نویسنده: لیدا محمودی
بروزرسانی: 19 دی 1400
ستاره | سرویس مادر و کودک – در آغوش گرفتن نوزاد تازه متولد شده لذت بسیاری برای پدر و مادر دارد. لحظاتی سرشار از عشق که برای همیشه در خاطر نقش می‌بندند. اما هنگامی که نوزاد تنها تمایل به بودن در آغوش شما دارد و به محض اینکه او را روی تخت یا گهواره می‌گذارید شروع به گریه می‌کند، چه باید کرد؟ احتمالا از اعضای خانواده و آشنایان خواهید شنید که نوزادتان بغلی شده! اما درمان بغلی بودن نوزاد چیست؟
گریه نوزادان زمانی که از آغوش پدر و مادر، به روی تخت گذاشته می‌شوند، برای بسیاری از والدین پدیده‌ای ناآشنا نیست. دلایل زیادی برای این موضوع وجود دارد و در هر صورت مشکلات زیادی برای پدر و مادرها ایجاد می‌کند. در ادامه دلایل و راه‌های درمان بغلی بودن نوزاد را بررسی می‌کنیم.
آیا گریه کردن نوزاد برای بغل شدن طبیعی است؟
اگر نوزاد شما لحظه‌ای که او را زمین می‌گذارید گریه می‌کند، بدانید که تنها نیستید. احتمالا روش های مختلفی را برای آرام کردن او امتحان کرده اید، او را در گهواره تکان داده اید یا با کالسکه بیرون برده اید، اما موثر نبوده است. برای نوزادان تازه متولد شده کاملا طبیعی است که بخواهند در آغوش شما باشند. نوزادان نیاز دارند در روزهای اول تولد تماس پوستی با مادر داشته باشند. احساس امنیت و گرمای آغوش مادر، دوران جنینی را برایشان یادآوری می کند. برخی متخصصان این دوره را سه ماهه چهارم بارداری می نامند. در آغوش گرفتن نوزاد توسط پدر و مادر در این دوران بسیار مهم است، حتی اگر برایشان خسته کننده و چالش برانگیز باشد.
دلیل بغلی بودن نوزاد چیست؟
برخی از دلایل بغلی بودن نوزاد عبارتند از:
۱. انتقال ناگهانی از رحم به دنیای جدید
برای برخی از نوزادان، انتقال از رحم به جهان خارج اتفاق تکان‌دهنده‌ای است. ممکن است آن‌ها آمادگی مواجهه با دنیای نا آشنا و روشن جدید را نداشته باشند. آن‌ها هنوز هم رحم امن، تاریک و دلپذیر مادرشان را ترجیح می‌دهند. جایی که در نهایت آرامش بیشتر زمان خود را صرف خوابیدن می‌کردند. پس از زایمان، تغییر محیط بسیار ناگهانی است. از این رو، نوزاد برای تطبیق پیدا کردن با دنیای جدید که پر از صداها، چهره‌ها و موقعیت‌های جدید است نیاز به محیط امن آغوش مادر دارد.
۲. شنیدن صدای قلب مادر
نوزاد با ضربان قلب مادر از دوران جنینی آشناست و این صدا به او احساس آرامش می‌دهد. در تمام دوران جنینی، صدای قلب مادر ریتم ثابت زندگی او بوده است. طبیعی است که پس از تولد نیز او تمایل داشته باشد در آغوش مادر باشد.
۳. تماس پوست با پوست و بوی بدن مادر
نوزاد پس از تولد به سرعت روی سینه مادر قرار داده می‌شود تا تماس پوست با پوست برقرار شود. همچنین بوی بدن مادر، بسیار نزدیک به بوی مایع آمنیوتیک است که در دوران جنینی، او را در برگرفته بوده است. از سویی دیگر بوی شیر ترشح شده از نوک پستان‌ها نیز عامل دیگری برای ترغیب نوزاد به ماندن در آغوش مادر است.
۴. اضطراب جدایی
در ماه‌های ابتدایی تولد، نوزاد به تدریج می فهمد که او فردی مجزا از پدر و مادرش است. این آگاهی موجب بروز اضطراب جدایی (separation anxiety) در نوزاد می‌شود. هنگامی که نوزاد توانایی یادآوری گذشته را پیدا کند، این احساس تشدید می‌شود. بنابراین هنگامی که او را از آغوش خود جدا می‌کنید احساس اضطراب می‌کند.
۵. احساس گرما
میل نوزاد به گرم شدن نیز یکی دیگر از دلایل تمایل او به ماندن در آغوش مادر است. تماس پوستی با مادر، بهترین روش تنظیم دمای بدن نوزاد است. به همین دلیل کاملا طبیعی است که نوزادان احساس گرما و امنیت آغوش مادر را دوست دارند و هنگامی که در تخت یا گهواره گذاشته می‌شوند، آرامش خود را از دست می‌دهند.
راه های درمان بغلی بودن نوزاد کدامند؟
روش‌های گوناگونی برای درمان بغلی بودن نوزاد وجود دارد. در این روش‌ها هدف ایجاد احساس امنیت برای نوزاد است. برخی از آن‌ها عبارتند از:
۱. نوزاد را در لباس یا قنداق مناسب قرار دهید
داشتن حس گرما و امنیت برای نوزادان تازه متولد شده ضروری است؛ بنابراین پیچیدن نوزاد در در پارچه نخی نازک و نسبتا آزاد، به او احساس گرما و راحتی می‌دهد. گویی در پیله خود قرار گرفته است.
۲. فضای تخت را راحت و جذاب کنید
سعی کنید محیط اطراف نوزاد را امن و راحت کنید تا او بتواند به تدریج با زندگی در دنیای جدید انطباق پیدا کند. اگر به محض اینکه او را در تخت گذاشتید، شروع به گریه کرد، با تکان‌های گهواره و صحبت کردن، او را آرام کنید. همچنین می‌توانید آویز جذابی با رنگ‌های شاد از تخت او آویزان کنید تا توجهش را جلب کند.
۳. موسیقی آرامی پخش کنید
موسیقی تاثیر مستقیمی بر حالات نوزادان می‌گذارد. پخش کردن موسیقی‌های آرامش بخش یا لالاییهای آرام می‌تواند یکی از راه‌های درمان بغلی بودن نوزاد باشد. روش دیگر پخش صدای سفید برای نوزادان است.
۴. شکستن عادت زمان می برد
همچنین می‌توانید نوزاد را روی تشک بازی یا نی نی لای لای قرار دهید تا عادت بغلی بودن از سرش بیفتد. می‌توانید با یک تا دو دقیقه شروع کنید. کنار او باشید و هرگاه نشانه‌های گریه و نارضایتی را در او دیدید، دوباره بغلش کنید. این تمرین را چند بار در روز، به ویژه وقت‌هایی که او شاد و راضی به نظر می‌رسد، انجام دهید. به تدریج زمان گذاشتن او بر روی تشک بازی یا نی نی لای لای را افزایش دهید.
۵. از اعضای خانواده کمک بگیرید
از دیگر اعضای خانواده بخواهید که به جای بغل کردن نوزاد، او را روی تخت، تشک بازی و… قرار دهند و سرگرم کنند. بدین ترتیب نوزاد یاد می‌گیرد که در کنار دیگران نیز می‌تواند آرام و خوشحال باشد.
۶. انعطاف پذیر باشید
برای درمان بغلی بودن نوزاد بهتر است انتظارات واقع بینانه داشته باشید. ممکن است بعضی روز‌ها بتوانید نوزاد را بدون بغل کردن آرام نگه دارید و برخی روز‌ها نه. با صبر و حوصله با نوزاد رفتار کنید و عجله نداشته باشید. در نظر داشته باشید که بغلی بودن نوزاد نیز یک دوران از رشد اوست و با گذر زمان برطرف می‌شود.
۷. آرام، پیگیر و صبور باشید
نکته مهم در آرام کردن نوزاد بدون بغل کردن، حفظ صبر و آرامش است. ممکن است پس از چند روز خسته و درمانده شوید و این کاملا طبیعی است. شکستن عادت‌ها نیاز به زمان زیادی دارد. اما در آخر فرزند شما یاد خواهد گرفت که چگونه خودش را آرام و سرگرم نگه دارد.
۸. تشک لبه دار مخصوص نوزادی تهیه کنید
تشک‌های لبه دار مخصوصی برای حفظ گرما و راحتی نوزادان طراحی شده اند که بدن آن‌ها را کاملا در بر می‌گیرند و احساسی شبیه رحم مادر را برای آن‌ها تداعی می‌کنند. این تشک‌ها با حفظ ایمنی نوزاد، کمر و گردن آن‌ها را نیز در موقعیت درستی نگه می‌دارد.
۹. در تختخواب مشترک بخوابید
روش موثر دیگر برای درمان بغلی بودن نوزاد و ایجاد احساس امنیت در او، خوابیدن در تختخواب مشترک است. نوزادانی که در تخت مادر می‌خوابند، زودتر به خواب می‌روند و برای مدت طولانی‌تری می‌خوابند. از آنجایی که نوزاد در کنار مادر خوابیده است، احتمال گریه‌های نیمه شب نوزاد کمتر می‌شود و شیردهی شبانه نیز آسان‌تر می‌شود.
اگر این روش‌ها کار نکرد چه کنیم؟
اگر به کار بستن روش‌های بالا و صبر و پیگیری شما موثر نبود می‌توانید روش قنداق کردن پیش از خواب را امتحان کنید. نوزاد را قنداق شده در تخت بگذارید تا خوابش ببرد. قنداق کردن از دست و پا زدن‌ها و بی قراری‌های نوزاد پیشگیری می‌کند و به او احساس آرامش و امنیت می‌دهد.
آیا بغل کردن نوزاد موجب لوس شدن او می‌شود؟
بسیاری از پدر و مادرها نگران این مساله هستند که بغل کردن نوزاد موجب لوس شدن او شود. اما خوب است بدانید که برخی نوزادان تنها وقتی در آغوش باشند، می‌خوابند. این به معنای لوس شدن و بغلی بودن نوزاد نیست. بهتر است در این شرایط به دنبال دلیل اصلی این رفتار نوزاد باشید؛ آیا نوزاد دچار اضطراب جدایی شده ؟ یا تنها به دنبال اندکی آرامش یافتن در آغوش شماست؟ به خاطر داشته باشید که نوزاد شما هنوز خیلی کوچک است و این مرحله گذراست. دیر یا زود شرایط تغییر می‌کند و تا ابد بدین شکل باقی نمی‌ماند. در صورتی که نوزاد شما بدون بغل کردن آرام نمی‌شود، بهتر است که او را بغل کنید تا احساس امنیت و آرامش داشته باشد.
سخن آخر
ممکن است از بغل کردن مداوم نوزادتان خسته شده باشید، اما به خاطر داشته باشید که وابستگی کودک به مادر، مساله ای کاملا طبیعی است. برای آگاهی از نحوه مواجهه با اضطراب جدایی کودک، مطالعه مطلب وابستگی کودک به مادر و راهکارهای مواجهه با آن به شما پیشنهاد می‌شود.
نگران نباشید، نوزاد بغلی شما به زودی راه می‌افتد و دیگر در آغوشتان آرام نمی‌گیرد. پس تا جای ممکن فرصت در آغوش گرفتن نوزادتان را از دست ندهید.
هر زمان که احساس خستگی بر شما غلبه کرد، در کمک خواستن از همسر یا دیگر اعضای خانواده، شک نکنید. نوزاد را به آن‌ها بسپارید و با خیال راحت استراحت کنید. شما از چه راهکارهایی برای درمان بغلی بودن نوزاد استفاده کرده اید؟ کدامیک موثر بوده اند؟ دیدگاه ها و تجربیات خود را با ما و مادران همراه ستاره در بخش نظرات در میان بگذارید.
برگرفته از: firstcry و bayareabreastfeeding
