غزل شماره ۳۹۱ حافظ: خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن

معنی و تفسیر غزل شماره ۳۹۱ حافظ

خوشتر از فکر می‌ و جام چه خواهد بودن
تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن

چه کاری بهتر از دل‌مشغولی با جام و شراب خواهد بود؟ به این دو مشغولیم تا ببینیم که عاقبت چه پیش می‌آید.

غم دل چند توان خورد که ایام نماند
گو نه دل باش و نه ایام چه خواهد بودن

چقدر می‌توان برای دل غمخواری کرد که از عمر چیزی باقی نمانده است؟ به فرض که دل و فرجه حیات برجا و باقی نباشد، آن‌وقت چه می‌شود؟

مرغ کم‌حوصله را گو غم خود خور که بر او
رحم آن کس که نهد دام چه خواهد بودن

به مرغ ضعیف و ناشکیبا بگو که به فکر خودش باشد زیرا آن‌کس که برای گرفتاری او دام می‌گذارد بر او چه رحمی خواهد کرد؟

باده خور غم مخور و پند مقلد منیوش
اعتبار سخن عام چه خواهد بودن

شراب بنوش و غصه مخور و به اندرز تقلیدگر بی‌اراده گوش فرا مدار. حرف شخص عامی چه ارزشی می‌تواند داشته باشد؟

دست رنج تو همان به که شود صرف به کام
دانی آخر که به ناکام چه خواهد بودن

چه بهتر که آنچه را به دست می‌آوری در راه خواسته‌های دل به مصرف برسانی. آیا می‌دانی که پایان کار ناکامان حسرت به دل چه خواهد بود؟

پیر میخانه همی‌خواند معمایی دوش
از خط جام که فرجام چه خواهد بودن

دیشب مرشد و پیر مغان راز حکمت خطوط پیمانه شراب را شرح می‌داد و می‌گفت که برای هر خط سرانجام ما چه خواهد بود.

بردم از ره دل حافظ به دف و چنگ و غزل
تا جزای من بدنام چه خواهد بودن