در سال ۳۴۲ پیش از میلاد در ساموس فیلسوفی به نام «اپیکور» چشم به جهان گشود. از دیدگاه اپیکوریسم لذت مساوی با خیر و سعادت خواهد بود. با این حال اپیکور برای چنین لذتی شرایط خاصی در نظر گرفته است.
در استدلال استقرایی از موارد معدود میتوان نتیجهای کلی را استقرا کرد، این فرآیند، مشاهدات جزئی را گرفته و نتیجه به قضهای کلی میرسد. استقرا شامل دو نوع تام و ناقص است.
مکتب رئالیسم به معنای اصالت بخشیدن به جهان خارج است یعنی اصالت بخشیدن به قوانین طبیعی و دور ماندن از صرف تخیلات. این مکتب در هنر، فلسفه، ادبیات، حقوق و سیاست معناهای متفاوتی دارد.
با دقت به فعالیتهای احزاب و گروههای خاص و رفتار حکومتها میتوان فهمید معنای دقیق پروپاگاندا چیست. پروپاگاندا (Propaganda) یعنی تلاش برای القای یک نوع نگاه و تفکر خاص به مردم. پروپاگاندا معمولا با روشهایی همچون برچسبزنی، دروغگویی و جعل...
کایزن فلسفهای است برگرفته از ژاپن، که در آن بر کاهش ضایعات، کاهش هزینهها و در نهایت بهبود تولید و بهرهوری تاکید میشود. این روش کاری، نیازمند حمایت همهی اعضای یک کسب و کار برای دستیابی به موفقیت است.
آنارشیسم نظام فکری مبتنی بر آزادی و عدالت است. این مکتب به جامعهای آزاد از افراد آزاد اعتقاد دارد و هرگونه دولت و نظام سیاسی کنترل کننده را رد میکند.
پوپولیسم، به معنای مردم باوری، روشی سیاسی است که در آن سیاستمدار با استفاده از تکنیکهای عوام فریبی و بازی با احساسات مردم، سعی در جلب رضایت تودهی مردم، که اغلب از قشر ضعیف جامعه هستند، دارد.
آتئیست یا خداناباور درواقع کسی است که وجود هرگونه خدایی را انکار میکند. آتئیسم مذهب یا یک نظام فکری نیست تنها نوعی باور است به عدم وجود خدا و به خداناباوری معروف است.
اگزیستانسیالیسم یا هستیگرایی اصطلاحیست که به کارهای فیلسوفان مشخصی از اواخر سده نوزدهم و اوایل سده بیستم اعمال میشود که در این باور مشترکاند که اندیشیدن فلسفی با موضوع انسان آغاز میشود نه صرفاً اندیشیدن موضوعی.