دعای روز هفتم ماه رمضان

دعای روز هفتم ماه رمضان در باب برپایی نماز و روزه داری و در امان از لغزش‌ها و گناهان است. در این مقاله متن دعای روز هفتم ماه رمضان به همراه معنی، عکس و استوری دعای روز هفتم ماه رمضان و همچنین شرح و تفسیر آن آورده شده است.

دعای روز هفتم ماه رمضان

دعای روز هفتم ماه رمضان با معنی

اللَّهُمَّ أَعِنِّی فِیهِ عَلَی صِیَامِهِ وَ قِیَامِهِ وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَ آثَامِهِ وَ ارْزُقْنِی فِیهِ ذِكْرَكَ بِدَوَامِهِ بِتَوْفِیقِكَ یَا هَادِیَ الْمُضِلِّینَ

خدای من؛ در این روز مرا در برپایی نماز و روزه داری یاری ده و از لغزش‌ها و گناهان دور ساز و ذکر دائمیت را روزیم گردان به حق توفیق بخشیت ای هدایت کننده‌ی گمراهان

 

 

 

دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان

 

فایل صوتی دعای روز هفتم ماه رمضان

 

 

 

استوری دعای روز هفتم ماه رمضان

اگر دوست دارید که دعای روز هفتم ماه رمضان را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارید، می‌توانید از عکس زیر که در ابعاد استاندارد استوری برای واتساپ و اینستاگرام ساخته شده است، استفاده کنید.

 

استوری دعای روز هفتم ماه رمضان
استوری دعای روز هفتم ماه رمضان

 

 

 برای دانلود استوری بالا کلیک کنید.

 

تفسیر دعای روز هفتم ماه رمضان

آیت الله مکارم شیرازی

تبیین آثار کسب توفیق الهی در مناسک دینی و بازشناسی نقش ماه رمضان در خودسازی و تبیین مفهوم «ذکر» و راهکارهای استمرار آن و بیان نسبت هدایت با توفیقات الهی، از جمله مهمترین نکات اصلی دعای روز هفتم ماه رمضان را در بر می‌گیرد.

قیام و صیام واقعی در گرو کسب توفیقات الهی

بی تردید انجام واجبات الهی؛ مانند نماز و روزه‏ جز با توفیق‏ الهی به‏ طور كامل انجام نمی‏ گیرد. حال اگر بینش انسان در مورد ایمان و اطاعت خدا چنین باشد نه تنها خود را«طلبكار» نمی‌داند، بلكه همیشه «مدیون» خدا و پیامبر (صلی الله علیه و آله) و غرق احسان او می‏‌شمرد. لذا عبادات را عاشقانه انجام می‌دهد و در راه اطاعت او نه با پا كه با سر می‏دود؛ چرا که هدایت او لطف است و دعوت پیامبرش (صلی الله علیه و آله) لطفی دیگر، و توفیق اطاعت و فرمانبرداری لطفی مضاعف، و پاداش لطفی است ما فوق لطف!

لذا در صورت عدم نشاط در عبادت باید به خود بنگریم شاید مرتكب گناهانی شده ‏ایم و روح و جانمان را آلوده به معاصی و محرّماتی كرده‏ ایم و با آب توبه آن را شستشو نداده‏ ایم، و بدین جهت خداوند از ما سلب توفیق‏ كرده است.

ماه رمضان؛ فرصت طلایی برای خودسازی و دوری از گناهان

ماه رمضان‏ و برنامه تربیتی روزه به گونه‌ای است که جسم و جان آدمی را از آلودگی گناه‏ شستشو دهد. در واقع روزه ماه رمضان‏ سپری است در برابر گناه‏ و كیفرهای الهی. از این رو قرآن کریم پس از تشریع روزه ماه مبارک رمضان‏ می‏ گوید: «لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ»؛ تا شاید شما تقوا پیشه كنید» (سوره بقره، آیه ۱۷۹) به این ترتیب فلسفه آن را پرهیز از گناه‏ ذكر می‌كند كه در پرتو این ریاضت مخصوص اسلامی، تسلّط بر نفس و هوس‏ های سركش حاصل می ‏گردد.

حقیقت «ذکر»

«ذكر خدا» تنها این نیست كه نام خدا را بر زبان بیاوریم و مكرّر تسبیح و تحمید و تهلیل و تكبیر گوئیم؛ بلكه منظور آن است كه با تمام قلب، متوجّه او و عظمتش باشیم و او را همه جا حاضر و ناظر بدانیم. بی ‏شک چنین ذكری سرچشمه حركت به سوی نیكی‌ها و خوبی ها است تحقق این مهم، عامل مؤثری برای جلب توجه الهی به خود است و ما را از خطرات و لغزشگاه‌ها مصون می‌دارد. و می‌تواند میان انسان و گناه و رذائل اخلاقی سدّ محكمی ایجاد كند.

بهترین راه استمرار و دوام ذکر

بی‌تردید ذكری نافع است كه مداومت بر آن باشد و این مهم حاصل نمی‌شود مگر با انس و محبت، و این مهم نیز به دست نمی‏‌آید، مگر با مداوت بر سختی ‏ها. اینگونه است که استمرار و دوام ذكر الهی؛ دل را بیدار می‏‌كند، روح را صفا می‌‏بخشد و چشم بصیرت را بینا می‏سازد و در پرتوی آن، انسان، حق را حق می‌بیند و باطل را باطل و قادر به تشخیص دوست و دشمن سعادت خود می‌شود.

سخن آخر: (نسبت هدایت و کسب توفیق الهی)

رهایی از لغزش ها و دام های شیطانی، بدون توفیق‏ و هدایت‏ الهی ممكن نیست، چرا که دام شیطان بسیار سخت است، مگر یار شود لطف خدا، لذا «آن كس را كه خدا هدایت‏ كند و توفیق‏ را رفیق راهش سازد، هدایت یافته واقعی او است؛مَنْ یَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِی‏». (سورۀ اعراف؛ آیۀ ۱۷۸)

از این جهت در فراز پایانی دعا هدایت‏ را به خدا نسبت می‌دهیم، چرا كه اگر توفیق‏ و امداد الهی نباشد كسی با نیروی خود نمی‌تواند به سر منزل مقصود برسد، ولی ضلالت به انسان‌ها بر می‌گردد چرا كه اثر اعمال خودشان بوده است.

 

آیت‌الله مجتهدی تهرانی

آیت‌الله مجتهدی تهرانی، استاد برجسته اخلاق در شرح دعای روز هفتم ماه رمضان آورده‌اند:

در دعای روز هفتم ماه رمضان می‌خوانیم: «اَللّهُمَّ اَعِنّی فیهِ عَلی صِیامِهِ وَقِیامِهِ، وَجَنِّبْنی فیهِ مِنْ هَفَواتِهِ وَ اثامِهِ ،وَارْزُقْنی فیهِ ذِكْرَكَ بدَوامِهِ، بِتَوْفیقِكَ یا‌هادِی الْمُضِلّینَ؛ خدایا یاریم كن در این ماه بر روزه و شب زنده داری‌اش و دورم بدار در آن از لغزش‌ها و گناهانش و روزی‌ام كن در آن ذكر خود را به‌طور مدوام و یك‌سره به توفیق خود، ای راهنمای گمراهان».

«اَللّهُمَّ اَعِنّی فیهِ عَلی صِیامِهِ وَقِیامِهِ»: خدایا كمک كن در این ماه روزه بگیریم و شب زنده‌داری كنیم. اگر خدا كمک كند، گرسنگی را نمی‌فهمیم. عبادت شب و سحر، دعای ابوحمزه ثمالی و دعای افتتاح را انجام می‌دهیم. گاهی افرادی غصه می‌خورند كه ماه رمضان چگونه روزه بگیریم؟ خوب دعا كنید و خدا كمكتان می‌كند.

«وَجَنِّبْنی فیهِ مِنْ هَفَواتِهِ وَ اثامِهِ؛ خدایا ماه رمضان ما را از لغزش و گناه حفظ كن». بدبختی است كه آدم در ایام سال گناه كند و ماه رمضان هم به گناه ادامه دهد. در ماه رمضان باید تمام اعضا و جوارحمان روزه باشد. اگر روزه‌ای بگیریم كه چشمان، زبانمان، گوشمان، نامحرم ببیند، دروغ بگوید و غیبت بشنود، روزه‌مان «عام» می‌شود. اما به ما می‌گویند كه روزه خاص بگیرید، یعنی اعضا و جوارحت هم روزه باشند.

درنیت‌هایتان بگویید: «خدایا؛ من روزه می‌گیرم، اما روزه خاص می‌گیرم» یعنی اعضا و جوارحتان هم روزه باشد. حدیث داریم؛ زمانی‌كه روزه می‌گیرید باید گوش و چشم و پوست بدنتان هم روزه بگیرند. باید اعضا و جوارحمان هم روزه باشند تا این روزه در ما اثر بگذارد. البته یک روزه دیگر هم داریم كه روزه خاص الخاص است. در این روزه، قلبمان در ماه رمضان به غیر خدا متوجه نمی‌شود.

«وَارْزُقْنی فیهِ ذِكْرَكَ بدَوامِهِ؛ خدایا روزی كن كه در ماه رمضان یاد تو باشم». ذكر، هم یاد معنا می‌كند و هم معنای ذكر زبانی را می‌دهد. دائما باید به یاد خدا باشم. وی می‌گوید: حدیث است كه اگر حیوانات ذكر نگویند، اسیر دام صیاد می‌شوند. این صداهایی كه از حیوانات می‌شنویم، ذكرهایی است كه توسط آنان بیان می‌شود. حتی درخت و بیابان و كوه و دشت هم ذكر می‌گویند. «بِتَوْفیقِكَ یا‌هادِی الْمُضِلّینَ؛ به توفیق خودت ای راهنمای گمراهان». ای خدایی كه گمراهان را راهنمایی می‌كنی، توفیق بده این دعاهای روز هفتم درباره ما مستجاب شود.

 

حجت الاسلام و المسلمین رضا رمضانی

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
وب گردی:
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید