بازآفرینی ضرب المثل کوه به کوه نمیرسد ولی آدم به آدم میرسد

ستاره | سرویس فرهنگ و هنر – ضرب المثل “کوه به کوه نمی‌رسد، ولی آدم به آدم می‌رسد” یکی از پرتکرارترین ضرب‌المثل‌های زبان فارسی است. علاوه‌ بر اینکه هر فارسی زبانی باید معنای دقیق این ضرب‌المثل را بداند، بازآفرینی این مثل، یکی از تکالیف کتاب آموزش مهارت‌های نوشتاری مقطع نهم است. در این مقاله قصد داریم ابتدا معنای این ضرب المثل را بررسی کنیم، سپس با یک حکایت به بازآفرینی آن بپردازیم. برای گسترش این ضرب المثل، می‌توانید یک داستان و ۲ انشا در مورد کوه به کوه نمی‌رسد ولی آدم به آدم می‌رسد را نیز در ستاره بخوانید. 

معنای ضرب المثل

مثل “کوه به کوه نمی‌رسد، ولی آدم به آدم می‌رسد” معنای نسبتا روشنی دارد. زمانی از این مثل استفاده می‌کنیم که قصد داشته باشیم، از ناجوانمردی و ظلم یک نفر جلوگیری کنیم یا ظلم او را یادآوری کنیم. ما به او هشدار می‌دهیم که درست است در این زمان و مکان، من محتاج تو هستم، ولی هیچ حسابی بر گردش دوران نیست و ممکن است چرخ زمانه روزی را برساند که تو محتاج من باشی.

بازآفرینی ضرب المثل کوه به کوه نمیرسد ولی آدم به آدم میرسد

در روزگار گذشته، دو جوان در بازار بغداد در یک فرش‌فروشی کار می‌کردند. یکی از آن‌ها، انسانی خام و سرد و گرم روزگار نچشیده بود که همیشه به موفقیت و پول بیشتر فکر می‌کرد و هیچ اهمیتی برای نحوه رسیدن به پول قائل نبود. او برای موفقیت خود، حاضر بود موفقیت را از دیگران بگیرد و بدبختشان کند. نفر دومی که در این حجره کار می‌کرد، جوانی سر به زیر و قانع بود. این جوان به پولی که هر روز خداوند به عنوان رزق به او می‌رساند، راضی بود و سودای مال بیشتر در سر نداشت. صاحب این فرش‌فروشی، پیرمردی بود که از شدت ضعف پیری، توانایی سرکشی به مغازه خود را نداشت و حساب و کتاب‌هایش را به دو شاگردش سپرده بود.

آن شاگرد پیرمرد که آرزوی مال‌اندوزی در سر داشت یک روز که بازار خلوت بود، تصمیم گرفت که پیرمرد را به قتل برساند و همه دارایی او را جمع کند و از شهر بغداد به جای دیگری فرار کند. روزی از روزها، وقتی که به سراغ پیرمرد رفت، او با عجز و ناله به شاگردش گفت که این دنیا ارزش چنین کاری را ندارد، من اکنون پیر و ناتوانم و نمی‌توانم از حقم در برابر تو دفاع کنم، تو تصور می‌کنی که وقتی مال من را بدزدی هیچ چیزی جلویت را نخواهد گرفت و به راحتی همه دارایی من را خرج خواهی کرد، اما مطمئن باش که کوه به کوه نمی‌رسد، ولی آدم به آدم می‌رسد. یک روز بلاخره خداوند مجازات این ظلم را به تو می‌چشاند.

جوان اما به حرف‌های پیرمرد اعتنایی نکرد؛ پیرمرد را خفه کرد و همه دارایی او را برداشت. در همین حین، شاگرد دیگر پیرمرد که برای خرید تعدادی گلیم از شهر بیرون رفته بود، به مغازه رسید و پیرمرد را در حال جان دادن پیدا کرد. پیرمرد در آن حال، همه داستان را برای شاگردش تعریف کرد. شاگرد سریعا پزشک را خبر کرد و خود نیز با سربازان خلیفه به دنبال شاگرد دیگر رفت. سربازان در میانه راه بغداد به شام، شاگرد دزد را پیدا کردند و به بغداد بازگرداندند؛ پیرمرد مرده بود، اما شاگرد به خوبی فهمیده بود که کوه به کوه نمی‌رسد، ولی آدم به آدم می‌رسد.

بیشتر بخوانید: بیش از ۶۰ ضرب المثل خنده دار فارسی با معنی و مفهوم آن‌ها

سخن آخر

مثل کوه به کوه نمی‌رسد، ولی آدم به آدم می‌رسد، زمانی به کار می‌رود که ما قصد داشته باشیم به شخصی یادآوری کنیم: تصور نکن زمانه همیشه طوری پیش می‌رود که تو دارا باشی و من محتاج باشم، بلکه ممکن است روزی برسد که تو محتاج شوی و من دارا باشم، در آن روز تو در برابر من کاسه گدایی خواهی گرفت. اگر خواندن ضرب‌المثل‌های فارسی برای شماهم جذاب و دوست‌داشتنی است، پیشنهاد می‌کنیم نگاهی به لیست ضرب‌ المثل‌های فارسی و ایرانی با معنی و توضیحات بیاندازید. در پایان، فراموش نکنید که پل ارتباطی شما با ما، قسمت “نظرات و پرسش‌ها” است. از این طریق نظرات خود را درباره این مقاله برای ما ارسال کنید.