

سعی کنید در مورد رییکشن‌های بدنتان در تعاملات متفاوت با مردم فکر کنید و نسبت به آن آگاه شود. می‌توانید برای بررسی علایم صورت و موقعیت بدنتان از آیینه استفاده کنید، اما شما عمدتا می‌خواهید به آنچه بدنتان در زمان عصبانیت، خشم یا ناراحتی نشان می‌دهد توجه کنید.

 

 

• تعیین کنید زبان بدن شما با پیام شما هماهنگ است یا نه. حرکات غیر کلامی در صورتی مؤثرند که با  پیامی که می‌خواهید برسانید هماهنگ باشند. آیا پوزیشن ارتباطی شما همراه با اعتمادبه‌نفس است یا درحالی‌که سعی می‌کنید با اعتمادبه‌نفس حرف بزنید زبان بدنتان شمارا غیرمطمئن نشان می‌دهد؟
• اگر سیگنال‌های غیرکلامی که ارسال می‌کنید با کلمات شما مطابقت داشته باشند، نه‌تنها به‌طور واضح‌تری می‌توانید ارتباط برقرار کنید بلکه جذابیت بیشتری نیز خواهید داشت.

منبع: wikihow