غزل شماره ۱۰۱ حافظ: شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد
غزل شماره ۱۰۱ حافظ به احتمال قوی در اواخر دوره شاه شیخ ابو اسحاق و یا اندکی بعد از او…
غزل شماره ۱۰۰ حافظ: دی پیر می فروش که ذکرش به خیر باد
غزل شماره ۱۰۰ حافظ برای دلداری شاه شیخ ابواسحاق پس از شکست‌های متوالی که از امیرمبارز‌الدین خورده و در بلاد…
غزل شماره ۹۹ حافظ: دل من در هوای روی فرخ
غزل شماره ۹۹ حافظ درباره یکی از غلامان شاه شجاع به نام فرخ است که حافظ بجای نام بردن از…
غزل شماره ۹۸ حافظ: اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح
غزل شماره ۹۸ حافظ می‌گوید صلاح کار عاشق هرچیزی که باشد به دست معشوق است، حتی اگر معشوق ریختن خون…
غزل شماره ۹۷ حافظ: تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج
غزل شماره ۹۷ حافظ می‌گوید در زندگی خود ظاهر بینی را کنار گذار. پس در نظر داشته باش باطن هر…
غزل شماره ۹۶ حافظ: درد ما را نیست درمان الغیاث
غزل شماره ۹۶ حافظ می‌گوید درد دل و فریاد‌ها و آه‌های جگر سوز او درمان ندارد، هرچند که تقوا پیشه…
غزل شماره ۹۵ حافظ: مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت
غزل شماره ۹۵ حافظ برای شاه منصور برادرزاده شاه شجاع و برادر شاه یحیی سروده شده که مدت زمان زیادی…
غزل شماره ۹۴ حافظ: زان یار دلنوازم شکریست با شکایت
غزل شماره ۹۴ حافظ دو موضوع به ظاهر از هم جدا و در واقع پیوسته گله‌مندی از شاه شجاع و…
غزل شماره ۹۳ حافظ: چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت
غزل شماره ۹۳ حافظ پس از آنکه دو سال از تبعید وی گذشت و شاه شجاع به کمک تورانشاه وزیر…
غزل شماره ۹۲ حافظ: میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت
غزل شماره ۹۲ حافظ از عشقی بزرگ و بی‌محابا سخن می‌گوید. حافظ در برابر راه رفتن یار جان خود را…
غزل شماره ۹۱ حافظ: ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت
غزل شماره ۹۱ حافظ در غیاب شاه و به منظور تجدید ارادت و در صورت امکان کسب اجازه و موافقت…
غزل شماره ۹۰ حافظ: ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت
غزل شماره ۹۰ حافظ تقریباً تمام ابیات آن متکی به آیه‌های قرآنی است. با خواندن این غزل می‌توان با حال…