معرفی برخی از داروهای ادرار آور

فوروسماید (Furosemide) و هیدروکلروتیازید (Hydrochlorothiazide) از داروهای ادرار آور هستند که به منظور درمان پرفشاری خون تجویز می‌شوند. داروهای ادرار آور هر کدام عوارض خاصی دارند. کاهش فشار خون، سردرد و بروز اختلالات گوارشی برخی از عوارض مشترک این داروها می‌باشند. از این دارو به طور غیرعلمی برای کاهش وزن هم استفاده می‌شود.

ستاره |‌ سرویس سلامت – داروهای ادرار آور در برخی از موارد مثل درمان فشار خون بالا مورد استفاده قرار می‌گیرند. این داروها که با عنوان داروهای دیورتیک هم شناخته می‌شوند با تاثیری که بر روی کلیه‌ها می‌گذارند باعث افزایش حجم ادرار می‌شوند. علاوه بر کنترل افزایش فشار خون، از داروهای ادرار آور در مواردی مثل بیماری‌های کلیوی، مسمومیت‌های دارویی و نارسایی قلبی هم استفاده می‌شود.

اگرچه از این داروها به صورت غیرعلمی برای کاهش وزن استفاده می‌شود اما نکته حائز اهمیت این است که استفاده خودسرانه از این داروها ممکن است باعث ابتلا به بیماری‌های جدی دیگر مثل دیابت شود؛ چراکه این داروها با کاهش حجم مایعات بدن مواد شیمیایی ضروری مثل پتاسیم را هم کاهش می‌دهند. این داروها تنها در دو هفته ابتدای مصرف سبب افزایش ادرار می‌شوند. در ادامه به معرفی برخی از داروهای ادرار آور می‌پردازیم.

 

ادرار کردن

 

 معرفی برخی از داروهای ادرار آور

۱. فوروسماید

 

قرص فوروسماید

 

فوروسماید (Furosemide) از داروهای ادرارآور است که به منظور دفع آب از بدن و درمان پرفشاری خون تجویز می‌شود. این دارو برای درمان کم ادراری ناشی از نارسایی کلیوی و همچنین درمان پرفشاری خون، کاهش وزن، ادم ریه حاد، آسیت و… استفاده می‌شود. توجه داشته باشید که این دارو افزایش فشار خون را درمان نمی‌كند، بلكه آن را كنترل می‌نماید. از این رو مصرف این دارو ممكن است تا آخر عمر ضروری باشد. این دارو در موارد بی‌ادراری و عیب کار کلیه باید با احتیاط فراوان مصرف شود. فوروسماید باعث افزایش دفع آب و نمک از طریق کلیه‌ها شده و به شکل قرص و آمپول دردسترس می‌باشد.

مقدار مصرف: میزان اولیه دارو ۴۰ میلی‌گرم و به صورت یک بار در روز است كه با توجه به پاسخ بیمار این میزان می‌تواند کمتر یا بیشتر شود. مصرف دارو با غذا ممکن است میزان جذب آن را کمی کاهش دهد.

عوارض: کاهش فشارخون، تهوع، اختلالات گوارشی، افزایش اوره خون و نقرس، افزایش موقت غلظت کلسترول و تری گلیسرید، کاهش سدیم خون، افزایش دفع کلسیم، تشنگی، اسهال، یبوست، سردرد، احساس سبکی سر، ضعف و حملات نقرس

 

۲. هیدروکلروتیازید

 

قرص هیدروکلروتیازید

 
هیدروکلروتیازید (Hydrochlorothiazide) از داروهای ادرارآور است که برای درمان فشار خون بالا توسط پزشک تجویز می‌شود. توجه داشته باشید که این دارو افزایش فشار خون را درمان نمی‌کند، بلکه آن را کنترل می‌نماید. بر همین اساس مصرف آن ممکن است تا آخر عمر ضروری باشد. این دارو همچنین به منظور درمان سنگ کلیه و ورم‌های ایجاد شده در زانو و دیگر نواحی بدن که بر اثر حملات قلبی و آسیب به کلیه ایجاد شده است مورد استفاده قرار می‌گیرد.

طی درمان با این دارو بهتر است از رژیم غذایی سرشار از کلسیم استفاده کنید. مصرف هیدروکلروتیازید با غذا جذب دارو را افزایش می‌دهد. در صورتیکه دچار بیماری‌هایی مثل بی‌ادراری یا مشکلات مربوط به کلیه هستید این دارو را با احتیاط باید مصرف کنید.

مقدار مصرف:  برای درمان بی‌ادراری در بزرگسالان میزان ۱۰۰–۲۵ میلی‌گرم از این دارو یک یا دوبار در روز، یک روز در میان یا یک بار در روز به مدت ۵–۳ روز در هفته مصرف شود. همچنین برای درمان فشار خون بالا همین مقدار دارو به صورت مقدار واحد یا در دو مقدار تقسیم می‌شود.

عوارض: کاهش فشار خون وضعیتی، ناراحتی معده، سرگیجه، سردرد، کاهش توانایی جنسی، کمی پتاسیم، منیزیم و سدیم خون، زیادی کلسیم خون، زیادی اسید اوریک خون، نقرس، افزایش قند خون و کلسترول پلاسما

 

چنانچه به فشار خون بالا مبتلا هستید بهتر است با روش‌های درمان آن آشنا شده و اگر علاقه‌مند به درمان‌های خانگی هستید پیشنهاد می‌کنیم با درمان خانگی فشار خون بالا در طب سنتی هم آشنا شوید.

امیدواریم از این مطلب استفاده کافی را برده باشید. خواهشمندیم درصورتیکه تجربه مصرف هرکدام این داروها را داشته و دیدگاهی در این باره دارید با دیگر خوانندگان مجله “ستاره” در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
وب گردی:
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید