غزل شماره ۲۰۹ حافظ در زمان تبعید شاعر به یزد و به یاد شاه شجاع (هر چند که او حافظ را به یزد تبعید کرده است) سروده است. حافظ میگوید من توسط شمشیر تو به قتل نرسیدم، چون تقدیر الهی...
غزل شماره ۲۰۸ حافظ یکی از غزلهایی است که در زمان تبعید شاعر به یزد و در جهت تقرب و نزدیکی به شاه یحیی سروده شده است. حافظ خود را خستهای میداند که خواهشی دارد اما توان خواستن ندارد، سپس...
غزل شماره ۲۰۷ حافظ یکی از مراثی و سوگنامههایی است که در رابطه با قتل شاه شیخ ابو اسحاق توسط امیر مبارزالدین سروده است. حافظ از دوری یار غصهدار است و از روزگاری یاد میکند که مقیم سر کوی او...
غزل شماره ۲۰۶ حافظ پس از گلایه، یاد میکند از شبهایی که در محفل شاهانه درباره حسن خلق و امتیاز آن بر زیبایی بحث میکرده است. در ابتدای غزل به یار میگوید که قبلا بیشتر از اینها به فکر عاشقان...
غزل شماره ۲۰۵ حافظ در زمانی که شاه شجاع حکومت شیراز را به برادرش شاه محمود سپرده و خود به ابرکوه رفته سروده شده است. حافظ خود را بنده و غلام پیر مغان میداند. پیر مغان یا پیشوای زردشتیان کسی...
غزل شماره ۲۰۴ حافظ در زمانی سروده شده که شاعر بر اثر بدگویی معاندین پیش شاه شجاع، از محبت شاه محروم شده و دوران سختی را میگذرانده. حافظ با حسرت و اندوه از زمانی یاد میکند که ممدوح در پنهان...
غزل شماره ۲۰۳ حافظ به اندیشه حافظ و جهتگیری سخت و محکم در برابر ریاکاران اشاره دارد. شاعر میگوید لوح محفوظ دلم را سالهای بسیار برای می ناب گرو گذاشته بودم و درس و دعای من باعث رونق میکده میشده...
غزل شماره ۲۰۲ حافظ در زمانی که امیر مبارزالدین در میخانهها را بسته بود سروده و در آن یک پیشبینی جالب نموده که به حقیقت میپیوندد. حافظ میگوید آیا امکانپذیر است که در میخانه را گشوده و گره از کار...
غزل شماره ۲۰۱ حافظ در زمان شاه شجاع و ایامی که شاه با تغییر سیاست داخلی خود حافظ را از راه و رسم آزادگی منع کرده سروده شده است. حافظ برای اعتراض به زاهدان ریاکار میگوید اگر شراب صافی و...
غزل شماره ۲۰۰ حافظ نشان دهنده عکس العمل شاعر نسبت به سیاستهای جدید حکومت شاه شجاع یعنی رعایت ظواهر شرع و جلوگیری از عیش و نوش شبانه است. حافظ از مخاطب میپرسد آلات موسیقی چه میگویند و خودش پاسخ میدهد...
غزل شماره ۱۹۹ حافظ در زمان شاه شجاع و در انتقاد سران طریقت سروده شده و بیشتر از دیگر غزلهایی با این مضمون در آن صراحت لهجه به کار رفته است. حافظ به موعظهگرانی حمله میکند که در محراب نماز...
غزل شماره ۱۹۸ حافظ با بهرهگیری از صنایع بدیعی به صورت سوال و جواب در مدح تورانشاه و در سنین پختگی شاعر سروده شده است. حافظ از محبوب میپرسد چه زمانی مرا با بوسهات به کام خواهی رساند و او...
