اصول فرایند آشنایی پیش از ازدواج

ستاره | سرویس روانشناسی – فرآیند آشنایی پیش از ازدواج از اهمیت بسیاری برخوردار است. اگر از این فرصت به خوبی و در جهت شناخت طرفین استفاده شود (و نه صرفا به خوشگذرانی بگذرد)، احتمال موفقیت در ازدواج و داشتن زندگی مشترکی سالم و بدور از تنش افزایش خواهد یافت. در ادامه اصولی که باید در دوران آشنایی و پیش از ازدواج در نظر گرفته شود را بخوانید.

 

اصول فرایند آشنایی پیش از ازدواج

نظر به اهمیت آشنایی و شناخت قبل از ازدواج رعایت اصول زیر ضروری است:

۱- پرسیدن تا شناخت کامل: از آنجا که بیشترین اطلاعات از طریق پرسش به دست می‌آید لازم است دختر و پسری که قرار است با هم ازدواج کنند آنقدر در طول آشنایی از یکدیگر سوال کنند که نقطه ابهامی در مورد آنان باقی نماند. سوال‌ها باید شامل کلیه مواردی باشد که در ازدواج موثر است. با توجه به فرهنگ رایج لیست سوالات را تهیه و در مواقع مناسب آنها را مطرح کرده و پاسخ بگیرید. مواردی است که در طرف احتمال صداقت نیست. سوالات غیرمستقیم از افراد و منابع دیگر می‌تواند به واقعیت منتهی گردد. این هنری است که باید دختران و پسران در دوران آشنایی پیش از ازدواج داشته باشند.

مهمترین سوالات خواستگاری را در ستاره بخوانید.

 

۲- تمرکز در نشانه‌های هشدار دهنده: نادیده گرفتن نشانه های هشدار یکی از اشتباهاتی است که ممکن است در ازدواج رخ دهد. نمونه‌ای از نشانه‌های هشدار دهنده عبارتند از:

• طرف مقابل از صحبت کردن در مورد گذشته خود اجتناب می‌کند.
• جزئیات سوابق خانوادگی خود را مطرح نمی‌کند.
• مطیع اعضای خانواده خود است و نشانی از وابستگی دارد.
• علائمی از اعتیاد در وی مشاهده می‌شود.
• هدایای غیر منتظره‌ای به طرف خود می‌دهد.
• چشم چرانی می‌کند و آثاری از روابط با دیگران وجود دارد.
• و…

در چنین مواردی توجیه کردن و تحت تأثیر عشق و علاقه نادیده انگاشتن این نشانه‌ها اشتباه است. بحث و بررسی در چنین مواردی ضروری است تا بلاخره به آشنایی و شفافیت منتهی گردد.

 

 

۳- تاخیر و تأمل در سازش: یکی از اشتباهاتی که ممکن است در دوران آشنایی پیش از ازدواج انجام گیرد، عجله در سازش است. بسیاری از دختران و پسران تحت تاثیر عوامل مادی یا جنسی و یا موارد دیگر قبل از بررسی‌های لازم بسیاری از ارزش‌ها، رفتارها و عادت‌های خود را به سرعت در جهت تطابق با طرف مقابل تغییر می‌دهند.

در مواردی که عقاید، باورها و علائق آنان با طرف مقابل همخوانی ندارد وانمود می‌کنند که تفاهم دارند. عقاید، باورها و علائق خود را نادیده می‌گیرند و اهمیتی برای آن قائل نمی‌شوند. مدارا و مصالحه در زندگی مشترک از اهمیت زیادی برخوردار است اما در زمان ازدواج وقتی این سازش زودهنگام و ناپخته باشد تبعات ناخوشایندی خواهد داشت. بعد از ازدواج سازش، مدارا و مصالحه اساس زندگی مشترک توأم با صفا و صمیمیت است ولی در آشنایی قبل از ازدواج تعهدی به طرف مقابل داده نشده در سازش زودهنگام احتمال انجام یک ازدواج ناموفق وجود دارد.

 

۴- عدم تسلیم به نیازهای جنسی: دختر و پسری که می‌خواهند ازدواج کنند نیاز جنسی در این زمینه موجب می‌شود که در دوران آشنایی پیش از ازدواج مبادرت به رابطه جنسی کنند. موارد زیادی است که افسون جاذبه جنسی موجب شده است که دختر و پسر در دام یک ازدواج ناموفق گرفتار شوند. بنابراین لازم است از هرگونه پاسخ جنسی قبل از ازدواج پرهیز گردد. با کسی که قرار است ازدواج کنید با صبر و حوصله و بدور از رابطه جنسی برای شناخت اقدام کنید تا فرصتی فراهم گردد که بدون تأثیر جاذبه جنسی و با واقع‌بینی به شناخت نائل شوید. به عنوان مثال فردی که از نظر اخلاقی در مورد خست، خشم و عصبانیت زیر سوال است تا به پاسخ این سوال نرسیم بررسی ضرورت دارد.

در این زمینه مطلب برقراری رابطه جنسی در دوران عقد را در ستاره بخوانید.

 

۵- جذابیت و محبت مقدم بر تفاهم: تفاهم در ازدواج لازم است ولی کافی نیست. یکی دیگر از ملازمات ازدواج جذابیت و علاقه و محبت است. جذابیت و به دل نشستن طرف مقابل، شرط یک ازدواج پایدار و با صمیمیت است. به امید آنکه علاقه ایجاد می‌شود نباید تن به ازدواج داد. حال ملاک است نه امید به آینده.

 

۶- دل نبستن به تغییر و کم شدن مشکلات پس از ازدواج: تاکید می‌شود ملاک حال است. دل بستن به اینکه انشاالله مشکلات در آینده کم می‌شود و این باور که طرف را تغییر می‌دهم، اصلاح می‌کنم، می‌سازم، باوری بیهوده است. سپردن سرنوشت به شانس و تصادف و بنای پایه زندگی بر باورهای غلط عاقلانه نیست. آنهم بنای ازدواج که سودای عمر است. امید دادن تضمین اجرایی ندارد و در اکثر موارد قابل حصول نیست.

 

۷- عدم تسلیم به کشش‌های مادی و ظاهری: بسیاری از افراد تحت تاثیر ظواهر مادی، پول، ثروت، ماشین، باغ، قدرت و نفوذ، شهرت و… بدون توجه به سایر عوامل اثرگذار مبادرت به ازدواج می‌کنند. چنین ازدواج‌هایی سپردن سرنوشت به دست قضا و قدر است و منجر به تباهی و گرفتاری در باتلاقی می‌گردد که خلاصی از آن به سادگی میسر نخواهد بود.

 

۸- مقدم شمردن تفاهم بر تعهد: مواردی است که قبل از یقین به تفاهم و مناسب بودن طرف مقابل، برای تعهد و قبول ازدواج عجله می کنیم. در چنین مواردی احتمال عدم تفاهم وجود دارد و چه بسا به دنبال آن ناسازگاری و شرایط بسوز و بساز حاکم می‌گردد.

 

۹- اهمیت دادن به تردیدها: وقتی در دوران آشنایی پیش از ازدواج در مورد بعضی از عوامل اثرگذار در ازدواج تردیدهایی وجود دارد نباید آن را نادیده گرفت. باید تا رفع تردید و رسیدن به واقعیت به پرس و جو ادامه داد.

برگرفته از: کتاب آموزش و مشاوره قبل از ازدواج