سوره مائده – صفحه ۸۹ قران

آیات استخاره سوره مائده به همراه ترجمه

سوره مائده (صفحه ۸۹)

إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَن یَبْسُطُواْ إِلَیْکُمْ أَیْدِیَهُمْ فَکَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنکُمْ وَﭐتَّقُواْ ﭐللَّهَ وَعَلَى ﭐللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ ﭐلْمُؤْمِنُونَ (۱۱)

آن زمان که جمعى (از دشمنان)، قصد داشتند دست به سوى شما دراز کنند (و شما را از میان بردارند)، اما خدا دست آن‌ها را از شما باز داشت! از خدا بپرهیزید! و مؤمنان باید تنها بر خدا توکل کنند! (۱۱)

❈❈❈

وَلَقَدْ أَخَذَ ﭐللَّهُ مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ وَبَعَثْنَا مِنهُمُ ﭐثْنَیْ عَشَرَ نَقِیباً وَقَالَ ﭐللَّهُ إِنِّی مَعَکُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ ﭐلصَّلَوٰةَ وَءَاتَیْتُمُ ﭐلزَّکَوٰةَ وَءَامَنتُم بِرُسُلِی وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْرَضْتُمُ ﭐللَّهَ قَرْضاً حَسَناً لَّأُکَفِّرَنَّ عَنکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَلَأُدْخِلَنَّکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا ﭐلْأَنْهَارُ فَمَن کَفَرَ بَعْدَ ذَالِکَ مِنکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ ﭐلسَّبِیلِ (۱۲)

خدا از بنى اسرائیل پیمان گرفت؛ و از آنها، دوازده نقیب (سرپرست) برانگیختیم؛ و خداوند (به آنها) گفت: من با شما هستم! اگر نماز را برپا دارید، و زکات را بپردازید، و به رسولان من ایمان بیاورید و آن‌ها را یارى کنید، و به خدا قرض الحسنه بدهید (در راه او، به نیازمندان کمک کنید)، گناهان شما را مى ‏پوشانم (مى بخشم)؛ و شما را در باغهایى از بهشت، که نهر‌ها از زیر درختانش جارى است، وارد مى ‏کنم. اما هر کس از شما بعد از این کافر شود، از راه راست منحرف گردیده است. (۱۲)

❈❈❈

فَبِمَا نَقْضِهِم مِّیثَاقَهُمْ لَعنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِیَةً یُحَرِّفُونَ ﭐلْکَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ وَنَسُواْ حَظّاً مِّمَّا ذُکِّرُواْ بِهِ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَىٰ خَائِنَةٍ مِّنْهُمْ إِلَّا قَلِیلًا مِّنْهُمْ فَـﭑعْفُ عَنْهُمْ وَﭐصْفَحْ إِنَّ ﭐللَّهَ یُحِبُّ ﭐلْمُحْسِنِینَ (۱۳)

ولى بخاطر پیمان‏ شکنى، آن‌ها را از رحمت خویش دور ساختیم؛ و دلهاى آنان را سخت و سنگین نمودیم؛ سخنان (خدا) را از موردش تحریف مى ‏کنند؛ و بخشى از آنچه را به آن‌ها گوشزد شده بود، فراموش کردند؛ و هر زمان، از خیانتى (تازه) از آن‌ها آگاه مى‏ شوى، مگر عده کمى از آنان؛ ولى از آن‌ها درگذر و صرف ‏نظر کن، که خداوند نیکوکاران را دوست مى‏ دارد! (۱۳)

❈❈❈

وَمِنَ ﭐلَّذِینَ قَالُواْ إِنَّانَصَارَىٰ أَخَذْنَا مِیثَاقَهُمْ فَنَسُواْ حَظّاً مِّمَّا ذُکِّرُواْ بِهِ فَأَغْرَیْنَا بَیْنَهُمُ ﭐلْعَدَاوَةَ وَﭐلْبَغْضَاءَ إِلَىٰ یَوْمِ ﭐلْقِیَامَةِ وَسَوْفَ یُنَبِّئُهُمُ ﭐللَّهُ بِمَا کَانُواْ یَصْنَعُونَ (۱۴)

و از کسانى که ادعاى نصرانیت (و یارى مسیح) داشتند (نیز) پیمان گرفتیم؛ ولى آن‌ها قسمت مهمى را از آنچه به آنان تذکر داده شده بود فراموش کردند؛ از این رو در میان آنها، تا دامنه قیامت، عداوت و دشمنى افکندیم؛ و خداوند، (در قیامت) آن‌ها را از آنچه انجام مى ‏دادند (و نتایج آن)، آگاه خواهد ساخت. (۱۴)

❈❈❈

یَا أَهْلَ ﭐلْکِتَابِ قَدْ جَاءَکُمْ رَسُولُنَا یُبَیِّنُ لَکُمْ کَثِیراً مِّمَّا کُنتُمْ تُخْفُونَ مِنَ ﭐلْکِتَابِ وَیَعْفُواْ عَن کَثِیرٍ قَدْ جَاءَکُم مِّنَ ﭐللَّهِ نُورٌ وَکِتَابٌ مُّبِینٌ (۱۵)

اى اهل کتاب! پیامبر ما، که بسیارى از حقایق کتاب آسمانى را که شما کتمان مى ‏کردید روشن مى ‏سازد، به سوى شما آمد؛ و از بسیارى از آن، (که فعلا افشاى آن مصلحت نیست) صرف نظر مى ‏نماید. (آرى) از طرف خدا، نور و کتاب آشکارى به سوى شما آمد. (۱۵)

❈❈❈

یَهْدِی بِهِ ﭐللَّهُ مَنِ ﭐتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ ﭐلسَّلَامِ وَیُخْرِجُهُم مِّنَ ﭐلظُّلُمَاتِ إِلَى ﭐلنُّورِ بِإِذْنِهِ وَیَهْدِیهِمْ إِلَىٰ

خداوند به برکت آن، کسانى را که از خشنودى او پیروى کنند، به راه‏هاى سلامت، هدایت مى‏ کند؛ و به فرمان خود، از تاریکی‌ها به سوى روشنایى مى ‏برد؛ و آن‌ها را رهبرى مى ‏نماید