غزل شماره ۱۳۷ حافظ در دوره جوانی و اوایل حکومت امیر مبارزالدین و در غیاب شاه شیخ ابواسحاق سروده شده و شاعر از غیبت شیخ گله میکند. این غزل از محبوب سخن میگوید که پس از آنکه دلبری کرده، حافظ...
غزل شماره ۱۳۶ حافظ در زمان شاه شجاع و هنگامی سروده شده که حافظ خود را به شاه نزدیک کرده و در این راه بین او و حسودان درگیری ایجاد شده است. حافظ میگوید من دامن دوست را با تلاش...
غزل شماره ۱۳۵ حافظ پس از شکست شیخ ابواسحاق و تسلط امیر مبارزالدین بر شیراز سروده شده و حافظ از اینکه روزگارش بی معشوق میگذرد به تنگ آمده است. حافظ در پی آن است که به سرعت باد خودش را...
غزل شماره ۱۳۴ حافظ در زمان درگیری با مخالفان و از دست دادن حمایت شاه شجاع و همزمان با مرگ فرزند او سروده شده است که خبر از دلتنگی حافظ میدهد. بلبل نماد عاشق دلسوخته است و تمام تلاش خود...
غزل شماره ۱۳۳ حافظ با انگیزه انتقاد از صوفی و آن هم احتمالا فردی موردنظر که در لباس صوفیگری اهل مردم فریبی بوده، سروده شده است. حافظ در این غزل به شدت به صوفیان حقهباز حمله میکند. این افراد حتی...
غزل شماره ۱۳۲ حافظ در اوایل حکومت امیر مبارز الدین سروده شده است و به مقابله با ریاکاران و زاهدنماها میپردازد. این حاکم جبار خود در مسجد جامع حاضر و نماز ظهر و نماز جمعه را میخوانده است. حافظ در...
غزل شماره ۱۳۱ حافظ در یکی از شبهای آخر ماه رمضان در زمان حکومت شاه شجاع و هنگامی که دشمنان علیه او نزد شاه بدگویی کردهاند سروده شده است. حافظ به پایان ماه و رؤیت هلال عید فطر اشاره میکند...
غزل شماره ۱۳۰ حافظ در مدح خواجه کمال الدین ابوالوفا سروده شده که از رجال نیکنام قرن هشتم هجری است و به دلیل حفر قنات در حومه شیراز از او تجلیل میکند. غزل با توصیفات عاشقانه و درددل کردن بلبل...
غزل شماره ۱۲۹ حافظ با نومیدی تمام سروده شده و شاعر در کمال مهارت، پختگی و احتیاط شرح احوال و رویداد آن زمان را با زبان ایهام بازگو کرده است. همانگونه که معمول حافظ است، برای از بین بردن و...
غزل شماره ۱۲۸ حافظ در زمان تسلط شاه محمود بر شیراز سروده شده و شاعر از اینکه قدرتمندی موافق میل او بر سر کار نیست اظهار دلتنگی میکند. حافظ شیراز را خالی از دلبران معرفی میکند و میگوید اگر بخت...
غزل شماره ۱۲۷ حافظ در زمان شاه شجاع سروده شده و بعضی از شارحین معتقدند در بیت پنجم حافظ کنایهای به شاه شجاع در رابطه با تندخوییاش آورده است. با این حال غزل بر ابراز ارادت حافظ تکیه دارد و...
غزل شماره ۱۲۶ حافظ در زمان سلطنت امیر مبارزالدین و برای فرزند ولیعهدش سروده شده است. غزل با معانی و مفاهیم عرفانی و در کمال پختگی شروع میشود. علاوه بر آرایه های ادبی متنوع، واج آرایی مصراع اول و موسیقی...
