غزل شماره ۲۶۹ حافظ پس از آنکه تلاشهای شاعر در تغییر عقیده شاه شجاع و تورانشاه و اصرار آنها برای رفتن به تبعید، به جایی نرسید، سروده شد. حافظ دل خود را مخاطب قرار داده و به او میگوید اکنون...
غزل شماره ۲۶۸ حافظ نشان دهنده اظهار دوستی و تجدید ارادت و یادآوری خدمات گذشته شاعر و گله و شکایت از بیاعتناییهای شاه شجاع است. حافظ از گلستان جهان تنها یار گلچهره خود را میخواهد و در تمام گیتی تنها...
غزل شماره ۲۶۷ حافظ پس از آنکه شاه شجاع در سال ۷۷۷ هجری به فتح تبریز نایل شد، برای او سروده و ارسال داشته است. حافظ باد صبا یا همان پیک عاشقان را خطاب قرار داده و از او میخواهد...
غزل شماره ۲۶۶ حافظ میگوید راضی به رضای خدا باش. به درگاه خداوند متعال دعا و نیایش کن تا شاید سرنوشت به میل خودت برگردد. در ابیات نخستین حافظ از کسانی یاد میکند که ریاکار و دورو هستند و در...
غزل شماره ۲۶۵ حافظ یکی از غزلهای عاشقانه معروف اوست که در آن به راز و نیاز با معشوق میپردازد و با اینکه به کام و مراد نرسیده اما هنوز امیدوار است. حافظ در اولین قدم عاشقی، دین را در...
غزل شماره ۲۶۴ حافظ میگوید بسیار ناامید هستی و به جای کردار و عمل خوب صحبت از غم و غصه میکنی. بهتر است آه و ناله را از خود دور کنی. در مطلع غزل حافظ به مخاطب میگوید که برخیز...
غزل شماره ۲۶۳ حافظ در مواجهه با ساقی و خطاب به او سروده شده است که از او شراب طلب میکند و شاعر در چهار بیت ابتدایی از خماری ناله و شکایت میکند. همانند کشتی که در دریا فرومیرود، میخواهد...
غزل شماره ۲۶۲ حافظ از گفتهها و شکواییههای دوران جوانی شاعر و مربوط به اوایل حکومت امیر مبارزالدین است که به دستور او در میخانهها را بسته بودند. حافظ به دنبال کسی میگردد که اوضاع افرادی را که از دست...
غزل شماره ۲۶۱ حافظ میگوید دل تنگ هستی و روح و روان خستهای داری که همگی درمان میشود، درهای وصال باز میشوند و شادی به رویت لبخند میزند. مخاطب این شعر محبوب شاعر است که از او طلب دارد درآید...
غزل شماره ۲۶۰ حافظ همانگونه که از معانی و الفاظ ظاهریاش مشهود است، در زمان استقرار مجدد شاه شجاع و چندی پس از آن سروده شده است. حافظ محبوب بلندبالا را به سروناز زیبایی تشبیه کرده است که با کرشمه...
غزل شماره ۲۵۹ حافظ در استقبال از غزلی از شاه شجاع سروده و در آن ضمن تعارفات متداول به پارهای مکنونات قلبی خود نیز اشاره کرده است. حافظ کسی که کارها را روبهراه میکند و بندگان را به لطف مینوازد،...
غزل شماره ۲۵۸ حافظ مقارن با ایام ورود شاه شجاع به شیراز سروده و از اینکه بار دیگر شاه شجاع آن دوست قدیمی شاعر به حکومت بازگشته خوشحال است. او خداوند را شکر میکند که دوباره محبوب کامروا گشته و...
