سوره بقره – صفحه ۳۱ قران

آیات استخاره سوره بقره به همراه ترجمه

فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا فِيمَا ﭐفْتَدَتْ بِهِ تِلْکَ حُدُودُ ﭐللَّهِ فَلَا تَعْتَدُوهَا وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ ﭐللَّهِ فَأُوْلَـٰئِکَ هُمُ ﭐلظَّالِمُونَ(229)

مانعى براى آنها نيست كه زن، فديه و عوضى بپردازد (و طلاق بگيرد). اينها حدود و مرزهاى الهى است؛ از آن، تجاوز نكنيد! و هر كس از آن تجاوز كند، ستمگر است. (229)

❈❈❈

فَإِن طَلَّقَهَا فَلَا تَحِلُّ لَهُ مِن بَعْدُ حَتَّىٰ تَنکِحَ زَوْجاً غَيْرَهُ فَإِن طَلَّقَهَا فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَن يَتَرَاجَعَا إِن ظَنَّا أَن يُقِيمَا حُدُودَ ﭐللَّهِ وَتِلْکَ حُدُودُ ﭐللَّهِ يُبَيِّنُهَا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ(230)

اگر (بعد از دو طلاق و رجوع، بار ديگر) او را طلاق داد، از آن به بعد، زن بر او حلال نخواهد بود؛ مگر اينكه همسر ديگرى انتخاب كند (و با او، آميزش‏جنسى نمايد. در اين صورت،) اگر (همسر دوم) او را طلاق گفت، گناهى ندارد كه بازگشت كنند؛ (و با همسر اول، دوباره ازدواج نمايد؛) در صورتى كه اميد داشته باشند كه حدود الهى را محترم مي شمرند. اينها حدود الهى است كه (خدا) آن را براى گروهى كه آگاهند، بيان مى‏ نمايد. (230)

❈❈❈

وَإِذَا طَلَّقْتُمُ ﭐلنِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَلَا تُمْسِکُوهُنَّ ضِرَاراً لَّتَعْتَدُواْ وَمَن يَفْعَلْ ذَالِکَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَلَا تَتَّخِذُواْ ءَايَاتِ ﭐللَّهِ هُزُواً وَﭐذْکُرُواْ نِعْمَتَ ﭐللَّهِ عَلَيْکُمْ وَمَا أَنزَلَ عَلَيْکُمْ مِّنَ ﭐلْکِتَابِ وَﭐلْحِکْمَةِ يَعِظُکُم بِهِ وَﭐتَّقُواْ ﭐللَّهَ وَﭐعْلَمُواْ أَنَّ ﭐللَّهَ بِکُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ(231)

و هنگامى كه زنان را طلاق داديد، و به آخرين روزهاى «عده‏» رسيدند، يا به طرز صحيحى آنها را نگاه داريد (و آشتى كنيد)، و يا به طرز پسنديده‏ اى آنها را رها سازيد! و هيچ‏گاه به خاطر زيان رساندن و تعدى كردن، آنها را نگاه نداريد! و كسى كه چنين كند، به خويشتن ستم كرده است. (و با اين اعمال، و سوء استفاده از قوانين الهى،) آيات خدا را به استهزا نگيريد! و به ياد بياوريد نعمت خدا را بر خود، و كتاب آسمانى و علم و دانشى كه بر شما نازل كرده، و شما را با آن، پند مى ‏دهد! و از خدا بپرهيزيد! و بدانيد خداوند از هر چيزى آگاه است (و از نيات كسانى كه از قوانين او، سوء استفاده مى ‏كنند، با خبر است)! (231)

❈❈❈

وَإِذَا طَلَّقْتُمُ ﭐلنِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا تَعْضُلُوهُنَّ أَن يَنکِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْاْ بَيْنَهُم بِـﭑلْمَعْرُوفِ ذَالِکَ يُوعَظُ بِهِ مَن کَانَ مِنکُمْ يُؤْمِنُ بِـﭑللَّهِ وَﭐلْيَوْمِ ﭐلْئَاخِرِ ذَالِکُمْ أَزْکَىٰ لَکُمْ وَأَطْهَرُ وَﭐللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ(232)

و هنگامى كه زنان را طلاق داديد و عده خود را به پايان رساندند، مانع آنها نشويد كه با همسران (سابق) خويش، ازدواج كنند! اگر در ميان آنان، به طرز پسنديده ‏اى تراضى برقرار گردد. اين دستورى است كه تنها افرادى از شما، كه ايمان به خدا و روز قيامت دارند، از آن، پند مى ‏گيرند (و به آن، عمل مى ‏كنند). اين (دستور)، براى رشد (خانواده‏ هاى)شما مؤثرتر، و براى شستن آلودگي ها مفيدتر است؛ و خدا مى‏ داند و شما نمى ‏دانيد. (232)

❈❈❈

وَﭐلْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَيْنِ کَامِلَيْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن يُتِمَّ ﭐلرَّضَاعَةَ وَعلَى ﭐلْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَکِسْوَتُهُنَّ بِـﭑلْمَعْرُوفِ لَا تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلَّا وُسْعَهَا لَا تُضَارَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلَا مَوْلُودٌ لَّهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَى ﭐلْوَارِثِ مِثْلُ ذَالِکَ

مادران، فرزندان خود را دو سال تمام، شير مى‏ دهند. (اين) براى كسى است كه بخواهد دوران شيرخوارگى را تكميل كند. و بر آن كس كه فرزند براى او متولد شده ( پدر)، لازم است خوراك و پوشاك مادر را به طور شايسته (در مدت شير دادن بپردازد؛ حتى اگر طلاق گرفته باشد.) هيچ كس موظف به بيش از مقدار توانايى خود نيست! نه مادر (به خاطر اختلاف با پدر) حق ضرر زدن به كودك را دارد، و نه پدر. و بر وارث او