غزل شماره ۴۶۱ حافظ در زمان متواری بودن شاه شجاع و زمانی که برای تهیه پول و سپاه به کرمان برای بازپسگیری شیراز رفته بود سروده شده است. حافظ اشک میریزد و شرح فراق را به زبانهای عربی و فارسی...
غزل شماره ۴۶۰ حافظ غزلی ملمع از فارسی و عربی بوده و در زمان سلطنت شاه شجاع، هنگامی که شاه محمود در اصفهان چشم از جهان پوشید و با الهام از شعر فخرالدین عراقی سروده شده است. حافظ میگوید از...
غزل شماره ۴۵۹ حافظ در سالهای نخستین سلطنت شاه شجاع سروده شده و مربوط به زمانی است که شاه، محاسن خود را به صورت دو خط نیمدایره درست میکرده است. حافظ محاسن و زلف و موی شاه را به نقش...
غزل شماره ۴۵۸ حافظ در روزهای اول سلطنت شاه زین العابدین سروده شده است. حافظ در این غزل دل خویش را با پند و اندرز مورد خطاب قرار میدهد. تعدادی ابیات از ترس از فقر و نداری سخن به میان...
غزل شماره ۴۵۷ حافظ یکی از غزلهای صرفاً عاشقانه شاعر است که بدون پوشش عرفانی در ایام جوانی و با تغییر ردیف غزل سعدی با مطلع «هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم» سروده شده است. حافظ به محبوب میگوید...
غزل شماره ۴۵۶ حافظ محصول ایام جوانی شاعر بوده که تحت تأثیر فلسفه خیامی، در فصل بهار، در کنار سبزه و در حال بادهنوشی سروده شده است. حافظ به مخاطب پند میدهد که تلاش کند در فصل بهار عمر را...
غزل شماره ۴۵۵ حافظ محصول سالهای آخر عمر شاعر بوده و به سبب جنگهای بین شاهزادگان آل مظفر حافظ از بهبود اوضاع نومید گشته بود. حافظ دریغ و افسوس میخورد که عمرش را بیهوده صرف هوسرانی کرده است. به پسری...
غزل شماره ۴۵۴ حافظ به هنگام گرفتاری و حبس و بند خواجه تورانشاه وزیر شاه شجاع در اثر حسادت معاندین و در بزرگداشت و دلداری این شخصیت و به بهانه مدح خواجه تورانشاه سروده شده است. حافظ در مطلع غزل...
غزل شماره ۴۵۳ حافظ خطاب به مدعی سروده شده که احتمالاً زاهدی مغرور و خودبین یا صوفی ظاهرپرست بوده است؛ کسی که به عبادات ظاهری خودش و رفتارش مغرور شده و حافظ میگوید اگر در وجود تو عشق نیست، برای...
غزل شماره ۴۵۲ حافظ در اوایل سلطنت شاه شجاع، هنگام صدارت محمد بن علی خواجه قوام الدین صاحب عیار و در خطاب به او سروده شده است، با اینحال برخی شارحان قائل به عرفانی بودن ابیات آن هستند؛ چنان که...
غزل شماره ۴۵۱ حافظ موقع بازگشت پیروزمندانه شاه زین العابدین به شیراز سروده شده که شاه زین العابدین با عمویش سلطان بایزید و پسر عمویش شاه یحیی کشمکش کرده و آنها را شکست داده و به روایتی حافظ در دروازه...
غزل شماره ۴۵۰ حافظ خواجه تورانشاه وزیر شاه شجاع را مورد خطاب قرار میدهد و از او میخواهد که در رفع کدورت بین شاه و حافظ تلاش بیشتری کند. حافظ به ممدوح میگوید چند صباحی است که سبب دلواپسی ما...