ستاره | سرویس خودرو – یکی از آن پروژههای جذابی که امروزه بسیار در مورد آن صحبت میشود، خودروی خودران یا autonomous car است. شاید مهمترین دلیل جذابیت این مسئله این باشد که مسئلهی رانندگی در دنیای امروز به جز در موارد مشخصی دیگر آن جذابیت قدیم را ندارد و ترافیکهای پرتعداد و سنگین صرفا در حال از بین بردن وقت با ارزش ما انسانها هستند. از طرف دیگر حتی فکر این که در یک سفر تفریحی شما هم بتوانید به راحتی در کنار خانواده و یا دوستان از مناظر اطراف لذت ببرید از نکاتی است که به راحتی هر آدم عادی را هم برای این تکنولوژی مشتاق میکند. با ما همراه شوید تا شما را با این تکنولوژی جذاب و دوستداشتنی آشنا کنیم.
منظور از خودروی خودران چیست؟
با پیشرفتهایی که امروزه صورت گرفته، به معنای واقعی کلمه منظور از یک خودروی خودران، خودرویی است که میتواند تمامی کارهای یک راننده را خودش انجام بدهد. از رعایت تمامی قوانین راهنمایی و رانندگی گرفته تا انجام کارهایی از قبیل پارک کردن و … تمامی اینها توسط چنین خودروهایی قابل انجام است. مثلا شما در منزل نشستهاید و یک تاکسی را برای مقصد مشخصی سفارش میدهید. این تاکسی که از نوع خودرو خودران است بدون هیچ رانندهای به آدرس اعلام شدهی شما میآید و پس از سوار شدن و اعلام آمادگی شما، به راه افتاده و بدون هیچ رانندهای شما را به مقصد میرساند. شاید با خود این گونه فکر کنید که ما همچنان سالهای زیادی با عملی شدن این تکنولوژي فاصله داریم ولی بد نیست بدانید که هم اکنون در تعدادی از نقاط دنیا و البته به صورت آزمایشی چنین فرآیندی در حال انجام است و میتوان در قالب طرحهایی کنترل شده سفارش یک تاکسی خودران را داد.
خودروهای خودران از تجهیزات فراوانی برای شناسایی محیط اطراف خود استفاده میکنند و حتی قادر هستند در محیطهایی که کاملا تاریک است موانع و حتی موجودات زنده را تشخیص دهند. البته همچنان جای پیشرفت و عیبیابی برای این خودروها وجود دارد و نمونه حوادثی که برای این ماشینها رخ میدهد نشان دهندهی آن است. با این حال نرخ تصادف و حادثه آفرینی این خودروها بسیار پایینتر از حالتی است که در آن خود انسانها وظیفهی رانندگی را بر عهده دارند.
تکنولوژی خودران چیست؟
یک خودرو خودارن از تجهیزات متعددی تشکیل شده است که مهمترین آن را سیستم تشخیص موانع و البته سیستم هوشمند هدایت خودرو تشکیل میدهد. سیستم تشخیص موانع معمولا از سنسورهای حرکتی و تجهیزات مختلفی از قبیل رادارهای لیزری و دوربینهای فیلمبرداری از محیط تشکیل شدهاند که میتوانند تمامی محیط اطراف خودرو را در زمان بسیار کمی بررسی کرده و این گونه وجود هر مانعی را به سرعت تشخیص دهند.
تنها مسئلهی موجود در رابطه با این سیستمها در زمان حاضر این است که هزینهی تامین آنها کمی بالا است و تخمین زدهاند که برای خودروان کردن یک خودرو به هزینهی به میزان ۵۵۰۰ تا ۱۰۰۰۰ دلار بودجه نیاز است. با این حال کاملا مشخص است که با پیشرفت تکنولوژی و تولید انبوه قطعات میتوان به مقدار زیادی در این هزینه صرفهجویی کرد . برای همین نباید فعلا نگران آن بود.
اما سیستم هوشمند هدایت خودرو خودران را معمولا یک رایانه تشکیل میدهد که سعی میکند بر اساس اطلاعات رسیده از سیستمهای تشخیص موانع و همچنین درنظر گرفتن مسیریابی صورت گرفته، به بهترین شکل خودروی مورد نظر را هدایت کند. مثلا در یک ترافیک روان در چه زمانهایی باید خط حرکتی خود را تغییر دهد و یا این که در چه مواقعی باید از سرعت خود کم کرده و یا به آن اضافه کند. این رایانه و دستگاهها مربوط به آن کاملا درون خودرو قرار دارند و این گونه نیست که به وسیلهی یک ارتباط اینترنتی هدایت خودرو از راه دور صورت بگیرد.
چند سال دیگر خودروهای خودران به بازار میآیند؟
شاید زودتر از آن چه که فکر میکنید بتوانید تجربهی سواری با یک خودرو خودران را به دست آورید. با این که در زمان حاضر کمکم اخبار مربوط به چنین خودروهایی در صدر اخبار تکنولوژی قرار گرفته است ولی سالیان طولانی است که شرکتهای مربوطه تحقیق و توسعه در این زمینه را شروع کردهاند. حتی کار به جایی رسیده که بعضی از شرکتها میلیونها کیلومتر، خودروهای خود را در جادههای شهری آزمایش کردهاند و برای همین این که ادعا کنیم تجربهی چنین خودروهایی بسیار نزدیک است، پربیراه نگفتهایم. مثلا شرکت تسلا اعلام کرده که برای سال ۲۰۱۸ خودرویی را آماده کرده است که میتواند تمامی وظایف یک راننده را به خوبی انجام دهد. با این حال اگر از این شرکت و صحبتهای آنان بگذریم، شرکتهای بزرگی همانند تویوتا، نیسان، هوندا و البته گوگل هم اعلام کردهاند که آنها نیز آمادهی ورود به بازار در سال ۲۰۲۰ یعنی ۲ الی ۳ سال دیگر هستند.
با این حال طبق قواعد سیستمهای تجارتی و مدیریتی، اگر قرار باشد روزی خودروی خودران وارد زندگی انسانها بشود، اولویتهایی در گسترش آن وجود خواهد داشت. مثلا اولویت اول در مواردی همچون سیستمهای حمل و نقل باری و سیستم حمل و نقل عمومی خواهد بود تا این گونه بتوان در مقیاسی کوچکتر و البته اقتصادیتر سیستمهای مربوطه را راهاندازی کرد. مثلا در همان حمل و نقل باری میتوانید تریلرهایی را در نظر بگیرید که بدون توقف و به صورت ۲۴ ساعته به مسیر خود ادامه میدهند و این گونه میتوانند در زمان سریعتری محموله را به مقصد برسانند که این مسئله فواید اقتصادی فراوانی برای یک کشور خواهد داشت.
جمعبندی