قدیمی ترین عکس محمد بحرانی

«من و بسیاری از هم نسلان من شاید فقط چهار یا پنج عکس از دوران کودکی خود داشته باشند…چهار یا پنج عکسی که هر از گاهی به بهانه های مختلف مثلا روز تولد به آنها خیره می شوند و سعی می کنند از لابلای رنگهای نه چندان درخشان آنها روزهای محو کودکی شان را به یاد بیاورند…من و هم نسلان من فاصله های محو بین آن عکس ها را با تخیل می سازند…می نشینند و به گوشه ای خیره می شوند و بعد…اَاَاَه این مال اون روزه که خالجان اینا اومده بودن خونمون و تو حیاط زیر آفتاب داشتیم کاهو سرکه می خوردیم….واای این مال اون روزه که آبجی مریم از سر راه مدرسه اش برام از این دونه گیاه ها که تو هوا می چرخه جمع کرده بود…اوه اینو…اینجا مامان قول داده بود از سفر سوریه اش برام آتاری بیاره ولی نتونسته بود بخره و من تو عکس چشمام از گریه خیسه….بله…ما نسل تخیلیم…و چه خوب…چه خوب که اجازه داریم با تخیل هر رنگی که دوست داریم به کودکی مان بزنیم بدون آنکه نگران مسابقه ی مگا پیکسلها باشیم…من کودکی ام را همانگونه که گذشت دوست دارم.

پی نوشت : این قدیمی ترین تصویری است که از خودم دارم.

پی نوشت دو : عکاس عکس فاطمه ی بحرانی ، مادرم است.

پی نوشت سه : امروز روز تولد من است….»