سوره یوسف – صفحه ۲۰۱ قران

 

آیات استخاره سوره یوسف به همراه ترجمه 

سوره یوسف (صفحه ۲۰۱)

وَﭐسْأَلِ ﭐلْقَرْیَةَ ﭐلَّتِی کُنَّا فِیهَا وَﭐلْعِیْرَ ﭐلَّتِی أَقْبَلْنَا فِیهَا وَإِنَّا لَصَادِقُونَ (۸۲)

(و اگر اطمینان ندارى) از آن شهر که در آن بودیم سؤال کن، و نیز از آن قافله که با آن آمدیم (بپرس)! و ما (در گفتار خود) صادق هستیم!» (۸۲)

❈❈❈

قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَکُمْ أَنفُسُکُمْ أَمْراً فَصَبْرٌ جَمِیلٌ عَسَى ﭐللَّهُ أَن یَأْتِیَنِی بِهِمْ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ ﭐلْعَلِیمُ ﭐلْحَکِیمُ (۸۳)

(یعقوب) گفت: «(هواى) نفس شما، مساله را چنین در نظرتان آراسته است! من صبر مى‏ کنم، صبرى زیبا (و خالى از کفران)! امیدوارم خداوند همه آن‌ها را به من بازگرداند؛ چرا که او دانا و حکیم است! (۸۳)

❈❈❈

وَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ یَا أَسَفَىٰ عَلَىٰ یُوسُفَ وَﭐبْیَضَّتْ عَیْنَاهُ مِنَ ﭐلْحُزْنِ فَهُوَ کَظِیمٌ (۸۴)

و از آن‌ها روى برگرداند و گفت: «وا اسفا بر یوسف!» و چشمان او از اندوه سفید شد، اما خشم خود را فرو مى‏ برد (و هرگز کفران نمى ‏کرد)! (۸۴)

❈❈❈

قَالُواْ تَـﭑللَّهِ تَفْتَأُ تَذْکُرُ یُوسُفَ حَتَّىٰ تَکُونَ حَرَضاً أَوْ تَکُونَ مِنَ ﭐلْهَالِکِینَ (۸۵)

گفتند: «به خدا تو آنقدر یاد یوسف مى‏ کنى تا در آستانه مرگ قرار گیرى، یا هلاک گردى!» (۸۵)

❈❈❈

قَالَ إِنَّمَا أَشْکُواْ بَثِّی وَحُزْنِی إِلَى ﭐللَّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ ﭐللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (۸۶)

گفت: «من غم و اندوهم را تنها به خدا مى‏ گویم (و شکایت نزد او مى‏برم)! و از خدا چیزهایى مى ‏دانم که شما نمى‏ دانید! (۸۶)

❈❈❈

یَا بَنِیَّ ﭐذْهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن یُوسُفَ وَأَخِیهِ وَلَا تَیْأَسُواْ مِن رَّوْحِ ﭐللَّهِ إِنَّهُ لَا یَیْأَسُ مِن رَّوْحِ ﭐللَّهِ إِلَّا ﭐلْقَوْمُ ﭐلْکَافِرُونَ (۸۷)

پسرانم! بروید، و از یوسف و برادرش جستجو کنید؛ و از رحمت خدا مایوس نشوید؛ که تنها گروه کافران، از رحمت خدا مایوس مى ‏شوند!» (۸۷)

❈❈❈

فَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَیْهِ قَالُواْ یَا أَیُّهَا ﭐلْعَزِیزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا ﭐلضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا ﭐلْکَیْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَیْنَا إِنَّ ﭐللَّهَ یَجْزِی ﭐلْمُتَصَدِّقِینَ (۸۸)

هنگامى که آن‌ها بر او (یوسف) وارد شدند، گفتند: «اى عزیز! ما و خاندان ما را ناراحتى فرا گرفته، و متاع کمى (براى خرید مواد غذایى) با خود آورده ‏ایم؛ پیمانه را براى ما کامل کن؛ و بر ما تصدق و بخشش نما، که خداوند بخشندگان را پاداش مى ‏دهد!» (۸۸)

❈❈❈

قَالَ هَلْ عَلِمْتُم مَّا فَعَلْتُم بِیُوسُفَ وَأَخِیهِ إِذْ أَنتُمْ جَاهِلُونَ (۸۹)

گفت: «آیا دانستید با یوسف و برادرش چه کردید، آنگاه که جاهل بودید؟!» (۸۹)

❈❈❈

قَالُواْ أَإِنَّکَ لَأَنتَ یُوسُفُ قَالَ أَنَاْ یُوسُفُ وَهَـٰذَا أَخِی قَدْ مَنَّ ﭐللَّهُ عَلَیْنَا إِنَّهُ مَن یَتَّقِ وَیِصْبِرْ فَإِنَّ ﭐللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ ﭐلْمُحْسِنِینَ (۹۰)

گفتند: «آیا تو همان یوسفى؟!» گفت: «(آرى) من یوسفم، و این برادر من است! خداوند بر ما منت گذارد؛ هر کس تقوا پیشه کند، و شکیبایى و استقامت نماید، (سرانجام پیروز مى‏شود؛) چرا که خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع نمى‏ کند!» (۹۰)

❈❈❈

قَالُواْ تَـﭑللَّهِ لَقَدْ ءَاثَرَکَ ﭐللَّهُ عَلَیْنَا وَإِن کُنَّا لَخَاطِئِینَ (۹۱)

گفتند: «به خدا سوگند، خداوند تو را بر ما برترى بخشیده؛ و ما خطاکار بودیم!» (۹۱)

❈❈❈

قَالَ لَا تَثْرِیبَ عَلَیْکُمُ ﭐلْیَوْمَ یَغْفِرُ ﭐللَّهُ لَکُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ ﭐلرَّاحِمِینَ (۹۲)

(یوسف) گفت: امروز ملامت و توبیخى بر شما نیست! خداوند شما را مى‏ بخشد؛ و او مهربانترین مهربانان است! (۹۲)