پیاده کردن روحانی از قطار اصلاحات!

پیامی که بخش‌هایی از آن اینگونه بود:” دولت آقای روحانی دولت موفقی بوده است. با همه محدودیت ها و مشکلات و با امکانات اندکی که داشته و توقعاتی که بوده است، توانسته خدمات خوبی انجام دهد. با روحانی راهی را آغاز کرده ایم و به نیمه راه رسیده ایم. مسائلی را حل کرده ایم و مسائل بزرگ‌تری را باید حل کنیم و با او این راه دشوار را ادامه دهیم”. در نهایت روحانی با کسب ۵۱٪ آرا به عنوان یازدهمین رئیس‌جمهور جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد.

محمدصادق جوادی‌حصارعضو اعتماد ملی هم در گفت‌و‌گویی بیان داشته است: اگر اصلاح طلبان در انتخابات ۹۶ از آقای روحانی حمایت نمی‌کردند، در خوشبینانه‌ترین حالت ایشان ۱۶ میلیون رای داشت که با این تعداد رای قطعا نمی‌توانست توفیقی در انتخابات داشته باشد.

 

 

محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس‌جمهور هم اظهار کرده است: اینکه در سال ۹۶ در کنار اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست جمهوری تلاش کردیم، با هم کار کردیم و ایستادیم تا این دولت انتخاب شود درست است و اینگونه هم بود و هاشمی رفسنجانی، رئیس دولت سازندگی نیز می‌گوید: دکتر روحانی یک هفته قبل از انتخابات ۹۲، سه درصد رأی داشت که با حمایت من به بالای ۵۰ درصد رفت. روزنامه آفتاب یزد برای روحانی تیتر زد بود: اعتماد مجدد اصلاحات به حسن روحانی!؛ اما زمان گذشت و انگار عملکرد روحانی چندان به مذاق جریان حامی او خوش نیامد.

 

 

«هزار وعده خوبان» یکی وفا نکند

روزنامه اصلاح طلب ابتکار گزارشی را با تیتر «هزار وعده خوبان» منتشر کرد و نوشت: مهم ترین وعده های انتخاباتی روحانی پس از بهبود اوضاع اقتصادی کشور، صیانت از حقوق شهروندی و گردش آزاد اطلاعات و استفاده همگانی از فضای مجازی و همچنین حفظ برجام و تعامل برای اجرای شدن آن را می توان نام برد. اما در حال حاضر وعده های روحانی با چالش و مشکلات بزرگی روبه‌رو شده است.

صادق زیبا کلام تحلیلگر اصلاح طلب هم فرد دیگری بود که در این زمینه گفت:  روحانی با مردم مانند اطفال صحبت ‌کرده و فکر می‌کند مردم با حرف‌های زیبای او سرگرم خواهند شد. جملاتی مثل اوضاع بهتر خواهد شد، مشکلاتی هست، شایسته سالاری ضروری است، توجه به جوانان در اولویت است و.. برای مردم تکراری شده است.

مصطفی کواکبیان عضو فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگویی اینطور بیان می‌کند: زمانی ما برای حمایت از روحانی شب و روز نداشتیم، اما رویمان نمی‌شود بگوییم حمایت کردیم‌، ما با اصلاح طلبی که بخواهد لزوما با دولت زلفش گره بخورد لازم نیست هماهنگ باشیم. اما این موج از پشیمانی در بین سلبریتی‌های نیز به راه افتاد. باران کوثری، علی کریمی، حمید فرخ نژاد، نوید محمدزاده و عده دیگری نیز از رای خود ابراز پیشمانی کردند. سلبریتی‌هایی که کاندیدای مورد نظرشان حمایت می‌کردند کم تر از یک سال نشده چنین واکنش‌هایی نشان می‌دهند.

 

 

حسن رسولی عضو اصلاح‌طلب شورای شهر هم در سرمقاله روزنامه آرمان نوشت: اینکه آقای روحانی طی ۸ ماه گذشته به نحو کافی نتوانسته به وعده‌های انتخاباتی خود جامه عمل بپوشاند، قضاوتی واقعی و انتظاری به حق است. رای دهندگان به رئیس‌جمهور انتظار دارند که به وعده‌های داده شده پایبند بوده و نهایت تلاش خود را برای پاسخ به وعده‌ها به‌کار ببندد.

رئیس دولت اصلاحات هم از “کم‌کاری‌ها، خلف وعده‌ها و کاستی‌ها” در مجلس دهم و دولت حسن روحانی انتقاد کرده و گفته است: دولت و مجلس باید درباره “خلف وعده‌ها و کاستی‌ها به مردم گزارش دهند”. تا اینجای داستان دیدیم که افرادی که با حمایت خود باعث روی کار آمدن دولت تدبیر و امید بودند از او انتقاد می‌کنند و حالا یک سوال برجام می‌ماند.

حالا که همه ناراضی اند؛ چه کسی باید جوابگو باشد؟

پرویز سروری دبیر کل جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی گفته است: «اگر اصلاح طلبان منتقد و مقابل دولت آقای روحانی هستند، پس حامیان روحانی چه کسانی بودند؟» به گفته سروری، اظهارات و موضع‌گیری‌های اخیر رئیس دولت اصلاحات نمی‌تواند نقش او در روی‌کار آمدن روحانی را به حاشیه ببرد و کمرنگ کند. این فعال سیاسی تلاش خاتمی برای فاصله‌گذاری با دولت روحانی را نوعی فرار رو به‌ جلو توصیف کرد و اظهار کرد: «این تلاش‌ها سودی برای جریان اصلاحات و خاتمی ندارد، چرا که همه ماجرا و گذشته و آینده این جریان برای مردم روشن و مکشوف است.»

 

 

در این میان اما شاید بد نباشد که به این نکته هم اشاره شود که حتی تمام شخصیت‌های این جریان هم از روحانی اعلام برائت نکرده و هنوز هم بسیاری از آنها معتقدند که اگر امروز هم انتخابات برگزار می‌شد همان رویکرد قبلی را داشتند. برای مثال «عبدالواحد موسوی‌لاری» در گفت‌وگویی گفته است که اگر بنا باشد که جریان رادیکال اصولگرا سر کار بیاید که انحصار طلبی در اعماق جامعه نفوذ بکند، باز هم از دولتی مثل دولت آقای روحانی حمایت می‌کنیم؛ برای اینکه فضا باز بماند و مردم بتوانند حرف‌هایشان را بزنند و نظراتشان را مطرح کنند.