غزل شماره ۳۸۴ حافظ غزلی عاشقانه است که در زمان شاه زین العابدین جانشین شاه شجاع سروده شده است. حافظ به محبوب میگوید در آتشِ جدا بودن از تو میسوزم، از ظلم کردن روگردان شو. به درگاه خدا دعا میکند...
غزل شماره ۳۸۳ حافظ در زمان شاه شجاع سروده شده و مربوط به اوایل فرجه و زمانی است که ابر کدورت بر روابط فیمابین سایه افکنده بود. حافظ میگوید هرچقدر غم عشق را با طبیبان در میان گذاشتم، نتوانستند عاشق...
غزل شماره ۳۸۲ حافظ آخرین غزل شاعر است که در روزهای واپسین عمر و در بستر بیماری سروده است. حافظ از محبوب میخواهد وقتی بر سر بالین مجروح عاشق آمد، سوره فاتحه را برای شفا گرفتنش بخواند، چراکه لبهای معشوق...
غزل شماره ۳۸۱ حافظ با وجود داشتن ایهامات و کنایات فراوان در درونش، مخاطب را با اندیشه، روحیه و صفات حافظ آشنا میسازد. در مطلع غزل خود را بنده پادشاه معرفی کرده و بدین گونه رابطه حسنه خویش را با...
غزل شماره ۳۸۰ حافظ بخشی از افکار و عقاید او را بیان میکند که همواره بر آنها تأکید داشته و بارها به بیانشان پرداخته است. نخستین عقیده اینست که حافظ دل از دست داده و این به اختیار خودش نیست....
غزل شماره ۳۷۹ حافظ میگوید از آنچه که دارید راضی هستید و خداوند را شکر میگویید. تنها آرزویتان سلامتی برای خود و اطرافیانتان است. حافظ بنا به مطلع غزل سرمست و سرخوش است و بدون واهمه با صدای بلند میگوید...
غزل شماره ۳۷۸ حافظ در اعتراض به شیخ زینالدین علی کلاه سروده شده و زمان سرودن آن هنگامی است که او در پی فاصله انداختن بین شاه و حافظ بوده است. حافظ درباره خصوصیات اخلاقی خود و رندان میگوید ما...
غزل شماره ۳۷۷ حافظ در زمان استقرار حکومت امیر مبارزالدین و پیش از آنکه شاه ابواسحاق گرفتار و کشته شود سروده شده است. حافظ که دلتنگ دیدار یار است، میگوید شبی دست دعا بر آستان خدا دراز کرده و برای...
غزل شماره ۳۷۶ حافظ در خلال مدت حکومت شش ماهه شاه یحیی که مردی سخت لئیم و بخیل و نسبت به شاعران و هنرمندان بیاعتنا بود سروده شده است. حافظ این شعر را در فصل بهار سروده و به یارانش...
غزل شماره ۳۷۵ حافظ خطاب به شیخ زینالدین علی کلاه است که همیشه خرقه کبود میپوشید؛ او از کسانیست که حافظ را بسیار رنجانده است. حافظ او را صوفی خطاب کرده و میخواهد همراه شاعر جامه خودنمایی را از تن...
غزل شماره ۳۷۴ حافظ شاهدی بر اختیارگرا بودن اوست که به استقبال غزلی از کمال خجند رفته و مضامینی در این غزل هشت بیتی به کار گرفته شده که از آن بوی گزافهگویی به مشام میرسد. حافظ از مخاطب میخواهد...
غزل شماره ۳۷۳ حافظ حمله تند و شدیدی است به آنهایی که در راه رسیدن به مبدأ دچار انحراف فکری شده و پیروان آنان که دچار گمراهی شدهاند. خرقه صوفی جامهای خشن بوده و نماد زهد ریاکارانه است، حافظ میخواهد...
