غزل شماره ۳۱ حافظ میگوید آن شب عزیزی که مراد میبخشند امشب است، خدایا بر اثر تأثیر کدام ستاره است که چنین طالع باسعادتی به من روی آورده است؟ و در ادامه به وصف زیبایی معشوق میپردازد. شاعر در شب...
غزل شماره ۳۰ حافظ میگوید زلف تو با جاذبهای که دارد دلهای زیادی را به خود جذب کرده و رهایی از آن برای مردمان هوشیار هم بسیار طاقتفرساست چه برسد به من که مست عشق تو هستم. حافظ در انتهای...
غزل شماره ۲۹ حافظ میگوید اگر بدون معشوق به بهشت بروم و آنجا از شرابهای بهشتی به من بدهند، نزد من ارزشی ندارد و عین عذاب است؛ در ادامه به افراد هوشیاری و آگاهی از خطرات این دنیا را توصیه...
غزل شماره ۲۸ حافظ اشاره صریح به اقدامات خواجه قوامالدین وزیرِ شاه شیخ ابواسحاق و برگشت از عیش و عشرت به سوی حفظ شعائر دینی دارد. حافظ که به لطف وزیر شاه امیدوار است، به سبب حقوقی که او به...
غزل شماره ۲۷ حافظ از غزلهایی است که سرگذشتی عاشقانه را روایت میکند و به خوبی پیداست که مضمون آن ساخته و پرداخته فکر مبتکر شاعر است. شاعر عاشق در وصف زیباییهای معشوق اغراق میکند، یار خویش را از هرچه...
غزل شماره ۲۶ حافظ در وزن، قافیه، معنا، مضمون و اسلوب بیان، حاصل اندیشه و تصحیح و تکمیل عدهای از شاعران از قرن پنجم تا زمان حافظ است. در این شعر از آمدن معشوق بر بالین عاشق و به تندی...
غزل شماره ۲۵ حافظ از آغاز بهار و سرخوش بودن میگوید و در ادامه میافزاید خوشی این دنیا با سختی آمیخته شده است و اگر به تو بال و پر داده شد، بیش از حدّ اعتدال بلند پروازی مکن وگرنه...
غزل شماره ۲۴ حافظ جهانبینی شاعرش را بیان میکند که تسلیم شدن به حکم سرنوشت ازلی است یعنی تقدیر و سرنوشت انسانها از قبل معلوم شده و از خود اختیاری ندارند. طبق این غزل دو جهان برای حافظ هیچ ارزشی...
غزل شماره ۲۳ حافظ با دو برداشت معنی میشود. عدهای آن را درباره درگیریهای شاعر با سرکردگان مذهب و صاحبان شریعت میدانند که این افراد حافظ را از همدمی با شاه عیاش منع میکردند. دسته دوم مفسران این غزل را...
غزل شماره ۲۲ حافظ ده خصلت و ویژگی اخلاقی شاعرش را بیان میدارد و برای شناخت حافظ مانند یک چکیده زندگینامه است که کسی در آن شرح حال خود را بیان کرده باشد. دوری از ریا، علاقه به می و...
غزل ۲۱ حافظ در زمان شاه شجاع سروده شده است. شاعر پس از یک چند مصاحبت با محبوبش، با ملامت او مواجه میشود، اما باز هم از پای نمینشیند و به تعریف و تمجید از زیبارویی معشوق میپردازد. حافظ در...
غزل شماره بیست را حافظ در مرحله جوانی و برای دفاع از رویه خود در پاسخ مخالفین سروده و تلاش کرده ریاکاری و دغلبازی زاهدان و ریاکاران آشکار شود. حافظ میگوید بادهنوش بیریا از زهدفروش بهتر است و من نیز...
