سوره غافر و فصلت – صفحه ۳۹۹ قران

 

آیات استخاره سوره غافر و فصلت به همراه ترجمه

سوره غافر و فصلت (صفحه ۳۹۹)

وَيُرِيکُمْ ءَايَاتِهِ فَأَيَّ ءَايَاتِ ﭐللَّهِ تُنکِرُونَ(۸۱)

او آياتش را همواره به شما نشان مى ‏دهد؛ پس كدام يك از آيات او را انكار مى ‏كنيد؟! (۸۱)

❈❈❈

أَفَلَمْ يَسِيرُواْ فِي ﭐلْأَرْضِ فَيَنظُرُواْ کَيْفَ کَانَ عَاقِبَةُ ﭐلَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ کَانُواْ أَکْثَرَ مِنْهُمْ وَأَشَدَّ قُوَّةً وَءَاثَاراً فِي ﭐلْأَرْضِ فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا کَانُواْ يَکْسِبُونَ(۸۲)

آيا روى زمين سير نكردند تا ببينند عاقبت كسانى كه پيش از آنها بودند چه شد؟! همانها كه نفراتشان از اينها بيشتر، و نيرو و آثارشان در زمين فزونتر بود؛ اما هرگز آنچه را به دست مى ‏آوردند نتوانست آنها را بى‏ نياز سازد (و عذاب الهى را از آنان دور كند)! (۸۲)

❈❈❈

فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِـﭑلْبَيِّنَاتِ فَرِحُواْ بِمَا عِندَهُم مِّنَ ﭐلْعِلْمِ وَحَاقَ بِهِم مَّا کَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ(۸۳)

هنگامى كه رسولانشان دلايل روشنى براى آنان آوردند، به دانشى كه خود داشتند خوشحال بودند (و غير آن را هيچ مى‏ شمردند)؛ ولى آنچه را (از عذاب) به تمسخر مى‏ گرفتند آنان را فراگرفت! (۸۳)

❈❈❈

فَلَمَّا رَأَوْاْ بَأْسَنَا قَالُواْ ءَامَنَّا بِـﭑللَّهِ وَحْدَهُ وَکَفَرْنَا بِمَا کُنَّا بِهِ مُشْرِکِينَ(۸۴)

هنگامى كه عذاب (شديد) ما را ديدند گفتند: «هم اكنون به خداوند يگانه ايمان آورديم و به معبودهايى كه همتاى او مى ‏شمرديم كافر شديم!» (۸۴)

❈❈❈

فَلَمْ يَکُ يَنفَعُهُمْ إِيمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْاْ بَأْسَنَا سُنَّتَ ﭐللَّهِ ﭐلَّتِي قَدْ خَلَتْ فِي عِبَادِهِ وَخَسِرَ هُنَالِکَ ﭐلْکَافِرُونَ(۸۵)

اما هنگامى كه عذاب ما را مشاهده كردند، ايمانشان براى آنها سودى نداشت!اين سنت خداوند است كه همواره در ميان بندگانش اجرا شده، و آنجا كافران زيانكار شدند! (۸۵)

❈❈❈

سوره فصلت

 

بِسْمِ ﭐللَّهِ ﭐلرَّحْمَـٰنِ ﭐلرَّحِيمِ

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

❈❈❈

حم(۱)تَنْزِيلٌ مِّنَ ﭐلرَّحْمَـٰنِ ﭐلرَّحِيمِ(۲)

حم (۱) اين كتابى است كه از سوى خداوند رحمان و رحيم نازل شده است؛ (۲)

❈❈❈

کِتَابٌ فُصِّلَتْ ءَايَاتُهُ قُرْءَاناً عَرَبِيّاً لِّقَوْمٍ يَعْلَمُونَ(۳)

كتابى كه آياتش هر مطلبى را در جاى خود بازگو كرده، در حالى كه فصيح و گوياست براى جمعيتى كه آگاهند! (۳)

❈❈❈

بَشِيراً وَنَذِيراً فَأَعْرَضَ أَکْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ(۴)

قرآنى كه بشارت دهنده و بيم دهنده است؛ ولى بيشتر آنان روى گردان شدند؛ از اين رو چيزى نمى ‏شنوند! (۴)

❈❈❈

وَقَالُواْ قُلُوبُنَا فِي أَکِنَّةٍ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ وَفِي ءَاذَانِنَا وَقْرٌ وَمِن بَيْنِنَا وَبَيْنِکَ حِجَابٌ فَـﭑعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ(۵)

آنها گفتند: «قلبهاى ما نسبت به آنچه ما را به آن دعوت مى ‏كنى در پوششهايى قرار گرفته و در گوشهاى ما سنگينى است، و ميان ما و تو حجابى وجود دارد؛ پس تو بدنبال عمل خود باش، ما هم براى خود عمل مى ‏كنيم!» (۵)

❈❈❈

قُلْ إِنَّمَا أَنَاْ بَشَرٌ مِّثْلُکُمْ يُوحَىٰ إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَـٰهُکُمْ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ فَـﭑسْتَقِيمُواْ إِلَيْهِ وَﭐسْتَغْفِرُوهُ

بگو: من فقط انسانى مثل شما هستم؛ اين حقيقت بر من وحى مى ‏شود كه معبود شما معبودى يگانه است؛ پس تمام توجه خويش را به او كنيد و از وى آمرزش طلبيد