تاریخ شهادت امام حسن مجتبی سال ۱۴۰۲

تاریخ شهادت امام حسن مجتبی (ع) در سال ۱۴۰۲ بر اساس دو روایت (۷ صفر برابر با پنجشنبه ۲ شهریور ۱۴۰۲ و ۲۸ صفر برابر با پنجشنبه ۲۳ شهریور ۱۴۰۲) است.

امام حسن علیه السلام در ۳۷ سالگی به امامت و خلافت رسیدند. بعد از شهادت امام علی علیه السلام به مدت ده سال عهده‌دار مقام امامت بودند و در ۲۸ صفر (به روایتی در ۷ صفر) سال پنجاه هجری در سن ۴۷ سالگی به دستور معاویه بن ابی سفیان مسموم شده و به شهادت رسیدند. اکنون به شرح زندگینامه امام حسن‌(ع)‌ و تاریخ شهادت ایشان در سال ۱۴۰۲ می‌پردازیم؛ با ما همراه باشید.

 

شهادت امام حسن مجتبی

 

تاریخ شهادت امام حسن مجتبی در سال ۱۴۰۲

۱. تاریخ شهادت امام حسن مجتبی (ع) (روایت اول): هفت صفر برابر با پنجشنبه ۲ شهریور سال ۱۴۰۲

۲. تاریخ شهادت امام حسن مجتبی (ع) (روایت دوم) بیست و هشت صفر برابر با پنجشنبه ۲۳ شهریور ماه سال ۱۴۰۲

 

ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام

حسن بن علی بن ابی طالب، دومین امام شیعه و فرزند امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س) است. تاریخ تولد امام حسن مجتبی علیه السلام را شب نیمه رمضان سال سوم هجری در شهر مدینه نقل کرده‌اند.

هفت سال در دامان رسول خدا (ص)

امام حسن (ع) هفت سال از زمان حیات جد بزرگوارش را درک کرد و در آغوش مهر آن حضرت بسر برد و پس از رحلت پیامبر (ص) که با رحلت حضرت فاطمه دو ماه یا سه ماه بیشتر فاصله نداشت، تحت تربیت پدر بزرگوار خود قرار گرفت و حدود سی سال با پدر بزرگوارشان علی بن ابی طالب علیه السلام ملازمت داشت.

 

تاریخ شهادت امام حسن در سال ۹۸

 

امام حسن (ع) پس از خلافت

امام حسن (ع) پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا و طبق وصیت آن حضرت، به امامت رسیدند و نزدیک به شش ماه به اداره امور مسلمین پرداختند. امام حسن علیه السلام پس از خلافت و قبل از صلح، دوران کوتاه چند ماهه خلافت ظاهری امام حسن علیه السلام، پر ماجرا سپری شد. بلافاصله پس از شهادت حضرت علی علیه السلام، امام حسن به مسجد آمد و در سخنانی شیوا تلویحاً مردم را به بیعت با خویش فراخواندند.

پس از سخنرانی و با تبلیغ نافذابن عباس مردم کوفه با آن حضرت بیعت کردند. امام نیز بیعتشان را براین اساس که از او پیروی کنند و با هر کس جنگید، بجنگند و با هر کس صلح کرد، صلح کنند، پذیرفت؛ و سپس به تحکیم پایه‌های حکومت خویش پرداخت، ابن ملجم، قاتل پدر، را گردن زد و اکثر فرمانداران مناطق را که به دست پدرش نصب شده بودند، تثبیت نمود و برخی را تغییر داد. جاسوس‌های معاویه را پیدا کرد و گردن زد، نامه‌ی تندی به وی نوشت و او را تهدید به جنگ نمود. نامه نگاری میان حضرت و معاویه ادامه یافت تا اینکه معاویه لشکری عظیم به سوی عراق گسیل داشت و حضرت نیز درصدد تهیه لشکری برای مقابله با او برآمد.

 

امام حسن مجتبی
 

صلح امام

مهمترین حادثه در زندگی امام حسن علیه‌السلام جریان صلح معاویه با آن حضرت است. تحلیل این حادثه ضروری به نظر می‌رسد زیرا خود امام صلحش را حجتی بر آیندگان می‌داند؛ یعنی بر اساس عملکرد حضرت، وظیفه انسان نیز در شرایط مشابه با آن زمان، صلح و مصالحه است.

بررسی مقدمات و شرایط و عللی که صلح را ایجاب کرد و دقت در کیفیت وقوع صلح و مواد صلحنامه و موشکافی نتایج شیرین صلح برای جناح حق و ضربه‌های سهمگین آن بر جناح باطل به‌خوبی روشن می‌کند که صلح آن حضرت در حقیقت انقلاب سبزی بود که زمینه انقلاب سرخ حسینی را فراهم ساخت و این نرمش قهرمانانه در کنار آن جنبش ظلم‌ستیزانه، پایه‌ریز انقلاب علمی امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام در عصر طلایی خلأ انتقال قدرت از بنی‌امیه به بنی‌عباس گشت و به این ترتیب، اسلام ناب محمدی که در تشیع جلوه‌گر بود، نهال خود را آبیاری نمود و به درخت تنومندی تبدیل کرد.

 

چگونگی شهادت امام حسن علیه السلام

حکومت اموی پس از تحمیل صلح بر امام حسن علیه السلام گرچه به بسیاری از اهداف خود رسیده بود، ولی هم چنان وجود امام حسن علیه السلام مانع از به اجرا درآوردن برخی از نیّات پلید آنان بود. از جمله اهدافی که معاویه دنبال می‌کرد تعیین جانشین برای خود بود. وی از اجرای این تصمیم که برخلاف مفاد صلح نامه او با امام حسن علیه السلام بود وحشت داشت و می‌دانست که اگر در زمان حیات آن حضرت به چنین کاری دست بزند، بدون شک با مخالفت شدید حسن بن علی علیه السلام روبه رو خواهد شد.

بر این اساس تصمیم گرفت از هر راه ممکن امام علیه السلام را به شهادت برساند. پس از بررسی‌های زیاد جعده همسر امام حسن علیه السلام را مناسب‌ترین فرد برای تحقق بخشیدن به این هدف پلید دید. آن گاه به صورت محرمانه و با ارسال صدهزار درهم به جعده، به او قول داد که اگر امام حسن علیه السلام را به شهادت برساند او را به همسری یزید درخواهد آورد. بدین وسیله جعده آن حضرت را با ریختن زهر در آب آشامیدنی مسموم کرد و طولی نکشید بر اثر آن، امام حسن علیه السلام به شهادت رسید و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد. برای کسب اطلاعات دقیق‌تر در مورد نحوه شهادت امام حسن مجتبی به صفحه لینک شده مراجعه نمایید.

 

تاریخ شهادت امام حسن

 

وصیت امام حسن علیه السلام

چون امام حسن علیه السلام را مسموم کردند و حال او دگرگون شد برادرشان امام حسین علیه السلام به بالین آن حضرت حاضر شدند. وقتی جویای احوال او گشتند امام حسن علیه السلام فرمودند: «خود را در اوّلین روز از روز‌های آخرت و آخرین روز از روز‌های دنیا می‌بینم». در ادامه، این گونه وصیت فرمودند: «گواهی می‌دهم به وحدانیت خدا و این که برای او شریکی نیست و تنها او سزاوار پرستش است. هرکه اطاعت او را در پیش گیرد رستگار می‌شود و هرکه نافرمانی اش کند گم راه می‌گردد و کسی که از گناهان و تقصیراتش به نزد او توبه کند هدایت می‌شود.‌ای حسین، جنازه مرا در کنار جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم دفن کن به شرط آن که کسی مانع این کار نباشد. اگر تو را از این کار باز داشتند مبادا بر آن پافشاری کنی؛ چون راضی نیستم به خاطر این کار قطره‌ای خون به زمین ریخته شود».

تاریخ شهادت امام حسن مجتبی ۱۴۰۱ (روایت معتبر ۷ صفر)

این تاریخ برابر است با یکشنبه ۱۳ شهریور ۱۴۰۱

تاریخ شهادت امام حسن مجتبی ۱۴۰۱ (روایت ۲۸ صفر)

این تاریخ برابر است با یکشنبه ۳ مهر ۱۴۰۱

کلام آخر
فرا رسیدن سالروز شهادت امام حسن مجتبی (ع) را به تمام شیعیان میهن اسلامی‌مان تسلیت می‌گوییم. لطفا نظرات خود را با ما و سایر همراهان مجله ستاره به اشتراک بگذارید.
یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
وب گردی:
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید