نویسنده: مجله ستاره
بروزرسانی: ۱۱ آذر ۱۴۰۰
ستاره | سرویس مذهبی- ازدواج نمی کنم چون مادرم نیاز به مراقبت دارد! بعضی از دخترها و پسرها که والدین پیری دارند و خود را در قبال آن ها مسئول می دانند برای این که بتوانند به نحو احسن از آن ها مراقبت کنند قید ازدواج کردن را می زنند. آیا این شیوه صحیحی برای نگهداری از والدین است؟ ایا راهکاری برای این مساله وجود دارد؟
ازدواج نمی کنم چون مادرم نیاز به مراقبت دارد!
پاسخ بسیاری از جوانان به سوال چرا ازدواج نمی کنی این است:
من ازدواج نمی کنم چون مادر پیری دارم که برای من زحمت زیادی کشیده است و در حال حاضر غیر از من کسی را ندارد. اگر ازدواج کنم چه کسی از او مراقبت خواهد کرد؟
اگر مادرت ازدواج نمی کرد چه می شد؟
مسلما ازدواج نکردن شما کاری خلاف عرف طبیعت است. تصور کنید که مادرتان هم در چنین شرایطی اگر قرار داشت و این تصمیم را می گرفت شما هیچ گاه به وجد نمی آمدید و او الان در تنهایی کامل به سر می برد و خدا می داند که چگونه احتیاجات خودش را برطرف می کرد. حال اگر شما هم چنین تصمیم بگیرید در آینده اگر نیاز به کمک داشتید واقعا تنها خواهید بود و کسی نیست که کمک تان کند. مطمئن باشید که مادر شما هم آرزویش دیدن خوشبختی شماست و دوست دارد که هر چه زودتر شما را همراه با همسرتان ببیند.
آرزوی والدین شادی فرزند است
در چنین شرایطی بهترین راه این است که ازدواج کنید ولی می توانید از همان ابتدا با شریک زندگی خود شرط کنید که باید مراقب مادر خود باشید و او را تنها نگذارید. حتی می توانید با همسر به توافق برسید که برای مادرتان پرستار بگیرید و روزانه ساعتی را به بودن در کنار او اختصاص دهید.
نگهداری از والدین در آیات قرآن
نگهداری از والدین در سن کهولت و تامین نفقه و سایر نیازهای آنها بر عهده فرزندان است و این امر بر فرزند واجب است. خداوند می فرماید:
«وَ قَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِیاهُ وَ بِالْوَالِدَینِ إِحْسَانًا إِمَّا یبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَ لاَ تَنْهَرْهُمَا وَ قُل لَّهُمَا قَوْلاً كَرِیمًا» (اسراء ۲۳).
«و پروردگارت فرمان داده: جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید هر گاه یکی از آن دو، یا هر دوی آنها نزد تو به سن پیری رسند کمترین اهانتی به آنها روا مدار! و بر آنها فریاد مزن! و گفتار لطیف و سنجیده و بزرگوارانه به آنها بگو»
بر طبق این آیه مبارکه در می یابیم که احسان نسبت به والدین واجب و فرض است و اگر والدین پیر و ناتوان شوند، خدمت رسانی و احسان نسبت به آنها واجب تر هم می شود و فرزندانشان باید تمامی نیازهای مالی و غذایی و پوشاک و مسکن آنها را در حد توان برآورده کنند؛ خصوصا هرگاه یکی از والدین مریض باشد، فرزندانش باید برای درمان و مراقبت از او در این دوران تمام تلاش خود را انجام دهند و برای آنها جایز نیست که در این شرایط او را رها کنند، وگرنه به شدت گناهکار خواهند شد و عقاب سختی در انتظارشان خواهد بود.
بنابراین بر شما واجب و فرض است که از مادر پیر و مریض خود به نیکویی مراقبت کنید و او را نزد پزشک برده و هرگاه نیاز به دارو داشت برایش به بهترین شیوه تهیه کنید و نباید به خاطر مراقبت از او بر وی منت بگذارید یا با حالت ناخشنودانه با او رفتار کنید. شما جایز نیستید که به خاطر همسرتان او (مادر) را رها کنید یا او را در یک خانه تنها بگذارید اما می توانید برای آن که همسرتان معترض نشود، برای مادرتان یک خدمتکار استخدام کنید تا کارهای او را انجام دهد و همسرتان نیز فرصت کارهای خود را داشته باشد.
فائزه
من کاملا با این مطلب مخالفم بنظرم برای هرچیزی راهی هست چون دختری ک بالای سی سال داشته باشد با درامد مکفی میتونه خیلی راحت سرپرستی بچه ای رو قبول کنه و ازش نگهداری کنه درست مثل بچه خود ادم اگر در حق بنده خدا کاری کنی خدا اونو بی جواب نمیزاره اون دختر هم بالاخره بزرگ میشه مراقب مادر پیرش هست خیلی از فرزندان هستن الان با وجود اینکه از پدرو مادر خودشون هستن هیچوقت نگهدار پدر یا مادر نبودن این تنها دلیل برای ازدواج نیست ادم بچه بیاره برای مراقبت از دوران پیری بالاخره بچه زندگی خودش داره، برای این بچه میتونه هر اتفاقی بیفته که تهش به نگهداری ختم نشه … در اخر خواستم خدمتتون عرض کنم که الان خانواده هایی هستن که بیشترین وابستگی رو به فرزند خودشون بیشترین علاقه و مهر و محبت دارن که اصلا حتی گاهی اون فرزند به ازدواج هم محتاج نیست پس چه اشکالی داره از همدیگه جدا نشن و باهم دیگه زندگی کنن خیلی وقتا مستقل شدن پیامدهای خوبی برای ادمها نداره، حداقل خانمها منظورم هست پس بهتره باب میل کسی عمل بشه که واقعا از ته قلب دوست داره بابت سرپرستی دخترها بگم که اصلا بابت هزینه ها و مخارج منشا درامد اصلا جای نگرانی نیست چون همه چیز با گذر زمان بدست میاد شاید الان بخاطر بیکاری منبع درامدی برات نباشه و این برات یه مانع بزرگ باشه ولی همیشه که اینطور نیست بالاخره همه ادما یه روز به پول میرسن مورد بعدی اینکه خیلی به شرط دارایی و متمکن بودن گیر نمیدن چون جامعه شکلی شد که سختگیری های راجع به سرپرستی یک کودک به همین واسطه کمتر بشه