غزل شماره ۱۳۲ حافظ در اوایل حکومت امیر مبارز الدین سروده شده است و به مقابله با ریاکاران و زاهدنماها میپردازد. این حاکم جبار خود در مسجد جامع حاضر و نماز ظهر و نماز جمعه را میخوانده است. حافظ در...
غزل شماره ۱۳۱ حافظ در یکی از شبهای آخر ماه رمضان در زمان حکومت شاه شجاع و هنگامی که دشمنان علیه او نزد شاه بدگویی کردهاند سروده شده است. حافظ به پایان ماه و رؤیت هلال عید فطر اشاره میکند...
غزل شماره ۱۳۰ حافظ در مدح خواجه کمال الدین ابوالوفا سروده شده که از رجال نیکنام قرن هشتم هجری است و به دلیل حفر قنات در حومه شیراز از او تجلیل میکند. غزل با توصیفات عاشقانه و درددل کردن بلبل...
غزل شماره ۱۲۹ حافظ با نومیدی تمام سروده شده و شاعر در کمال مهارت، پختگی و احتیاط شرح احوال و رویداد آن زمان را با زبان ایهام بازگو کرده است. همانگونه که معمول حافظ است، برای از بین بردن و...
غزل شماره ۱۲۸ حافظ در زمان تسلط شاه محمود بر شیراز سروده شده و شاعر از اینکه قدرتمندی موافق میل او بر سر کار نیست اظهار دلتنگی میکند. حافظ شیراز را خالی از دلبران معرفی میکند و میگوید اگر بخت...
غزل شماره ۱۲۷ حافظ در زمان شاه شجاع سروده شده و بعضی از شارحین معتقدند در بیت پنجم حافظ کنایهای به شاه شجاع در رابطه با تندخوییاش آورده است. با این حال غزل بر ابراز ارادت حافظ تکیه دارد و...
غزل شماره ۱۲۶ حافظ در زمان سلطنت امیر مبارزالدین و برای فرزند ولیعهدش سروده شده است. غزل با معانی و مفاهیم عرفانی و در کمال پختگی شروع میشود. علاوه بر آرایه های ادبی متنوع، واج آرایی مصراع اول و موسیقی...
غزل شماره ۱۲۵ حافظ در استقبال از غزل سلمان ساوجی سروده شده که البته مضامین اشعار او را به نحوه شایستهتری بیان میکند. بیت اول این شعر از ابیات بحث برانگیز در ادبیات است چرا که میگوید زیبارویی به موی...
غزل شماره ۱۲۴ حافظ در زمان اوج اختلاف او و شیخ زین الدین کلاه و هنگامی که به دستور شاه شجاع به یزد تبعیده شده بود سروده شده است. او از در دوستی درآمده است و عتاب و ناز یار...
غزل شماره ۱۲۳ حافظ در رابطه با مطربی است که منظور همان عاشق است. مطرب عاشق از سوز عشق خود به نغمهسرایی میپردازد و نغمهاش به دل راه دارد. حافظ به شیوه دعایی میگوید جهان هرگز از ناله عاشقان خالی...
غزل شماره ۱۲۲ حافظ از اهل خدا صحبت به میان میآورد. منظور از اهل خدا عارفانی است که مستقیماً با خدا سر و کار داشته و به او از سایر بندگان نزدیکتر هستند. شخصی که مراعات اهل خدا را بکند،...
غزل شماره ۱۲۱ حافظ در زمان شاه شجاع و برای اظهار ارادت و تقرب به آن پادشاه سروده شده است. به گفته حافظ حریم عشق از عقل بالاتر است و رسیدن به آن گذشتن از جان را میخواهد. حافظ در...
