آیات استخاره سوره اعراف به همراه ترجمه
سوره اعراف (صفحه ۱۲۳)
مِن دُونِهِ أَوْلِیَاءَ قَلِیلًا مَّا تَذَکَّرُونَ (۳)
و از اولیا و معبودهاى دیگر جز او، اما کمتر متذکر مى شوید! (۳)
❈❈❈
وَکَم مِّن قَرْیَةٍ أَهْلَکْنَاهَا فَجَاءَهَا بَأْسُنَا بَیَاتاً أَوْ هُمْ قَائِلُونَ (۴)
چه بسیار شهرها و آبادیها که آنها را (بر اثر گناه فراوانشان) هلاک کردیم! و عذاب ما شب هنگام، یا در روز هنگامى که استراحت کرده بودند، به سراغشان آمد. (۴)
❈❈❈
فَمَا کَانَ دَعْوَاهُمْ إِذْ جَاءَهُمْ بَأْسُنَا إِلَّا أَن قَالُواْ إِنَّا کُنَّا ظَالِمِینَ (۵)
و در آن موقع که عذاب ما به سراغ آنها آمد، سخنى نداشتند جز اینکه گفتند: «ما ظالم بودیم!» (ولى این اعتراف به گناه، دیگر دیر شده بود؛ و سودى به حالشان نداشت.) (۵)
❈❈❈
فَلَنَسْأَلَنَّ ﭐلَّذِینَ أُرْسِلَ إِلَیْهِمْ وَلَنَسْأَلَنَّ ﭐلْمُرْسَلِینَ (۶)
به یقین، (هم) از کسانى که پیامبران به سوى آنها فرستاده شدند سؤال خواهیم کرد؛ (و هم) از پیامبران سؤال مى کنیم! (۶)
❈❈❈
فَلَنَقُصَّنَّ عَلَیْهِم بِعِلْمٍ وَمَا کُنَّا غَائِبِینَ (۷)
و مسلما (اعمالشان را) با علم (خود) براى آنان شرح خواهیم داد؛ و ما هرگز غایب نبودیم (بلکه همه جا حاضر و ناظر اعمال بندگان هستیم)! (۷)
❈❈❈
وَﭐلْوَزْنُ یَوْمَئِذٍ ﭐلْحَقُّ فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَـٰئِکَ هُمُ ﭐلْمُفْلِحُونَ (۸)
وزن کردن (اعمال، و سنجش ارزش آنها) در آن روز، حق است! کسانى که میزان هاى (عمل) آنها سنگین است، همان رستگارانند! (۸)
❈❈❈
وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَـٰئِکَ ﭐلَّذِینَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُم بِمَا کَانُواْ بِئَایَاتِنا یَظْلِمُونَ (۹)
و کسانى که میزان هاى (عمل) آنها سبک است، افرادى هستند که سرمایه وجود خود را، بخاطر ظلم و ستمى که نسبت به آیات ما مىکردند، از دست داده اند. (۹)
❈❈❈
وَلَقَدْ مَکَّنَّاکُمْ فِی ﭐلْأَرْضِ وَجَعَلْنَا لَکُمْ فِیهَا مَعَایِشَ قَلِیلًا مَّا تَشْکُرُونَ (۱۰)
ما تسلط و مالکیت و حکومت بر زمین را براى شما قرار دادیم؛ و انواع وسایل زندگى را براى شما فراهم ساختیم؛ اما کمتر شکرگزارى مى کنید! (۱۰)
❈❈❈
وَلَقَدْ خَلَقْنَاکُمْ ثُمَّ صَوَّرْنَاکُمْ ثُمَّ قُلْنَا لِلْمَلَائِکَةِ ﭐسْجُدُواْ لِئَادَمَ فَسَجَدُواْ إِلَّا إِبْلِیسَ لَمْ یَکُن مِّنَ ﭐلسَّاجِدِینَ (۱۱)
ما شما را آفریدیم؛ سپس صورت بندى کردیم؛ بعد به فرشتگان گفتیم: «براى آدم خضوع کنید!» آنها همه سجده کردند؛ جز ابلیس که از سجده کنندگان نبود. (۱۱)
❈❈❈
قَالَ مَا مَنَعَکَ أَلَّا تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُکَ قَالَ أَنَاْ خَیْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِی مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِینٍ (۱۲)
(خداوند به او) فرمود: «در آن هنگام که به تو فرمان دادم، چه چیز تو را مانع شد که سجده کنى؟» گفت: «من از او بهترم؛ مرا از آتش آفریده اى و او را از گل!» (۱۲)
❈❈❈
قَالَ فَـﭑهْبِطْ مِنْهَا فَمَا یَکُونُ لَکَ أَن تَتَکَبَّرَ فِیهَا فَـﭑخْرُجْ إِنَّکَ مِنَ ﭐلصَّاغِرِینَ (۱۳)
گفت: «از آن (مقام و مرتبه ات) فرود آى! تو حق ندارى در آن (مقام و مرتبه) تکبر کنى! بیرون رو، که تو از افراد پست و کوچکى! (۱۳)
❈❈❈
قَالَ أَنظِرْنِی إِلَىٰ یَوْمِ یُبْعَثُونَ (۱۴)
گفت: «مرا تا روزى که (مردم) برانگیخته مى شوند مهلت ده (و زنده بگذار!)» (۱۴)
❈❈❈
قَالَ إِنَّکَ مِنَ ﭐلْمُنظَرِینَ (۱۵)
فرمود: «تو از مهلت داده شدگانى!» (۱۵)
❈❈❈
قَالَ فَبِمَا أَغْوَیْتَنِی لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَکَ ﭐلْمُسْتَقِیمَ (۱۶)
گفت: «اکنون که مرا گمراه ساختى، من بر سر راه مستقیم تو، در برابر آنها کمین مى کنم! (۱۶)
❈❈❈
ثُمَّ لَئَاتِیَنَّهُم مِّن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَیْمَانِهِمْ وَعَن شَمَائِلِهِمْ وَلَا تَجِدُ أَکْثَرَهُمْ شَاکِرِینَ (۱۷)
سپس از پیش رو و از پشت سر، و از طرف راست و از طرف چپ آنها، به سراغشان مى روم؛ و بیشتر آنها را شکرگزار نخواهى یافت!» (۱۷)
❈❈❈
قَالَ ﭐخْرُجْ مِنْهَا مَذْؤُوماً مَّدْحُوراً لَّمَن تَبِعَکَ مِنْهُمْ لَأَمْلَأَنَّ
فرمود: از آن (مقام)، با ننگ و عار و خوارى، بیرون رو! و سوگند یاد مى کنم که هر کس از آنها از تو پیروى کند