نویسنده: مجله ستاره
بروزرسانی: ۱۰ خرداد ۱۴۰۲
ستاره | سرویس چهره‌ها – در این بخش با زندگینامه خصوصی و کارنامه حرفه‌ای و هنری چهره‌های متولد ۱۵ بهمن بیشتر آشنا خواهیم شد.
چهره ها و افراد مشهور متولد پانزده بهمن
در صورت تمایل به مطالعه کردن درباره فردی خاص، با انتخاب نام او در فهرست موضوعی زیر به توضیحات مربوطه برسید.
۱. محمد علی فردین
۲. علی نصیریان
۳. داریوش اقبالی
۴. علیرضا قربانی
۵. عارف لرستانی
۶. میترا حجار
محمد علی فردین
محمد علی فردین بازیگر، کارگردان و کشتی‌گیر متولد ۱۵ بهمن ۱۳۰۹ در تهران است. پدرش کارمند اداره تسلیحات و همچنین بازیگر تئاتر بود و در کنار «تقی ظهوری» کار‌های مولیر را انجام می‌داد. فردین دوره ابتدایی را در دبستان ترقی گذراند و دیپلم خود را از دبیرستان آذر در خیابان شاه آباد اخذ کرد و سپس در سن ۱۸ سالگی به سربازی رفته و دو سال در نیروی هوایی ارتش خدمت نمود. محمدعلی در سن ۵ سالگی به ورزش روی آورد و سرانجام توانست از بین رشته‌های ورزشی کشتی را به طور حرفه‌ای دنبال کند.
او زیر نظر «کیومرث ابوالملوکی» به فراگیری فنون کشتی پرداخت. مدتی بعد فردین به باشگاه تهران رفت و آنجا آغاز آشنایی وی با غلامرضا تختی بود. فردین اولین بار در مسابقات قهرمانی کشور در رشته آزاد در سال ۱۳۳۲ در اصفهان در وزن ششم مدال برنز گرفت و در سال ۱۳۳۳ برای تیم ملی در وزن ۷۳ کیلوگرم برگزیده شد و راهی تیم ملی گردید. او توانست در سال ۱۹۵۴ میلادی در توکیو در وزن ۷۳ کیلوگرم فینالیست شود و با غلبه حریف گرجی بر او با دریافت مدال نقره به ایران بازگشت.
فردین مدتی بعد به دلیل آسیب‌دیدگی و پاره‌ای از نامهربانی‌ها کشتی را کنار گذارد. بعد از کشتی، فردین به طور اتفاقی طی دیداری که با دکتر «اسماعیل کوشان» در سینما داشت با پیشنهاد وی بازی در فیلم “چشمه حیات” را پذیرفت و از آن به بعد وارد دنیای بازیگری شد. فردین با بازی در فیلم‌های “فردا روشن است” و “فریاد نیمه شب” توانست برای این فیلم‌ها عنوان بهترین و پرفروش‌ترین فیلم‌های سال را به دست آورد. سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۷ دوران اوج کاری او به حساب می‌آید. از فیلم‌های بسیار موفقی که باعث شهرت افسانه‌ای فردین شد فیلم‌های “گنج قارون” و “سلطان قلب‌ها” بود که پس از بازی در این فیلم به او لقب سلطان قلب‌ها داده شد.
آخرین فیلمی که فردین قبل از انقلاب بازی کرد فیلم “بر فراز آسمان‌ها” بود و فیلم “برزخی‌ها” به کارگردانی ایرج قادری آخرین وداع او با بازیگری بود. فردین پس از انقلاب ممنوع الفعالیت شد، اما از ایران مهاجرت نکرد و سال‌ها در مغازه‌اش در میدان ونک به فرش فروشی و سپس با تغییر شغل به قنادی پرداخت. فردین در سن ۱۹ سالگی با دوشیزه مهری خمارلو ازدواج کرد و تا پایان عمر به همسرش وفادار ماند و حاصل این ازدواج چهار فرزند به نام‌های سعید، سیاوش، عاطفه و آمنه بود. سرانجام وی در ۱۸ فروردین ۱۳۷۹ و در سن ۶۹ سالگی بر اثر ایست قلبی از دنیا رفت و در بهشت زهرا در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شد.
علی نصیریان
علی نصیریان بازیگر، نویسنده و کارگردان سینما، تئاتر و تلویزیون، متولد ۱۵ بهمن ۱۳۱۳ در میدان شاهپور تهران است. او در همان کودکی علاقه بسیاری به نقالی، خیمه شب بازی و نمایش‌های تخت حوضی داشت. او در سال ۱۳۲۶ به مدرسه پیرنیا رفت و با دوستانش از جمله اسماعیل داورفر و مهدی فتحی هم‌کلاس شد. وی در سال ۱۳۲۹ همزمان با تحصیل در دبیرستان در کلاس‌های جامعه باربد که شامل موسیقی تئاتر و ادبیات بود ثبت‌نام کرد. این کلاس‌ها زیر نظر «اسماعیل مهرتاش» اداره می‌شد.
نصیریان در سال ۱۳۳۲ با شرکت در آزمون هنرستان هنرپیشگی که تنها مدرسه تئاتر در آن دوره بود و با کسب نمره قبولی وارد این هنرستان شد. نصیریان در همین سال‌ها بود که به واسطه فهیمه راستکار با شاهین سرکیسیان آشنا شد و باعث بوجود آمدن نقطه عطفی در زندگی هنری او شد. او یکی از اولین افراد عضو در گروه هنر ملی بود. وی یکی از برجستگان نمایش‌نامه‌نویسی در ایران به شمار می‌آید. نصیریان در سال ۱۳۳۵ جایزه اول مسابقه نمایش‌نویسی در زبان فارسی را برای نمایش “بلبل سرگشته” دریافت کرد.
در سال ۱۳۳۶ همزمان با تاسیس اداره هنر‌های نمایشی، وی به استخدام این اداره درآمد و گروه تئاتر مردم را تشکیل داد. او به همراه دوستانش از جمله «عزت الله انتظامی» به اجرای نمایشنامه برای تلویزیون پرداخت. وی همچنین به همراه گروه خود در تماشاخانه تازه افتتاح “سنگلج” نیز به فعالیت پرداخت. پس از آن نصیریان با بازی در فیلم “گاو” یکی از بهترین آثار خود را در زمینه بازی در سینما ارائه داد. از آثار شاخص او در زمینه سینما می‌توان فیلم‌هایی چون “آقای هالو”، “کفش‌های میرزا نوروز” و “ناخدا خورشید” را نام برد. وی در سال ۱۳۶۲ با بازی در سریال “سربداران” در نقش “قاضی شارع” یکی از نقش‌های منحصر به فرد تاریخی خود را بازی کرد.
او در مجموعه‌های سریالی بسیاری همکاری داشته است که به عنوان نمونه می‌توان از سریال‌های پر‌طرفدار “میوه ممنوعه” و “شهرزاد” نام برد. علی نصیریان در سال ۱۳۸۱ در اولین دوره انتخاب چهره‌های ماندگار، به عنوان چهره ماندگار عرصه هنر معرفی می‌شود و در سال ۱۳۸۴ نشان درجه یک فرهنگ و هنر را گرفت. نصیریان متاهل بوده و دارای سه فرزند به نام‌های برمک، باربد و بابک است. متاسفانه همسر ایشان خانم فاطمه بیات در بهمن ماه ۱۳۹۷ دار فانی را وداع گفت و نصیریان را تنها گذارد.
داریوش اقبالی
داریوش اقبالی خواننده، بازیگر و فعال اجتماعی ایران متولد ۱۵ بهمن ۱۳۲۹ در تهران است. او اصالتا اهل میانه بوده وسال‌های ابتدایی زندگی‌اش را در میانه و کرج طی کرده‌است. او در حالی که فقط ۹ سال داشت برای اولین بار در مدرسه‌اش واقع درشهر آرا به روی صحنه رفت. وی در سال ۱۳۴۹ با حسن خیاط‌باشی کارمند رادیو و تلویزیون آشنا شد و همین آشنایی راه ورود او به موسیقی حرفه‌ای شد. داریوش در ۲۰ سالگی با اجرای ترانه “به من نگو دوست دارم” به شهرت رسید.
پدر داریوش از ملاکان شهر میانه بود و بنا به گفته خودش فرزند طلاق بود و دوران تاریکی را در کودکی‌اش پشت سر گذارده است. دو برادر دیگر او متاسفانه در اثر اعتیاد از دست می‌روند و او برای رهایی از تنهایی به موسیقی پناه می‌آورد. داریوش در زندگی‌اش چهار بار به زندان می‌رود که بار اول به خاطر مصرف مواد مخدر در خانه مجردی‌اش، دفعه دوم به اتهام درگیری لفظی با اشرف پهلوی، سومی به دلیل خواندن ترانه سیاسی و چهارمین بار هم به دلیل تصادف راهی زندان می‌گردد.
داریوش هنگامی که در ایران بود به دلیل اسید پاشی زنی (به خاطر بی اعتنایی کردن به او) برای معالجه راهی لندن می‌شود و دیگر به ایران باز نمی‌گردد. وی به مدت دو سال در انگلیس زبان خوانده و در همان‌جا آلبوم “وطن پرنده در خون” را به بازار عرضه می‌کند. او در بسیاری از آهنگ های خود از اشعار ایرج جنتی عطایی بهره برده است. داریوش هنگامی که در ایران بود عاشق دختری می‌شود که به گفته خودش تنها عشق او بوده‌است و متاسفانه در حادثه رانندگی فوت می‌کند و داریوش ترانه “شقایق” را در غم او می‌خواند. در سال‌های ۵۵ تا ۵۶ با گوگوش وارد رابطه عاشقانه‌ای می‌شود که درتیتر اول همه روزنامه‌ها قرار می‌گیرد و به یک ازدواج پنهانی به مدت یک سال و نیم ختم می‌شود اما این رابطه بعد از اسید پاشی به طرف داریوش و خروج او از ایران برای معالجه پایان می‌گیرد.
داریوش بعد‌ها با زنی به نام فیروزه ازدواج می‌کند و حاصل این ازدواج دختری به نام بیتا است. آن‌ها مدتی در کالیفرنیا زندگی کرده و در نهایت از هم جدا می‌شوند. او در سال ۲۰۰۳ با زنی به نام ونوس ازدواج کرده و حاصل این ازدواج پسری به نام میلاد بوده و این ازدواج تاکنون ادامه داشته‌است. از حاشیه بزرگ زندگی داریوش اعتیاد چندین ساله او بود که سرانجام در سال ۲۰۰۰ با تلاش و روش‌های صحیح، خود را از دام اعتیاد نجات داد و بنیاد غیرانتفاعی آینه را تاسیس کرد که نزدیک به ۴۰ هزار نفر در این بنیاد اعتیاد خود را ترک کرده‌اند.
علیرضا قربانی
علیرضا قربانی خواننده، متولد ۱۵ بهمن ۱۳۵۱ در تهران است. وی لیسانس خود را در رشته بیولوژی از دانشگاه شهید بهشتی تهران اخذ کرد. او از ۶ سالگی آموزش قرآن را به طور جدی شروع کرده و تا سن ۱۲ سالگی در این زمینه بسیار فعال بود. قربانی از سال ۱۳۶۳ به طور جدی شروع به یادگیری موسیقی ایرانی کرده و با ردیف‌های آوازی آشنا شد. بیشترین تاثیر را بر روی کار‌های او «استاد بنان» داشته و ایشان برای او جایگاه ویژه‌ای دارند. وی در سال ۶۷ با «استاد علی تجویدی» آشنا شد و توسط ایشان به «فرهاد فخر الدینی» برای همکاری در ارکستر موسیقی ملی معرفی گردید و از سال ۱۳۷۸ تا اکنون به عنوان خواننده ارکستر ملی ایران به اجرای برنامه پرداخته‌است. علیرضا قربانی با خواندن تیتراژ سریال “کیف انگلیسی” در سال ۷۸ شناخته شد و با خواندن تیتراژ سریال “شب دهم” به اوج شهرت رسید. علیرضا قربانی ازدواج کرده و صاحب دو فرزند دوقلو یک پسر و یک دختر به نام‌های حافظ و آواز است. اجرا‌های موفق وی در نقاط مختلف دنیا و برگزاری کنسرت‌های موفق و دریافت جوایز متعدد باعث شده تا به او لقب شجریان دوم داده شود.
عارف لرستانی
مرحوم عارف لرستانی بازیگر سینما و تلویزیون متولد ۱۵ بهمن ۱۳۵۰ در کرمانشاه بود. او در ابتدا تئاتر را از مدرسه آغاز می‌کند و پس از آن وی در سال ۱۳۷۷ زمانی که هنوز دانشجوی سال سوم رشته تئاتر بود با بازی در مجموعه جنگ ۷۷ به کارگردانی مهران مدیری به صورت حرفه‌ای وارد بازیگری شد. وی همچنین در چندین مجموعه دیگر از جمله “قهوه تلخ” با مهران مدیری همراه بود. معمولا بیشتر کار‌های ارائه شده توسط عارف لرستانی در قالب طنز بوده‌است. او در این زمینه بازیگر بسیار موفقی بود. عارف همچنین به ورزش کشتی علاقه بسیار داشته، اما به خاطر بازیگری کشتی را ترک می‌کند. عارف لرستانی متاهل بود و همسرش خانم الهام ناصری کارمند سفارت ژاپن است.
متاسفانه عارف لرستانی در بامداد روز شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶ در سن ۴۵ سالگی به علت ایست قلبی درگذشت. عارف لرستانی مدتی قبل از فوت خود با قرار دادن عکسی از پدربزرگش در اینستاگرام خود نوشت که مایل است در روستای پدری خود “سیمینه” در نزدیکی سرآب نیلوفر در کنار پدربزرگش دفن شود. او در متن خود نوشته بود: (عبدالحسین لرستانی، پدربزرگم. مردی که در روستای سیمینه، سمت سرآب نیلوفر کرمانشاه دفن شده. من هیچ‌وقت او را ندیدم، او هم هیچ وقت مرا ندید. سال‌ها قبل، خیلی قبل‌تر از اینکه من به دنیا بیایم، مرده بود. با اینکه هیچ وقت همدیگر را ندیدیم، دلم می‌خواهد وقتی مُردم کنار او در روستای سیمینه دفن شوم، احساس می‌کنم کنارش آرام خواهم بود. خیال مردن ندارم، اما مرگ خبر نمی‌کند)؛ و بلاخره پیکر وی در روز ۲۸ فروردین ۱۳۹۶ در همان مکان به خاک سپرده شد. روحش شاد.
میترا حجار
میترا حجار بازیگر متولد ۱۵ بهمن ۱۳۵۵ در مشهد است. وی فارغ التحصیل رشته کارگردانی در آمریکاست. او در یک خانواده ۵ نفری بزرگ شده و یک خواهر به نام مریم و یک برادر به نام مجتبی دارد. آغاز فعالیت‌های حجار در سال ۱۳۷۵ به عنوان مجری در برنامه ده قسمتی “گپی با هنرمندان” در شبکه جام جم بود. وی حدودا یک سال بعد با فیلم “غریبانه” پا به عرصه بازیگری نهاد. او تا سال ۱۳۸۰ در ۹ فیلم سینمایی حضور موفقی داشت اما با بازی در سریال تلویزیونی به نام “پلیس جوان” به کارگردانی سیروس مقدم به شهرت رسید. حجار در سال ۱۳۸۳ برای کسب تجربه بیشتر ابتدا به فرانسه و سپس به آمریکا مهاجرت کرد و تحصیلاتش را در رشته کارگردانی در آنجا ادامه داد. او در سال ۱۳۸۳ در چند فیلم خارجی از جمله “استلینای آبی” به کارگردانی «گابریل اسکات» بازی کرد.
خبر بازی او در خارج شایعات ممنوع الکار شدن او را در پی داشت، اما این بازیگر بعد از ۷ سال به وطن بازگشت و در ایران ادامه فعالیت داد. وی به غیر از بازیگری به عکاسی نیز علاقه‌ای خاص دارد و گاهی نقاشی هم می‌کشد. او حضور فعالی در موسیقی دارد که می‌توان به دکلمه‌گویی وی در اجرا‌های «لوریس چکناواریان» اشاره کرد. خانم حجار در سال ۱۳۸۱ به خاطر بازی متفاوتش در فیلم “صورتی” نامزد بهترین بازیگر زن از بیست ویکمین جشنواره فیلم فجر شد. از حاشیه‌های زندگی میترا حجار شایعه ازدواج او با سینا حجازی خواننده پاپ و داشتن پسری به نام علیرضا است اما او پس از حضور در برنامه دورهمی (مهران مدیری) با گفتن این قضیه که مجرد هستم به همه این شایعات پایان داد و قضیه فرزند او نیز از این قرار بوده که در واقع این عکس متعلق به پسری است که در یکی از فیلم‌هایش نقش پسر خانم میترا حجار را بازی کرده‌است.
