غزل شماره ۳۷۶ حافظ: دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم

غزل شماره ۳۷۶ حافظ در خلال مدت حکومت شش ماهه شاه یحیی که مردی سخت لئیم و بخیل و نسبت به شاعران و هنرمندان بی‌اعتنا بود سروده شده است. حافظ این شعر را در فصل بهار سروده و به یارانش می‌گوید به خوشگذرانی بپردازیم و به سخن اهل دل عمل کنیم؛ کسی بخشندگی ندارد و زمان خوشی دارد از دست می‌رود، پس سجاده را فروخته و شراب بخریم.

تعبیر و تفسیر این غزل در فال حافظ شما

این روزها همچون بهار زندگی توست که همه شرایط برای شادمانی فراهم است، اکنون تا جایی که در توان داری بایستی اتفاقات پیش آمده را سخت مگیری و همراه دوستانت خوش باشی. غم‌ها و ناراحتی‌ها را از دل بیرون کن و به فکر شادی و شادمانی زندگی باش. اگر عاقل باشی می‌توانی غم‌ها را به شادی تبدیل کنی. حتی اگر در اطرافت هیچ حمایت‌کننده‌ای نداشته باشی و بقیه جلوی پایت سنگ بیندازند، تو دست از تلاش برای رسیدن به مقصود برندار. اگر به نتیجه مطلوب نرسیدی ناامید مباش، زندگی فراز و نشیب بسیار دارد. از چشم زخم افراد حسود به خدا پناه ببر. بهتر است این روزها حال دل خود را با صدای بلند جار نزنی.    

 

غزل شماره ۳۷۶ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی

 

متن غزل شماره ۳۷۶ حافظ

دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم
سخن اهل دل است این و به جان بنیوشیم
نیست در کس کرم و وقت طرب می‌گذرد
چاره آن است که سجاده به می بفروشیم
خوش هواییست فرح بخش خدایا بفرست
نازنینی که به رویش می گلگون نوشیم
ارغنون ساز فلک رهزن اهل هنر است
چون از این غصه ننالیم و چرا نخروشیم
گل به جوش آمد و از می نزدیمش آبی
لاجرم ز آتش حرمان و هوس می‌جوشیم
می‌کشیم از قدح لاله شرابی موهوم
چشم بد دور که بی مطرب و می مدهوشیم
حافظ این حال عجب با که توان گفت که ما
بلبلانیم که در موسم گل خاموشیم

 

غزل شماره ۳۷۶ حافظ
غزل شماره ۳۷۶ حافظ

 

معنی و تفسیر غزل شماره ۳۷۶ حافظ

بیت اول

دوستان وقت گل آن بِه که به عشرت کوشیم
سخن اهل دل است این و به جان بنیوشیم‌

ای یاران، بهتر است در فصل بهار به عیش و شادی مشغول شویم؛ این سخن را که از گفته‌های صاحبان ذوق و مکاشفه است، با تمام وجود پذیرا شویم.

 

✦✦✦✦

 

بیت دوم

نیست در کس کرم و وقت طرب می‌گذرد
چاره آن است که سجاده به می‌ بفروشیم

در کسی بخشندگی و جوانمردی نیست و زمان شادی از دست می‌رود، راهکار در آن است که جانماز عبادت را برای خرید شراب بفروشیم.

 

✦✦✦✦

 

بیت سوم

خوش هواییست فرح‌بخش خدایا بفرست
نازنینی که به رویش می‌ گلگون نوشیم

هوایی مطبوع و نشاط انگیز است؛ خدایا، محبوب و یار نازپروری را به سوی ما بفرست که به شادی دیدارش شراب ارغوانی بنوشیم.

 

✦✦✦✦

 

بیت چهارم

ارغنون ساز فلک رهزن اهل هنر است
چون از این غصه ننالیم و چرا نخروشیم

چگونه از این غم و اندوه ننالیم و فریاد برنیاوریم که ارغنون‌نواز سپهر یعنی ستاره سعد زهره که به پشتیبانی هنرمندان مشهور است، اکنون راهزن و مانع پیشرفت هنرمندان شده است.

 

✦✦✦✦

 

بیت پنجم

گل به جوش آمد و از می‌ نزدیمش آبی
لاجرم ز آتش حرمان و هوس می‌جوشیم

گل به جوشش درآمد و ما از شراب بر چهره‌اش آبی نپاشیدیم؛ به ناچار خود از آتش نومیدی و بی‌نصیبی به حال جوشیدن افتاده‌ایم.

 

✦✦✦✦

 

بیت ششم‌

می‌کشیم از قدح لاله شرابی موهوم
چشم بد دور که بی مطرب و می‌ مدهوشیم

از پیاله گل لاله شرابی خیالی می‌نوشیم، چشم حسود دور و کور باد که بدون رامشگر و شراب سرمست و از خودبی‌خود شده هستیم.

 

✦✦✦✦

 

بیت هفتم

حافظ این حال عجب با که توان گفت که ما
بلبلانیم که در موسم گل خاموشیم‌

ای حافظ، با چه کسی می‌توان این رویداد شگفت‌انگیز را در میان نهاد که ما همچون بلبل‌هایی هستیم که به هنگام فصل بهار و شکفتن گل‌ها لب فروبسته‌ایم.

 

منبع: شرح جلالی بر حافظ با تصرف و تلخیص.

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
وب گردی:
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید