سوره جاثیه – صفحه ۴۲۱ قران

 

آیات استخاره سوره جاثیه به همراه ترجمه

سوره جاثیه (صفحه ۴۲۱)

وَیَومَ تَقُومُ ﭐلسَّاعَةُ یَوْمَئِذٍ یَخْسَرُ ﭐلْمُبْطِلُونَ (۲۷)

مالکیت و حاکمیت آسمان‌ها و زمین براى خداست؛ و آن روز که قیامت برپا شود اهل باطل زیان مى‏ بینند! (۲۷)

❈❈❈

وَتَرَىٰ کُلَّ أُمَّةٍ جَاثِیَةً کُلُّ أُمَّةٍ تُدْعَىٰ إِلَىٰ کِتَابِهَا ﭐلْیَوْمَ تُجْزَوْنَ مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ (۲۸)

در آن روز هر امتى را مى‏ بینى (که از شدت ترس و وحشت) بر زانو نشسته؛ هر امتى بسوى کتابش خوانده مى ‏شود، و (به آن‌ها مى ‏گویند:) امروز جزاى آنچه را انجام مى ‏دادید به شما مى ‏دهند! (۲۸)

❈❈❈

هَـٰذَا کِتَابُنَا یَنطِقُ عَلَیْکُم بِـﭑلْحَقِّ إِنَّا کُنَّا نَسْتَنسِخُ مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ (۲۹)

این کتاب ما است که بحق با شما سخن مى‏ گوید (و اعمال شما را بازگو مى‏ کند)؛ ما آنچه را انجام مى ‏دادید مى ‏نوشتیم! (۲۹).

❈❈❈

فَأَمَّا ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ﭐلصَّالِحَاتِ فَیُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِی رَحْمَتِهِ ذَالِکَ هُوَ ﭐلْفَوْزُ ﭐلْمُبِینُ (۳۰)

اما کسانى که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، پروردگارشان آن‌ها را در رحمت خود وارد مى‏کند؛ این همان پیروزى بزرگ است! (۳۰).

❈❈❈

وَأَمَّا ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ أَفَلَمْ تَکُنْ ءَایَاتِی تُتْلَىٰ عَلَیْکُمْ فَـﭑسْتَکْبَرْتُمْ وَکُنتُمْ قَوْماً مُّجْرِمِینَ (۳۱)

اما کسانى که کافر شدند (به آن‌ها گفته مى ‏شود:) مگر آیات من بر شما خوانده نمى ‏شد و شما استکبار کردید و قوم مجرمى بودید؟! (۳۱)

❈❈❈

وَإِذَا قِیلَ إِنَّ وَعْدَ ﭐللَّهِ حَقٌّ وَﭐلسَّاعَةُ لَا رَیْبَ فِیهَا قُلْتُم مَّا نَدْرِی مَا ﭐلسَّاعَةُ إِن نَّظُنُّ إِلَّا ظَنّاً وَمَا نَحْنُ بِمُسْتَیْقِنِینَ (۳۲)

و هنگامى که گفته مى ‏شد: «وعده خداوند حق است، و در قیامت هیچ شکى نیست‏»، شما مى ‏گفتید: «ما نمى ‏دانیم قیامت چیست؟ ما تنها گمانى در این باره داریم، و به هیچ ‏وجه یقین نداریم!» (۳۲)

❈❈❈

وَبَدَا لَهُمْ سَیِّئَاتُ مَا عَمِلُواْ وَحَاقَ بِهِم مَّا کَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ (۳۳)

و بدیهاى اعمالشان براى آنان آشکار مى‏ شود، و سرانجام آنچه را استهزا مى ‏کردند آن‌ها را فرا مى‏ گیرد! (۳۳)

❈❈❈

وَقِیلَ ﭐلْیَوْمَ نَنسَاکُمْ کَمَا نَسِیتُمْ لِقَاءَ یَوْمِکُمْ هَـٰذَا وَمَأْوَاکُمُ ﭐلنَّارُ وَمَا لَکُم مِّن نَّاصِرِینَ (۳۴)

و به آن‌ها گفته مى ‏شود: امروز شما را فراموش مى‏ کنیم همان‏گونه که شما دیدار امروزتان را فراموش کردید؛ و جایگاه شما دوزخ است و هیچ یاورى ندارید! (۳۴)

❈❈❈

ذَالِکُم بِأَنَّکُمُ ﭐتَّخَذْتُمْ ءَایَاتِ ﭐللَّهِ هُزُواً وَغَرَّتْکُمُ ﭐلْحَیَاةُ ﭐلدُّنْیَا فَـﭑلْیَوْمَ لَا یُخْرَجُونَ مِنْهَا وَلَا هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ (۳۵)

این بخاطر آن است که شما آیات خدا را به مسخره گرفتید و زندگى دنیا شما را فریب داد! «امروز نه آنان را از دوزخ بیرون مى ‏آورند، و نه هیچ‏گونه عذرى از آن‌ها پذیرفته مى ‏شود! (۳۵)

❈❈❈

فَلِلَّهِ ﭐلْحَمْدُ رَبِّ ﭐلسَّمَاوَاتِ وَرَبِّ ﭐلْأَرْضِ رَبِّ ﭐلْعَالَمِینَ (۳۶)

پس حمد و ستایش مخصوص خداست، پروردگار آسمان‌ها و پروردگار زمین و پروردگار همه جهانیان! (۳۶)

❈❈❈

وَلَهُ ﭐلْکِبْرِیَاءُ فِی ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضِ وَهُوَ ﭐلْعَزِیزُ ﭐلْحَکِیمُ (۳۷)

و براى اوست کبریا و عظمت در آسمان‌ها و زمین، و اوست عزیز و حکیم! (۳۷)