ایران تندر 1
آرشیو
سرویس:
موضوع:
قسمت:
از تاريخ:
تا تاریخ:
تعداد نتايج:
صفحه ۱ از ۹
آشنایی با ساز تنبور
دوتار (معرفی دوتارهای مناطق مختلف ایران)
معرفی ساز سنتور و انواع آن
۱۴ مرحله انتخاب کتاب خوب برای خواندن
۸ داستان کوتاه انگلیسی با ترجمه (از مبتدی تا سطح بالا)
غزل شماره 233 حافظ: دست از طلب ندارم تا کام من برآید
غزل شماره 232 حافظ: بر سر آنم که گر ز دست برآید
غزل شماره 231 حافظ: گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید
غزل شماره 230 حافظ: اگر به باده مشکین دلم کشد شاید
غزل شماره 229 حافظ: بخت از دهان دوست نشانم نمی‌دهد
غزل شماره 228 حافظ: گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شود
غزل شماره 227 حافظ: گر چه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود
غزل شماره 226 حافظ: ترسم که اشک در غم ما پرده‌در شود
غزل شماره 225 حافظ: ساقی حدیث سرو و گل و لاله می‌رود
غزل شماره 224 حافظ: خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود
غزل شماره 223 حافظ: هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود
غزل شماره 222 حافظ: از سر کوی تو هر کو به ملالت برود
غزل شماره 221 حافظ: چو دست بر سر زلفش زنم به تاب رود
معرفی ساز دیجیریدو و اولین نوازنده آن در ایران
غزل شماره 220 حافظ: از دیده خون دل همه بر روی ما رود
غزل شماره 219 حافظ: کنون که در چمن آمد گل از عدم به وجود
غزل شماره 218 حافظ: در ازل هر کو به فیض دولت ارزانی بود
غزل شماره 217 حافظ: مسلمانان مرا وقتی دلی بود
غزل شماره 216 حافظ: آن یار کز او خانه ما جای پری بود
غزل شماره 215 حافظ: به کوی میکده یا رب سحر چه مشغله بود
غزل شماره 214 حافظ: دیدم به خواب خوش که به دستم پیاله بود
غزل شماره 213 حافظ: گوهر مخزن اسرار همان است که بود
غزل شماره 212 حافظ: یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود
غزل شماره 211 حافظ: دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود
غزل شماره 210 حافظ: دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
غزل شماره 209 حافظ: قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود
غزل شماره 208 حافظ: خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود
غزل شماره 207 حافظ: یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود
غزل شماره 206 حافظ: پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود
غزل شماره 205 حافظ: تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود
غزل شماره 204 حافظ: یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود
غزل شماره 203 حافظ: سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود
غزل شماره 202 حافظ: بود آیا که در میکده‌ها بگشایند
غزل شماره 201 حافظ: شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند
غزل شماره 200 حافظ: دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند
غزل شماره 199 حافظ: واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند
غزل شماره 198 حافظ: گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند
غزل شماره 197 حافظ: شاهدان گر دلبری زین سان کنند
غزل شماره 196 حافظ: آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
حکایات سعدی؛ ۱۰ مورد از شیرین‌ترین حکایات بوستان
غزل شماره 195 حافظ: غلام نرگس مست تو تاجدارانند
غزل شماره 194 حافظ: سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
معرفی سازهای زهی
معرفی سبک های گیتار
غزل شماره 193 حافظ: در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند
غزل شماره 192 حافظ: سرو چمان من چرا میل چمن نمی کند
غزل شماره 191 حافظ: آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند
غزل شماره 190 حافظ: کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند
غزل شماره 189 حافظ: طایر دولت اگر باز گذاری بکند
غزل شماره 188 حافظ: مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند
غزل شماره 187 حافظ: دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
غزل شماره 186 حافظ: گر می فروش حاجت رندان روا کند
غزل شماره 185 حافظ: نقدها را بود آیا که عیاری گیرند
غزل شماره 184 حافظ: دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
غزل شماره 183 حافظ: دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
غزل شماره 182 حافظ: حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند
غزل شماره 181 حافظ: بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند
غزل شماره 180 حافظ: ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند
غزل شماره 179 حافظ: رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
غزل شماره 178 حافظ: هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
غزل شماره 177 حافظ: نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
غزل شماره 176 حافظ: سحرم دولت بیدار به بالین آمد
غزل شماره 175 حافظ: صبا به تهنیت پیر می فروش آمد
غزل شماره 172 حافظ: مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد
غزل شماره 173 حافظ: در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
غزل شماره 174 حافظ: عشق تو نهال حیرت آمد
غزل شماره 171 حافظ: دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد
غزل شماره 170 حافظ: زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد
غزل شماره 169 حافظ: یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد
آشنایی با سبک موسیقی هوی متال
معرفی ساز سرنا
غزل شماره 150 حافظ: ساقی ار باده از این دست به جام اندازد
غزل شماره 149 حافظ: دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمی‌گیرد
غزل شماره 148 حافظ: یارم چو قدح به دست گیرد
غزل شماره 147 حافظ: نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد
غزل شماره 146 حافظ: صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد
غزل شماره 145 حافظ: چه مستیست ندانم که رو به ما آورد
غزل شماره 168 حافظ: گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد
غزل شماره 167 حافظ: ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد
غزل شماره 166 حافظ: روز هجران و شب فرقت یار آخر شد
غزل شماره 165 حافظ: مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد
غزل شماره 164 حافظ: نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد
غزل شماره 163 حافظ: گل بی رخ یار خوش نباشد
غزل شماره 162 حافظ: خوش آمد گل وز آن خوشتر نباشد
غزل شماره 161 حافظ: کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد
غزل شماره 160 حافظ: خوش است خلوت اگر یار یار من باشد
غزل شماره 159 حافظ: نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد
غزل شماره 158 حافظ: من و انکار شراب این چه حکایت باشد
غزل شماره 157 حافظ: هر که را با خط سبزت سر سودا باشد
غزل شماره 156 حافظ: به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد
غزل شماره 155 حافظ: اگر روم ز پی اش فتنه‌ها برانگیزد
غزل شماره 154 حافظ: راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد
غزل شماره 153 حافظ: سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد
غزل شماره 152 حافظ: در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
غزل شماره 151 حافظ: دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد