غزل شماره ۲۸۴ حافظ: هاتفی از گوشه میخانه دوش

غزل شماره ۲۸۴ حافظ به استقبال غزل شاه شجاع سروده شده و زمان آن به سال‌های اول سلطنت برمی‌گردد که در محضر شاه جلسات ادبی تشکیل می‌شده است. سروش عالم غیب در شب دوشین به شاعر اعلام داشته که شراب بنوشد، چراکه خداوند گناهان را می‌بخشد. لطف خداوند شامل حال بندگان خواهد شد و فرشته حامل پیام الهی، بشارت مهربانی را خواهد رساند.

تعبیر و تفسیر این غزل در فال حافظ شما

این روزها احساس گناه می‌کنی و خودت را سزاوار لطف خداوند نمی‌دانی، با این افکار ناامیدانه مقابله کن. خداوند بخشاینده بزرگ‌تر از آن است که گناهان کوچک بندگان را عفو نکند و همواره انسان‌ها را به توبه دعوت می‌کند. با تلاش و همت فراوان به مقصود می‌رسی. قطعاً در بین راه با مشکلاتی مواجه می‌شوی که کاملاً طبیعی است. با کسانی که گمان می‌کنی دشمن تو هستند عاقلانه رفتار کن زیرا که چه بسا دچار اشتباه شده باشی و نیت آنها خیر باشد. به درگاه خداوند دعا کن و سلامتی خود، خانواده و دوستانت را از او بخواه.    

 

غزل شماره ۲۸۴ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی

 

متن غزل شماره ۲۸۴ حافظ

هاتفی از گوشه میخانه دوش
گفت ببخشند گنه می بنوش
لطف الهی بکند کار خویش
مژده رحمت برساند سروش
این خرد خام به میخانه بر
تا می لعل آوردش خون به جوش
گر چه وصالش نه به کوشش دهند
هر قدر ای دل که توانی بکوش
لطف خدا بیشتر از جرم ماست
نکته سربسته چه دانی خموش
گوش من و حلقه گیسوی یار
روی من و خاک در می فروش
رندی حافظ نه گناهیست صعب
با کرم پادشه عیب پوش
داور دین شاه شجاع آن که کرد
روح قدس حلقه امرش به گوش
ای ملک العرش مرادش بده
و از خطر چشم بدش دار گوش

 

غزل شماره ۲۸۴ حافظ
غزل شماره ۲۸۴ حافظ

 

معنی و تفسیر غزل شماره ۲۸۴ حافظ

بیت اول

هاتفی از گوشه میخانه دوش
گفت ببخشند گنه می‌ بنوش

دیشب سروشی از عالم غیب از گوشه میخانه ندا داد که شراب بنوش که گناهان را می‌بخشند.

 

✦✦✦✦

 

بیت دوم

لطف الهی بکند کار خویش
مژده رحمت برساند سروش

بخشایش خداوند کارساز است و فرشته غیبی مژده رحمت را می‌رساند.

 

✦✦✦✦

 

بیت سوم

این خرد خام به میخانه بر
تا می‌ لعل آوردش خون به جوش

این عقل ناپخته را به میکده معرفت ببر تا غلبه عشق خون او را به جوش آورد و پخته گردد.

 

✦✦✦✦

 

بیت چهارم

گر چه وصالش نه به کوشش دهند
هر قدر‌ ای دل که توانی بکوش

هرچند به پشت گرمی کوشش و جدیت، وصال یار نصیب نمی‌شود،‌ ای دل، تا آنجا که می‌توانی در این راه تلاش کن.

 

✦✦✦✦

 

بیت پنجم

لطف خدا بیشتر از جرم ماست
نکته سربسته چه دانی خموش

مهربانی خداوند بر گناه ما فزونی دارد. دم فرو بند که تو از مهربانی و عنایت ایزدی آگاهی نداری.

 

✦✦✦✦

 

بیت ششم

گوش من و حلقه گیسوی یار
روی من و خاک در می‌فروش

من غلام حلقه به‌گوش گیسوی دلدار هستم و چهره‌ام بر خاک درگاه پیر باده‌فروش قرار خواهد داشت.

 

✦✦✦✦

 

بیت هفتم

رندی حافظ نه گناهیست صعب
با کرم پادشه عیب‌پوش

رندی و بی‌پروایی حافظ در برابر بزرگواری پادشاه باگذشت بخشایشگر، گناه بزرگی نیست.

 

✦✦✦✦

 

بیت هشتم

داور دین شاه شجاع آن که کرد
روح قدس حلقه امرش به گوش

شاه شجاع، آن حاکم اسلام که جبرئیل حلقه اطاعت او را در گوش خود دارد.

 

✦✦✦✦

 

بیت نهم‌

ای ملک العرش مرادش بده
و از خطر چشم بدش دار گوش‌

ای خداوند فرمانروای آسمان، آرزوهایش را برآور و او را از آسیب چشم زخم محافظت فرما.

منبع: شرح جلالی بر حافظ با تصرف و تلخیص.

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید